Mendeleviu

El mendeleviu^[1] ye un elementu de la tabla periódica que'l so símbolu ye Md (enantes Mv) y el so númberu atómicu ye 101. El nome d'esti elementu provién del creador de la Tabla periódica de los Elementos: Dmitri Mendeleyev (1834-1907), padre de la tabla periódica.

Fermiu ← Mendeleviu → Nobeliu
101 Md
Tabla completa • Tabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Mendeleviu, Md, 101
Serie química	Actínidos
, periodu, bloque	, 7, f
Masa atómica	258 u
Configuración electrónica	[Rn] 5f13 7s²
Electrones per nivel	2, 8, 18, 32, 31, 8, 2
Propiedaes atómiques
Electronegatividá	1,3 (Pauling)
Estáu(aos) d'oxidación	2, 3
1ª enerxía d'ionización	635 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	Sólidu
Puntu de fusión	1100 K (827 °C)
Varios
Nᵘ CAS	7440-11-1
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del mendeleviu
iso AN Periodu MD Ed PD MeV 257Md 5,52 h 0,406 7,558 _ 257Fm 253Ye _ 258Md 51,5 d 1,230 258Fm 260Md 31,8 d _ 7,000 _ 1,000 _ 256Ye 260Fm 260Non
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

Descubrimientu del mendeleviu

El mendeleviu ye'l novenu elementu transuránido descubiertu de la serie de los actínidos. Identificar Albert Ghiorso, Bernard G. Harvey, Gregory R. Choppin, Stanley G. Thompson y Glenn T. Seaborg el 19 de febreru de 1955 por aciu el bombardéu del isótopu einsteniu-253 con iones helio nel ciclotrón de 60 pulgaes de la Universidá de California en Berkeley. L'isótopu producíu foi'l 256-Md (vida media de 76 minutos).

L'isótopu 258-Md (55 díes) llogróse por bombardéu d'un isótopu del einsteniu con iones helio. Esti isótopu ye'l que s'utiliza pa estudiar les propiedaes químiques y físiques. En solución aguacienta paez adoptar los númberos d'oxidación (III) (característicu de los actínidos).