nieuk

nieuk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɲɛ^wuk], AS: [ńe^u̯uk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto nie ma zamiłowania do nauki, także niedouczony

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nieuk	nieuki
dopełniacz	nieuka	nieuków
celownik	nieukowi	nieukom
biernik	nieuka	nieuków
narzędnik	nieukiem	nieukami
miejscownik	nieuku	nieukach
wołacz	nieuku	nieuki
ndepr. M. i W. lm: (ci) nieucy

przykłady:

(1.1) Jak będziesz takim nieukiem, to nie zdobędziesz odpowiedniego wykształcenia i dobrej pracy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abderyta, głupiec, półgłówek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieuctwo n, nieuczenie n, nauka ż, naukowiec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ignoramus
• rosyjski: (1.1) неуч m, невежда m

źródła: