Вілгайла (імя)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Вілгайла (Вілгал, Вільгал, Вільгела), Вілігайла (Вілікайл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
Вілгілс (Wilgils[1][a], Uilgils[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля', а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[5] або ад асновы -гісіл- (-гіл-)[6]. Такім парадкам, імя Вілгайла азначае «жвавая воля»[7].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Вілігала (Wiligała, Willigalla)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Виликаилъ (умова 1219 году); uxor Villegaylen satrape (Хроніка Лівоніі Германа Вартбэрга)[9]; Вилкгаилу семъица (1440—1450 гады)[10]; Болько Вилькголовичъ (1528 год)[11]; Вилкгол Семашкович (1537—1538 гады)[12]; Froncem Wilgoyłowiczem (1621 год)[13]; od Mikołaja i Jana Wilgayłów (1667 год)[14]; Wilgieła (1671—1681 гады)[15].
Remove ads
Носьбіты
- Вілгайла († па 1219) — літоўскі князь
- Вілігайла — літоўскі баярын, які атрымаў наданьні ад вялікага князя Казімера ў 1442 і паміж 1440 і 1450 гадамі[16]
- Болька Вільголавіч — пералайскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Вілгал Сямашкавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох
- Сьцяпан Паўлавіч Вільгойла — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1599 годзе[17]
Remove ads
Глядзіце таксама
Заўвагі
- Паводле гэтага ж выданьня: Gilswith < Gelesuintha[2]
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads