probo
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbum finitum
Remove ads
Discretiva
| probo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpro.boː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pro·bō — morphologica: prob-o
Latinitas Romana
Remove ads
Fontes
- Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — probo, āvī, ātum, āre (probus) (tom. 2, p. 1934)
- Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Appendix Perottina, IX. Aesopus et scriptor. Versus 7 — probo
- Apuleius - Florida. (Universitas Turicensis): Caput IX. — probo
- Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 121: [De morte violenta] — probo
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads