Ян Гінтаўт

Ян Гінтаўт (? — па 1424) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста ковенскі.

Гінтаўт
лац. Jan Gintaŭt / Hintaŭt

Асабістыя зьвесткі
Памёр	па 1424
Бацькі	Вігайла[1]

Валодаў Рудамінай.

Імя

Асноўны артыкул: Гінтаўт (імя)

Кандалд, Гандалд або Генталт (Candoaldo, Gandualdus^[2], Gentaltus^[3]) — імя германскага паходжаньня^[4]. Іменная аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гінтэр, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Genter, Aginto, Eigint) паходзіць ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары', а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'^[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Gyntawt Wigails son^[6], Gynthowd filius Wilgaws^[7] (12 кастрычніка 1398 году); Gyntold (18 студзеня 1401 году)^[8]; Ginthawt (пачатак XV ст.)^[9]; Johannes Ginthold (27 верасьня 1422 году)^[10]; Gintoldo de Ziruntin (Gintold^[11]; 20 красавіка 1424 году)^[12].

Біяграфія

Зь літоўскага баярскага роду, сын Вігайлы. У недатаваным лісьце ад рагніцкага комтура да вялікага магістра зазначаецца, што Гінтаўт — пляменьнік Чупурны. Магчыма, быў у сваяцтве з Монтаўтамі і Бутрымамі^[11].

Упершыню ўпамінаецца ў 1398 годзе як сьведка Салінскай умовы. У пачатку XV ст. быў старостам ковенскім. Магчыма, яму належала прыкладзеная да Мельнскай умовы (1422 год) пячаць з гербам «Тапор». У дакумэнце вялікага князя Вітаўта ад 1424 году ўпамінаецца як Gintoldo de Ziruntin.

Гінтаўтавічы, якія жылі ў XV ст., наўрадці былі яго сынамі^[11].