welin

welin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɛlʲĩn], AS: [velʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dobrej jakości cienki pergamin z cielęcej skóry; zob. też welin w Wikipedii

(1.2) drogi, miękki, gładki i cienki papier używany w XIX wieku do korespondencji i rysunków

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	welin	weliny
dopełniacz	welinu	welinów
celownik	welinowi	welinom
biernik	welin	weliny
narzędnik	welinem	welinami
miejscownik	welinie	welinach
wołacz	welinie	weliny

przykłady:

(1.1) Ten manuskrypt został spisany na welinie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) papier welinowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. welinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. vélin < łac. vitellus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vellum
• esperanto: (1.1) veleno; (1.2) veleno
• francuski: (1.1) vélin m
• hiszpański: (1.1) vitela ż, pergamino m; (1.2) papel vitela m
• niderlandzki: (1.1) velijn; (1.2) velijnpapier
• niemiecki: (1.1) Velin n; (1.2) Velinpapier n
• rosyjski: (1.1) велень ż; (1.2) веленевая бумага ż
• słowacki: (1.2) velín m

źródła: