jajco

jajco (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjäjt͡sɔ], AS: [i ̯äi ̯co], zjawiska fonetyczne: podw. art.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. pot. jajko

wykrzyknik

(2.1) posp. grub. nieuprzejma odpowiedź na pytanie „co?”, nieniosąca ze sobą żadnej treści

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jajco	jajca
dopełniacz	jajca	jajec
celownik	jajcu	jajcom
biernik	jajco	jajca
narzędnik	jajcem	jajcami
miejscownik	jajcu	jajcach
wołacz	jajco	jajca

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Ile ona tych jajec wbiła do tej jajecznicy?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jajo, jajko, jajeczko; gw. (Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk i Zaolzie) wajco

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jajcarski, jajeczny

rzecz. jajczarka ż, jajecznik mrz, jajczarstwo n, jajcarnia ż, jajeczko n, jajeczniki nmos, jajo n, jajówa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *ajьce < prasł. *je < praindoeur. *h₂ōwyóm

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) яйцо n
• rosyjski: (1.1) яйцо n

źródła:

jajco (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jajko

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *ajьce < prasł. *je < praindoeur. *h₂ōwyóm

uwagi:

źródła: