Język angielski

Język angielski, angielszczyzna (ang. English language /'ɪŋglɪʃ 'læŋgwɪʤ/, English) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in. Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Kanadzie, RPA, Australii i Nowej Zelandii. Pełni funkcję języka oficjalnego bądź półoficjalnego w ponad 60 państwach[2].

Quick facts: Obszar, Liczba mówiących, Pismo/alfabet, Klas... ▼

English

Obszar	Afryka, Ameryka Południowa, Ameryka Północna, Australia i Oceania, Azja, Europa
Liczba mówiących	język ojczysty dla 527 mln, uczących się 1,5 mld[1]
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki germańskie Języki zachodniogermańskie Języki anglofryzyjskie Języki angielskie Język angielski
Status oficjalny
język urzędowy	Antigua i Barbuda, Australia, Bahamy, Barbados, Belize, Botswana, Dominika, Eswatini, Fidżi, Filipiny, Gambia, Grenada, Gujana, Hongkong, Indie, Irlandia, Jamajka, Kamerun, Kanada, Kenia, Kiribati, Lesotho, Liberia, Malawi, Malezja, Malta, Mauritius, Mikronezja, Namibia, Nauru, Nigeria, Nowa Zelandia, Pakistan, Palau, Papua-Nowa Gwinea, Południowa Afryka, Rwanda, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Seszele, Sierra Leone, Singapur, Somalia, Sri Lanka, Sudan, Sudan Południowy, Stany Zjednoczone, Tonga, Trynidad i Tobago, Tanzania, Tuvalu, Uganda, Vanuatu, Wielka Brytania, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona, Zambia, Zimbabwe, jeden z urzędowych w Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej oraz Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego
Organ regulujący	Brak oficjalnego regulatora
UNESCO	1 bezpieczny↗
Ethnologue	1 narodowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	en
Kod ISO 639-2↗	eng
Kod ISO 639-3↗	eng
IETF	en
Glottolog	stan1293
Ethnologue	eng
GOST 7.75–97	анг 045
WALS	eng
SIL	ENG
Występowanie
Kolor ciemnoniebieski – państwa, gdzie językiem angielskim posługuje się większość społeczeństwa. Kolor jasnoniebieski – państwa, w których angielski jest językiem oficjalnym mimo posługiwania się nim przez mniejszość społeczeństwa
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku angielskim Wikipedia w języku Basic English Słownik języka angielskiego w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych[3] i Australii angielski jest de facto językiem urzędowym, choć formalnie państwa te nie objęły takim statusem żadnego języka. Angielszczyzna należy do oficjalnych języków ONZ, a od XX wieku jest najczęściej używanym językiem w kontaktach międzynarodowych. Bywa określana jako pierwszy uniwersalny nowożytny język ludzkości[4][2]. Stanowi główny język nauki, handlu i polityki, a w niektórych krajach także kształcenia wyższego[2].

Angielszczyzna wykazuje silne zróżnicowanie na podłożu geograficznym i socjalnym. Dialekty języka angielskiego częściowo różnią się fonetyką, słownictwem i gramatyką. Rolę instytucjonalnej normy porozumiewawczej pełni różnie definiowany[5] dialekt ogólnoangielski (Standard English)[6], występujący w różnych podwariantach narodowych[7]. Język angielski jest obecnie źródłem zapożyczeń prawie na całym świecie, ale wcześniej to angielszczyzna ewoluowała pod wpływem innych języków.

Język angielski to język ojczysty 527 mln ludzi. Zajmuje trzecie miejsce, za hindi lub urdu (jedna grupa, języki ojczyste 588 mln ludzi) oraz chińskim (1,39 mld). Uczy się go 1,5 mld osób, dla porównania chińskiego tylko 30 mln. Angielskim jako swoim pierwszym i głównym językiem posługują się obywatele 101 państw[1].