Astatu

L'astatu ye un elementu químicu de númberu atómicu 85 allugáu nel grupu de los halóxenos (grupu 17) de la tabla periódica. El so símbolu ye At.

Poloniu ← Astatu → Radón
85 At
Tabla completa • Tabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Astatu, At, 85
Serie química	Halóxenos
Grupu, periodu, bloque	17, 6, p
Masa atómica	210 u
Configuración electrónica	[Xe]4f14 5d10 6s2 6p5
Electrones per nivel	2, 8, 18, 32, 18, 7
Propiedaes atómiques
Electronegatividá	2, 2 (Pauling)
Radiu covalente	127 pm
Estáu(aos) d'oxidación	±1,3,5,7
1ª enerxía d'ionización	920 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	sólidu
Puntu de fusión	575 K (302 °C)
Entalpía de fusión	114 kJ/mol
Conductividá térmica	2,7 W/(m·K)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del astatu
iso AN Periodu MD Ed PD MeV 210At 100 8,1 h 3,981 5,631 210Po 206Bi
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

Carauterístiques

El comportamientu químicu d'esti elementu altamente radiactivu ye bien asemeyau al d'otros halóxenos, especialmente'l yodu. Piénsase que l'astatu ye más metálicu que'l yodu. Investigadores del Llaboratoriu Nacional de Brookhaven realizaron esperimentos nos que s'identificaron y midieron reaiciones elementales qu'arreyen al astatu.

L'astatu, siguíu del franciu, ye l'elementu más raru de la naturaleza, con una cantidá total sobre la superficie terrestre menor de 25 gramos nel mesmu intre de tiempu.^[1]

Historia

L'astatu (del griegu αστατος, astatos, que significa inestable) foi sintetizáu per primer vegada en 1940 por Dale R. Corson, K. R. MacKenzie y Emilio Segrè na Universidá de Berkeley (California), bombardiando bismutu con partícules alfa. Un primer nome pal elementu foi alabamino (Ab).

Obtención

L'astatu obtiénse bombardiando bismutu con partícules alfa, llogrando isótopos ²⁰⁹At y ²¹⁰At, con un periodu de semidesintegración rellativamente altu.

Isótopos

Esisten 41 isótopos conocíos del astatu, toos radiactivos. L'isótopu más llonxevu ye'l ²¹⁰At, que tien un periodu de semidesintegración de 8,1 hores, y el menos llonxevu ye l'isótopu ²¹³At, con unu de 125 nanosegundos.