picie

picie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʲit͡ɕɛ], AS: [pʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spożywanie płynów

(1.2) pot. nadużywanie alkoholu

(1.3) pot. napój

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	picie
dopełniacz	picia
celownik	piciu
biernik	picie
narzędnik	piciem
miejscownik	piciu
wołacz	picie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	picie	picia
dopełniacz	picia	pić
celownik	piciu	piciom
biernik	picie	picia
narzędnik	piciem	piciami
miejscownik	piciu	piciach
wołacz	picie	picia

przykłady:

(1.1) Picie wody z kranu jest niezdrowe.

(1.2) Picie zrujnowało jego życie.

(1.3) Masz jakieś picie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wypijanie

(1.3) napój

antonimy:

(1.1) niepicie

(1.2) abstynencja

(1.3) jedzenie

hiperonimy:

(1.1) spożywanie

(1.2) nałóg

(1.3) środek spożywczy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.3) woda

wyrazy pokrewne:

rzecz. pitnik mrz, pijalnia ż, pijawka ż, pijak m, pijaczka ż, pijus m, piwo n, pijanie n, wypijanie n, wypicie n, upijanie n, upicie n, spijanie n, spicie n, opijanie n, opicie n, dopijanie n, dopicie n, pijawa ż, popijawa ż, pijaczek m, piwosz mos

czas. pić ndk., pijać ndk., wypijać ndk., wypić dk., upijać ndk., upić dk., spijać ndk., spić dk., opijać ndk., opić dk., dopijać ndk., dopić dk.

przym. pitny, pijacki, piwny, pijany

przysł. pijacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) pol. pić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) drinking
• arabski: (1.1) شرب m; (1.3) مشروب, شراب m
• duński: (1.2) drikeri n
• esperanto: (1.1) trinkado
• hawajski: (1.1) pā, inu; (1.3) pā, inu
• kazachski: (1.1) ішу; (1.2) маскүнемдік, ішкіштік, ішушілік; (1.3) ішімдік
• niemiecki: (1.1) Trinken n
• nowopruski: (1.3) pūwis m
• rosyjski: (1.1) питие n; (1.2) пьянство n; (1.3) питьё n, напиток m, питие n
• sanskryt: (1.1) आपान n
• ukraiński: (1.1) пиття n; (1.3) пиття n
• węgierski: (1.1) ivás; (1.2) ivás; (1.3) innivaló, ital

źródła: