klasztorny

klasztorny (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [klaˈʃtɔrnɨ], AS: [klaštorny]

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z klasztorem, dotyczący klasztoru

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do klasztoru, będący jego własnością

odmiana:

(1.1, 2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	klasztorny		klasztorna	klasztorne	klasztorni	klasztorne
dopełniacz	klasztornego		klasztornej	klasztornego	klasztornych
celownik	klasztornemu		klasztornej	klasztornemu	klasztornym
biernik	klasztornego	klasztorny	klasztorną	klasztorne	klasztornych	klasztorne
narzędnik	klasztornym		klasztorną	klasztornym	klasztornymi
miejscownik	klasztornym		klasztornej	klasztornym	klasztornych
wołacz	klasztorny		klasztorna	klasztorne	klasztorni	klasztorne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Braciszek, oprowadzając nas po konwencie, mówił sporo o życiu klasztornym.

(2.1) Na gruszach w klasztornym ogrodzie pojawiły się pąki kwiatów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) reguła klasztorna • życie klasztorne

(2.1) dziedziniec klasztorny • budynki klasztorne • szkoła klasztorna

synonimy:

(1.1) (2.1) zakonny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klasztor mrz, klasztor mrz, klasztorek mrz, Klasztorówka ż

przym. wokółklasztorny, przyklasztorny, podklasztorny

przysł. klasztornie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. klasztor + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) claustral, cloistral, conventual, monastic
• białoruski: (1.1) манастырскі; (2.1) манастырскі
• bułgarski: (1.1) манастирски
• czeski: (1.1) klášterní
• francuski: (1.1) monastique
• hiszpański: (1.1) monasterial, monástico, conventual
• niemiecki: (1.1) Kloster-, klösterlich; (2.1) Kloster-, klösterlich
• rosyjski: (1.1) обительский
• słowacki: (1.1) kláštorný, kláštorský; (2.1) kláštorný, kláštorský
• węgierski: (1.1) kolostori
• włoski: (1.1) claustrale, conventuale

źródła: