Аліш

Аліш, Альш, Алюш, Гальш, Аляш — мужчынскае імя.

Allisch
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Alo + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Альш, Алюш, Гальш, Аляш
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Аліш»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Алюш або Аліш (Alusch, Alisch^[1][2]) — імя германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова ал- (імёны ліцьвінаў Алігут, Альмін, Аламунт; германскія імёны Algut, Almin, Alamunt) паходзіць ад гоцкага alls 'увесь, кожны'^[4][a].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Alisz (Alusz, Alesz, Alsz, Halsz)^[9]: Halsch (1383^[10], 1460, 1466 і 1468 гады), Alusch (1379 і 1390 гады)^[11], Allisch (1426 год)^[12], Alsch (1438 год), Halszch (1465 год), Holsch (1469 год)^[13].

У Прусіі адзначалася прозьвішча Alesch^[14].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: конюхи наши слонимскии на имя Олишъ Лугинич (18 ліпеня 1511 году)^[15]; земли пустовскии оу Витебском же повете на има Волишовщину (31 сакавіка 1514 году)^[16]; а в татар новгородских, у Олиша а в Некраша и в братонича их Олыма Чагиревичов (28 траўня 1514 году)^[17]; дано люди Городенского повета… Грыня Олишевича (18 верасьня 1517 году)^[18]; Aniela Alaszewicz (1852 год)^[19].

Носьбіты

• Якаў Алюшыч — цырынскі зямянін, пустая зямля якога ўпамінаецца ў 1522 годзе^[20]
• Кацярына Янаўна Алюшэвіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1561 годзе^[21]
• Альбін, Юзэф, Антоні, Агата, Марыя, Ядвіга і Антаніна Альшэвічы (Olszewicz) — уладальнікі гаспадаркі ў Чорнай каля Паставаў на 1936 год^[22]
• Тэкля Аліш (Alisz) — уладальніца гаспадаркі ў Новых Турках каля Параф’янава на 1937 год^[23]

На 1904 год існавала вёска Ольшкі ў Ельнянскім павеце Смаленскай губэрні^[24].

На гістарычнай Берасьцейшчыне існуе вёска Алішавічы, на гістарычнай Ашмяншчыне — мястэчка Гальшаны. Назву Алішкі маюць вёскі на гістарычным Падляшшы, назву Альшаны — вёскі на гістарычных Берасьцейшчыне, Наваградчыне, Піншчыне і Полаччыне.

Заўвагі

1. Прыклады германскіх імёнаў з суфіксам -ш- (-sch-): Boltsch, Bertsch^[5] (Pertsch), Botsch, Brunisch (Brunsch), Domisch, Ettisch, Erbsch (Erbisch), Kiebisch (Kiebsch), Gentsch, Gerisch (Gierasch, Gierisch, Kiersch), Gautsch, Gotsch (Kodisch), Heinsch, Hartsch (Hertsch), Harisch (Harsch), Kühnsch, Lantzsch, Lotsch, Lubisch, Lutsch, Ratsch, Roggisch (Rogsch), Rotsch, Rumsch, Rupsch, Thielsch, Dietzsch (Titsch, Tetsch, Teutsch), Wilsch (Wielisch, Wielsch), Windisch (Wendisch)^[6]. Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы наступных германскіх імёнаў з суфіксамі -аш-, -уш-, -ыш- (-asz / -osz, -usz, -ysz): Jargosz, Bernasz (Bernisz), Bodusz, Botysz, Brunusz, Gierasz, Gotysz, Halgasz, Helisz, Herisz (Heresz), Hiltosz, Kinosz, Kunisz (Kuniesz, Kunsz, Kunosz, Konosz), Kundysz, Rymsza, Rytosz, Warnasz (Wiernisz, Wiernusz), Wiksza, Wilusz, Zygusz (Żygusz)^[7]. Апроч таго, ва Ўроцлаве адзначаліся германскія імёны з славянскімі суфіксамі -уш, -аш і -іш: Ditusch, Engelusch, Hartusch, Heinusch (Heinisch, Heinasch), Merusch, Rudusch, Tilusch, Ulusch, Wernusch, Welusch, Willusch^[8]