Meitnerium

Meitnerium is een scheikundig element met symbool Mt en atoomnummer 109. Het is een vermoedelijk grijs of zilverkleurig overgangsmetaal.

Meitnerium
1 18 1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He 2 Li Be B C N O F Ne 3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar 4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr 5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe 6 Cs Ba ↓ Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn 7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og   Lanthanoïden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Actinoïden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Algemeen
Naam	Meitnerium
Symbool	Mt
Atoomnummer	109
Groep	Kobaltgroep
Periode	Periode 7
Blok	d-blok
Reeks	Overgangsmetalen
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u)	[268]
Elektronenconfiguratie	[Rn] 5f14 6d7 7s2
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	waarschijnlijk vast
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt, tenzij anders aangegeven
Portaal    Scheikunde

Ontdekking

Meitnerium is voor het eerst geproduceerd in 1982 door een Duits onderzoeksteam onder leiding van Peter Armbruster en Gottfried Münzenberg in het Gesellschaft für Schwerionenforschung (GSI) te Darmstadt, door bismut-209 (²⁰⁹Bi) te bombarderen met ijzer-58 (⁵⁸Fe). Hiermee was aangetoond dat nieuwe zware elementen konden worden gemaakt door andere kernen te laten fuseren.

${\displaystyle {\ce {^{209}_{83}Bi + ^{58}_{26}Fe -> ^{266}_{109}Mt + ^{1}_{0}n}}}$

Het ontstane meitnerium (de isotoop meitnerium-266) vervalt zeer snel naar bohrium (halveringstijd 3,5 ms)

De naam meitnerium is afgeleid van de Oostenrijks-Zweedse wetenschapper Lise Meitner, maar pas in 1997 werd deze naam door de IUPAC geratificeerd. Tot die tijd stond dit element bekend onder de systematische naam unnilennium (symbool Une).

Toepassingen

Er zijn geen toepassingen van meitnerium bekend.

Opmerkelijke eigenschappen

Er is slechts een klein aantal meitneriumatomen geproduceerd en hun levensduur is zeer kort. Daardoor is het vrijwel onmogelijk om onderzoek te doen naar de chemische en fysische eigenschappen. Vermoedelijk vertoont meitnerium grote overeenkomsten met het element iridium, omdat het zich in dezelfde groep bevindt. De in de eerste alinea genoemde vermoedelijke kleur van het element is ook hierop gebaseerd.

Verschijning

Op aarde wordt meitnerium niet in de vrije natuur aangetroffen. Het kan alleen worden geproduceerd door lichtere atoomkernen te laten fuseren.

Isotopen

Zie Isotopen van meitnerium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Stabielste isotopen
Iso	RA (%)	Halveringstijd	VV	VE (MeV)	VP
266Mt	syn	3,4 ms	α
268Mt	syn	70 ms	α	11,269	264Bh
276Mt	syn	72 ms	α

Er zijn drie meitneriumisotopen bekend. ²⁶⁸Mt met een halveringstijd van 70 ms en het nog instabielere ²⁶⁶Mt met een halveringstijd van 3,4 ms.

Toxicologie en veiligheid

Over de toxicologie van meitnerium is niets bekend.

Externe links

• Lenntech.nl - meitnerium
• (en) EnvironmentalChemistry.com - meitnerium
• (en) WebElements.com - meitnerium

Kobaltgroep

kobalt · rodium · iridium · meitnerium

Chemische elementen en isotopen

Periodiek systeem:	standaard · alternatief · elektronenconfiguratie · ezelsbruggetje eerste 20 elementen · geschiedenis
Isotopentabel:	op element (compleet / in delen) · op atoommassa
Zie ook:	lijst van chemische elementen · abundantie

WikiWoordenboek