Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao, nado en Rianxo o 29 de xaneiro[1] de 1886 e finado no exilio en Buenos Aires (Arxentina) o 7 de xaneiro de 1950, está considerado o Pai do nacionalismo galego. Castelao foi un intelectual comprometido coa terra e co país. Na súa persoa reuníanse as facetas de narrador, ensaísta, dramaturgo, debuxante e político galego, chegando a ser a figura máis importante da cultura galega do século XX.[2] Ademais, estudou medicina, pero confesaba: "Fíxenme médico por amor ao meu pai; non exerzo a profesión por amor á humanidade".
Castelao  |
|---|
 |
| Nome completo | Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao |
|---|
| Nacemento | 29 de xaneiro de 1886 |
|---|
| Lugar de nacemento | sen etiquetar |
|---|
| Falecemento | 7 de xaneiro de 1950 |
|---|
| Lugar de falecemento | Buenos Aires |
|---|
| Causa | cancro de pulmón |
|---|
| Soterrado | Cemiterio de La Chacarita e Panteón de Galegos Ilustres |
|---|
| Nacionalidade | Galicia |
|---|
| Alma máter | Universidade de Santiago de Compostela |
|---|
| Ocupación | Político, médico, artista, escritor, ensaísta, dramaturgo |
|---|
| Pai | Mariano Rodríguez Dios |
|---|
| Nai | Joaquina Castelao Genme |
|---|
| Cónxuxe | Virxinia Pereira Renda |
|---|
| Fillos | Alfonso Xesús de Braga
(1914-1928, 14 anos) |
|---|
| Movemento | Grupo Nós |
|---|
| Xéneros | Narrativa, ensaio, teatro, debuxo |
|---|
| Coñecido por | Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete, Cousas, Os dous de sempre, Retrincos, Os vellos non deben de namorarse, Diario 1921, As cruces de pedra na Bretaña, Sempre en Galiza, As cruces de pedra na Galiza, Álbum Nós, Cincoenta homes por dez reás, Cousas da vida, Galicia mártir, Atila en Galicia, Milicianos, Debuxos de negros e Cegos: os meus compañeiros |
|---|
| Organización | Partido Galeguista |
|---|
| Cargos | Deputado (polo PG)
Presidente do Consello de Galiza
Académico de número da Real Academia Galega (25 de xullo de 1934) |
|---|
| Premios | Medalla de Ouro de Galicia |
|---|
| Na rede |
|---|
      |
 |
|
|
| [ editar datos en Wikidata ] |
|
Foi homenaxeado co segundo Día das Letras Galegas, no ano 1964. En decembro de 2011 a Xunta de Galicia declarou a súa obra como Ben de Interese Cultural inmaterial.
A Real Academia Galega de Belas Artes dedicoulle o Día das Artes Galegas 2016 polos "extraordinarios méritos artísticos" da súa obra[3].
