Баранавічы (футбольны клюб)

«Баранавічы» — беларускі футбольны клюб з гораду Баранавічы. Заснаваны ў 1912 годзе пад назвай Арыён. У 2004—2011 гадах выступаў у першай лізе, дзе найлепшым вынікам было 6 месца ў сэзонах 2009 і 2010 гадоў. З 2015 году ізноў выступае ў першай лізе зь перапынкам у сэзоне 2020 году.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Баранавічы (неадназначнасьць).

Баранавічы
Заснаваны	1912
Горад	Баранавічы, Беларусь
Стадыён	Лякаматыў Умяшчальнасьць: 3750
Дырэктар	Міхаіл Шолахаў
Галоўны трэнэр	Раман Кірэнкін[d][1]
Чэмпіянат	Першая ліга
· 2024	13 месца

Гісторыя

У 1912 годзе Баранавічы знаходзіліся пад Расейскай Імпэрыяй. Жыды былі дамінуючай часткай насельніцтва ў горадзе. На пачатку XX стагодзьдзя спорт пачаў распаўсюджвацца ва Ўсходняй Эўропе. Тады, у 1912 годзе, было вырашана заснаваць спартовы клюб пад назвай «Арыён».^[2]. Гэтая першая баранавіцкая каманда складалася з навучэнцаў тэхнічнай вучэльні. Матч адбыўся 15 ліпеня 1913 году ў Ратамцы, дзе «Арыён» гуляў супраць менскай каманды «Алімп». Матч скончыўся зь лікам 2:1 на карысьць футбалістаў каманды «Алімп».^[3]. З пачаткам Першай сусьветнай вайны клюб зьнік з футбольнай мапы.

За савецкім часам клюб шматкроць зьмяняў назоў, але гуляў пераважна ў ніжэйшых лігах чэмпіянату БССР. З 1993 клюб пачаў выступаць ў другой лізе чэмпіянату Беларусі. У 2003 годзе клюб ачоліў каманду ўраджэнец Баранавічаў, вядомы ў мінулым нападнік Андрэй Хлебасолаў. Ён запрасіў у «Баранавічы» дасьведчаных гульцоў, разам зь якімі выступаў раней. З памянёных футбалістаў найбольшую вядомасьць у аматараў клюбу набыў Сяргей Сергель. У выніку клюб упэўнена перамог у другой лізе і выйшаў у першую лігу.

У першай лізе «Баранавічы» спачатку займалі месца ў сярэдзіне табліцы. Пасьля клуб выступаў больш упэўнена, то бок сэзонах 2009 і 2010 гадоў дружына займала выніковае 6 месца, а гулец «Баранавічаў» Міхаіл Калядка стаў найлепшым бамбардзірам у 2009 годзе. Але ў сэзоне 2011 году клюб зь фінансавых чыньнікаў пакінулі асноўныя футбалісты, і, не атрымаўшы аніводнай перамогі за сэзон, «Баранавічы» зноўку выбылі ў другую лігу. Сэзон 2012 году «Баранавічы» скончылі ў ніжняй палове табліцы другой лігі. У 2013 годзе клюб выступаў больш пасьпяхова, заняўшы 5 месца. У сэзоне 2014 году каманда пасьля ўпартай барацьбы атрымала перамогу ў групе Б і выйшла ў фінальны раўнд. У фінале «Баранавічы» спачатку знаходзіліся па-за межамі першай тройкі, якая выходзіла ў першую лігу. Але, атрымаўшы шэраг перамог у апошніх турах, каманда здолела заняць першае месца і праз тры гады павярнуцца ў першую лігу. Па вяртаньні баранавіцкі клюб працягваў выступаць пераважна мясцовымі футбалістамі, у выніку ў сэзонах 2015 і 2016 гадоў займаў месца ў ніжняй палове табліцы. У пачатку 2017 году галоўным трэнэрам «Баранавічаў» стаў Аляксей Вяргеенка, які раней працаваў зь юнацкімі зборнымі Беларусі. У камандзе зьявілася шмат маладых гульцоў, многія зь якіх былі ўзятыя ў арэнду з клюбаў найвышэйшай лігі. Аднак, вынікі каманды істотна не палепшыліся, «Баранавічы» ў сэзоне 2017 году занялі 12 месца пры 16 удзельніках.

У 2018 годзе трэнэрам стаў нядаўні асыстэнт Вяргеенкі Іван Крутаў, які яшчэ больш амаладзіў каманду, запрасіўшы больш футбалістаў з салігорскага «Шахцёра». Аднак справы ў чэмпіянаце зноў складваліся няўдала, каманда апынулася ў канцы табліцы. У жніўні Крутаў перайшоў на працу ў мазырскую «Славію», каманду ачоліў Андрэй Кіпра, аднак вынікі не палепшыліся. Здолеўшы абысьці «Чысьць», «Баранавічы» занялі перадапошні 14 радок, што дазволіла захаваць месца ў першай лізе. На наступны год галоўным трэнэрам быў прызначаны Дзяніс Яцына. Каманда ізноў амаль напоўніцу абнавіла склад, дзе ў асноўным засталіся гульцы, незапатрабаваныя ў іншых клюбах. «Баранавічы» хутка сталі аўтсайдэрам турніру і замацаваліся на апошнім радку, за некалькі тураў да фінішу пазбавіўшыся шанцаў на захаваньне месца ў першай лізе. У верасьні 2019 году Яцына пакінуў каманду, да канца сэзону абавязкі галоўнага трэнэра выконваў Андрэй Хлебасолаў. Свае адзіныя дзьве перамогі ў сэзоне «Баранавічы» здабылі ў двух апошніх турах чэмпіянату. У сэзоне 2020 году ў другой лізе камандай працягваў кіраваць Андрэй Хлебасолаў, стаўка рабілася у асноўным на ўласных выхаванцаў і маладых запрошаных футбалістаў, якія ня здолелі замацавацца ў іншых клюбах. «Баранавічы» былі аднымі з фаварытаў і змагаліся за высокія месцы, аднак фінішавалі пятымі. Тым ня менш, дзякуючы адмове некалькіх клюбаў першай лігі працягваць удзел у турніры, клюб атрымаў прапанову і далучыўся да першай лігі.

Галоўным трэнэрам у сэзоне 2021 году ў першай лізе стаў Алег Кароль, які раней працаваў у мікашэвіцкім «Граніце». Ён прывёў у каманду шмат гульцоў з свайго колішняга клюбу «Слоніма-2017», таксама далучыліся і іншыя маладыя выканаўцы, аднак пераважную большасьць працягвалі складаць мясцовыя футбалісты. У сувязі з пачаткам рэканструкцыі баранавіцкага стадыёну «Лякаматыў» клюб правёў усе матчы першага кола ў гасьцёх, а пасьля, паколькі рэканструкцыя ня скончылася, стаў ладзіць хатнія матчы ў суседніх Івацэвічах. «Баранавічы» дрэнна пачалі сэзон, зарабіўшы першы пункт толькі ажно ў сёмым туры, але пасьля добра згуляная сярэдзіна сэзону дазволіла камандзе узьняцца з апошняга радка і заняць выніковае 10 месца пры 12 удзельніках.

Сэзон 2022 году «Баранавічы» пачалі зь дзьвюх перамог, аднак пазьней сытуацыя пагоршылася, каманда трывала шэраг паразаў. У жніўні замест Алега Караля новым галоўным трэнэрам быз прызначаны Андрэй Кіпра, але гэта ня выправіла сытуацыю. За некалькі тураў да фінішу баранавіцкая каманда апусьцілася на апошні 13 радок табліцы, дзе і фінішавала. Толькі тое, што пераход зь першай лігі ў другую адсутнічаў захавала «Баранавічы» ў другім дывізіёне. Сэзон 2023 году «Баранавічы» пачалі выдатна, здабыўшы ў першых васьмі турах сем перамог. Пазьней вынікі пачаў пагаршацца і каманда хутка выбыла з барацьбы за прасоўваньне ў Найвышэйшую лігу, аднак усё ж скончыла сэзон на шостым месцы пры 17 удзельніках, што сталася найлепшым паказьнікам з 2010 году.

Папярэднія назвы

1945: «Лякаматыў» 1946: в/ч Баранавічы 1947—1949: «Дынама» 1950—1952: «Лякаматыў» 1953—1956: «Харчавік» 1957—1959: «Баранавічы» 1960: «Прамкамбінат» 1961: «Лякаматыў» 1962: «Салют»

1963—1964: «Лякаматыў» 1965—1967: «Тэкстыльшчык» 1968—1984: «Лякаматыў» 1985—1989: «Тэкстыльшчык» 1990: «Баранавічы» 1991: «Хімік» 1993: «Тэкстыльшчык» 1993—1994: «Мэтапол» з 1995: «Баранавічы»

Склад

Актуальны на 6 красавіка 2025 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Данііл Пяроў 2002 2 Аб Станіслаў Кендыш 2006 4 Аб Уладзіслаў Карпеня 2001 5 Нап Арсень Жукоўскі (ар. Іслач) 2005 7 ПА Кірыл Кіркіцкі 2002 8 ПА Ягор Лапун  (капітан) 1999 9 Нап Дзьмітры Галуза  2001 10 Нап Дзьмітры Ціхаміраў 1999 11 Нап Уладлен Анікееў (ар. Віцебск) 2004 12 ПА Ягор Міхей 2000 14 Аб Ільля Кірко (ар. Нёман) 2004 17 Нап Максім Шаўчэнка  2002

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 18 ПА Марат Лук’янаў  2004 19 Нап Дзьмітры Некрашэвіч 2001 21 Аб Цімафей Бараноўскі 2002 22 ПА Станіслаў Атрашкевіч 2002 29 ПА Максім Ткацэвіч 2001 30 ПА Дзьмітры Наканечны 2007 33 Аб Арцём Круцько 2006 77 Нап Марцін Арцюх 1996 80 ПА Уладзіслаў Чарняк 2007 93 Бр Артур Дрэсманіс 2007 — Аб Васіль Васіленка 1996 — Нап Аляксандар Катляроў 1993

Статыстыка

Сэзон	Ліга	Месца	Г	В	Н	П	РМ	Пкт	Кубак
2012	Другая	13	36	10	10	16	33–42	40	1/32
2013	Другая	5	24	11	3	10	37–33	36	1/32
2014	Другая	1 ▲	30	20	7	3	71–24	67	1/16
2015	Першая	13	30	8	8	14	36–49	32	1/16
2016	Першая	13	26	4	8	14	33–52	20	1/8
2017	Першая	12	30	7	10	13	34–47	31	1/16
2018	Першая	14	28	4	7	17	17–42	19	1/32
2019	Першая	15 ▼	28	2	3	23	12–80	9	1/32
2020	Другая — група А	2	20	14	2	4	74–24	44	1/16
	Другая — фінальны этап	4 ▲	10	2	4	4	14–23	10
2021	Першая	10	33	7	7	19	38–72	28	1/16
2022	Першая	13	24	3	3	18	25–69	12	1/16
2023	Першая	6	32	14	6	12	46–49	48	1/16

Галоўныя трэнэры

• Дзяніс Яцына (з сакавіка 2019 году)^[4]
• Андрэй Кіпра (жнівень 2018 году — студзень 2019 году)^[5][6]
• Іван Крутаў (лістапад 2017 году — жнівень 2018 году)^[7]
• Аляксей Вергеенка (люты — лістапад 2017 году)^[8]
• Андрэй Хлебасолаў (жнівень 2016 году — люты 2017 году)^[9]
• Сяргей Каток (в. а. у ліпені 2016 году)
• Ігар Кунаш (2015 — чэрвень 2016 году)
• Андрэй Хлебасолаў (да 2014 году)