Dydak

Dydak (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rzad. imię męskie; zob. też Dydak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Dydak	Dydakowie
dopełniacz	Dydaka	Dydaków
celownik	Dydakowi	Dydakom
biernik	Dydaka	Dydaków
narzędnik	Dydakiem	Dydakami
miejscownik	Dydaku	Dydakach
wołacz	Dydaku	Dydakowie

przykłady:

(1.1) Hiszpanami byli św. Piotr z Alkantary oraz św. Dydak z Alkali.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Dydak • brat / kuzyn / wujek / dziadek Dydak • mężczyzna imieniem (o imieniu) Dydak • święty / błogosławiony Dydak • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Dydak • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Dydak • otrzymać / dostać / przybrać imię Dydak • dzień imienin / imieniny Dydaka • na Dydaka (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dydaktyka ż, dydaktyczność ż, didaskalium n

przym. Dydakowy, dydaktyczny

przysł. dydaktycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Didacus < gr. διδαχή → nauczanie

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) Diego m
• kataloński: (1.1) Dídac m
• łaciński: (1.1) Didacus m
• rosyjski: (1.1) Дидакус m
• włoski: (1.1) Diego m

źródła: