Puck

Podobna pisownia: puck • Pùck

Puck (język polski)

wymowa:

IPA: [put͡sk], AS: [puck] ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim; zob. też Puck w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Puck
dopełniacz	Pucka
celownik	Puckowi
biernik	Puck
narzędnik	Puckiem
miejscownik	Pucku
wołacz	Pucku

przykłady:

(1.1) Przez Puck jedzie pociąg do Helu.

(1.1) Wzięli ślub w Pucku w 2000 roku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Pucku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Pucka • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Pucka • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Pucka • mieszkaniec / mieszkanka Pucka • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Pucku • pochodzić z Pucka • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Pucka • herb Pucka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) Rozgard

wyrazy pokrewne:

rzecz. pucczanin mos, pucczanka ż

przym. pucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) Pùck m
• niemiecki: (1.1) Putzig m

źródła: