Hafnio
kemia elemento kun simbolo Hf kaj atomnumero 72 From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Hafnio estas toksa kemia elemento en la perioda tabelo kiu havas la simbolon Hf kaj la atomnumeron 72. Ĝi estas brila griza transirmetalo kiu estas uzata en volframaj alojoj por elektrodoj kaj filamentoj. Degelpunkto estas 2233℃, Bolpunkto estas 4603 ℃. Hafnio Troviĝis en 1922 fare de George de Hevesy.
Remove ads
karakterizaĵo
Hafnio estas brila, arĝenta, muldebla metalo, kiu estas korodorezista. Ĝiaj kemiaj ecoj similas al tiuj de zirkonio[1], ĉar ili havas la saman nombron da valentaj elektronoj kaj apartenas al la sama grupo. La plej rimarkindaj nukleaj ecoj de hafnio estas ĝia alta termika neŭtrona kapta sekco kaj la fakto, ke la nukleoj de pluraj malsamaj hafniaj izotopoj ĉiu facile absorbas du aŭ pli da neŭtronoj.[1]
Hafnio reagas en aero por formi protektan filmon, kiu malhelpas plian korodon. Tamen, hafnio estas atakata de hidrofluora acido kaj koncentrita sulfata acido kaj povas esti oksidigita per halogenoj aŭ bruli en aero.[2] Kiel metala zirkonio, fajna hafnio spontanee ekbrulos en aero.
Remove ads
Aplikaĵo
La teknologia apliko de hafnio estas limigita pro pluraj faktoroj. Unue, ĝi estas tre simila al zirkonio, multe pli abunda elemento uzebla en la plej multaj situacioj. Due, pura hafnio ne estis vaste havebla ĝis la malfruaj 1950-aj jaroj, kiam la nuklea industrio bezonis zirkonion sen hafnio, kiu estis produktita kiel kromprodukto. Krome, hafnio estas malofta kaj malfacile apartigebla de aliaj elementoj,[3] kio igas ĝin multekosta.
Nuklea reaktoro
Plejparto de la produktita hafnio estas uzata por fari reguligajn stangojn por nukleaj reaktoroj.[4] Hafnio ankaŭ estas ofta en armeaj reaktoroj, precipe en submarŝipaj reaktoroj de la Usona Mararmeo, kie ĝi estas uzata por malrapidigi troajn reaktorrapidecojn.[5][6] Ĉi tiu materialo estas malofta en civilaj reaktoroj, sed la unua kerno de la atomcentralo Spinningham (konvertita el mararmea reaktoro) estas rimarkinda escepto.[7]
Alojo
Hafnio povas esti alojita kun fero, titanio, niobio, tantalo kaj aliaj metaloj. La alojo uzata por ajutoj de likvaj raketo-reakciaj motoroj, kiel ekzemple la ĉefa motoro de la Lunar Modulo de Apollo, estas C103, kiu estas 89% niobio, 10% hafnio, kaj 1% titanio.[8] Malgrandaj aldonoj de hafnio povas plibonigi la adheron de protektaj oksidaj skvamoj sur nikel-bazitaj alojoj.
Aliaj Uzoj
Pro sia varmorezisto kaj afineco por oksigeno kaj nitrogeno, hafnio estas bona oksigeno- kaj nitrogenforigilo en gasplenaj lampoj kaj inkandeskaj lampoj. Hafnio ankaŭ estas uzata kiel elektrodo por plasmotranĉado pro sia kapablo liberigi elektronojn en la aeron.[9]
Remove ads
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
Remove ads
Referencoj
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads