Маладэчна (футбольны клюб)

«Маладэчна-2018» — футбольны клюб зь Беларусі, з гораду Маладэчна. Свае хатнія матчы ладзіць на Гарадзкім стадыёне, які здольны зьмясьціць 4800 гледачоў. Таксама зрэдку клюб гуляе на Школьным стадыёне ў Чысьці.

Маладэчна-2018
Поўная назва	Футбольны клюб «Маладэчна-2013»
Заснаваны	1989
Горад	Маладэчна, Беларусь
Стадыён	Гарадзкі Умяшчальнасьць: 4800
Галоўны трэнэр	Павал Бацюта[d][1]
Чэмпіянат	Першая ліга
· 2024	1 месца (падвышэньне)
Хатнія колеры Выязныя колеры
Афіцыйны сайт

Гісторыя

За польскім і савецкім часам

Футбол у горадзе зьявіўся падчас існаваньня міжваеннай Польшчы, калі быў сфармаваны клюб «ВКС Маладэчна». За савецкім часам клюб некалькі разоў закладваўся і спыняў сваё існаваньне, выступаючы пад назвамі «Дынама», «Маладэчна», «Спартак», «Нарач», «Чырвоны сьцяг», «Хваля», «Селена», «Мэталіст», «Праца» і «Станкабудаўнік».

Клюб быў у чарговы раз створаны ў 1989 годзе пад назвай «Мэталюрг» пры падтрымцы тагачаснага дырэктара Маладэчанскага заводу парашковай мэталюргіі Генадзя Карпенкі. «Мэталюрг» адразу выйшаў у наймацнейшы дывізыён чэмпіянату БССР, а ў 1991 годзе стаў апошнім пераможцам чэмпіянату і Кубка БССР.

Па здабыцьці незалежнасьці

У 1992—2003 гадах гуляў у найвышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі (акрамя 2000 году). У клюбе пачыналі кар’еру такія гульцы, як Аляксандар Вяжэвіч, Уладзімер Карыцька, браты Ўладзімер і Міхаіл Макоўскія. У сярэдзіне 2000-х празь фінансавыя праблемы клюб апусьціўся да другой лігі, дзе стаў займаць месца ў канцы табліцы. У сэзонах 2009—2011 гадоў каманда паказвала добрыя вынікі, але не змагла атрымаць павышэньне. У 2011 клюб, які доўгі час быў вядомы пад назвай «Маладэчна», стаў менавацца «Забудова» — ад назвы спонсару. У 2012 праблемы зь фінансаваньнем прывялі да чарговага падзеньня ў ніжнюю частку табліцы. У 2013 годзе зноў зьмяніў назву на «Маладэчна-2013». У 2013 годзе ў клюбу зьявілася новая эмблема на беларускай мове^[2], пры гэтым ад самага пачатку стварэньня было заяўлена, што эмблема клюбу будзе толькі на беларускай мове, да таго ж на эмблеме будзе ўказаны год заснаваньня — 1949^[3].

«Маладэчна-ДЮСШ-4»

Пасьля сэзону 2014 году клюб спыніў існаваньне, а з 2015 году ў другую лігу заявілася іншая маладэчанская каманда «Маладэчна-ДЮСШ-4»^[4], якая фактычна ёсьць пераемніцай клюбу. У лютым 2015 году стала вядома, што «Маладэчна-ДЮСШ-4» будзе выступаць у другой лізе замест «Маладэчна-2013»^[5]. Новая каманда стала выступаць значна больш пасьпяхова і адразу ачоліла табліцу групы А, дзе ў выніку перамагла. У фінальным этапе «Маладэчна-ДЮСШ-4» саступіла асноўным канкурэнтам і ня здолела выйсьці ў першую лігу, заняўшы чацьвертае месца. Перад сэзонам 2016 году «Маладэчна-ДЮСШ-4» мела мажлівасьць заявіцца ў першую лігу замест спыніўшых існаваньне камандаў, але адмовілася і працягнула выступы ў другой лізе. У сэзоне 2016 годзк клюб доўгі час рухаўся на трэцім месцы, якое забясьпечвала выхад у першую лігу, але ў двух апошніх турах атрымала паразу ад сваіх асноўных канкурэнтаў — «Клецку» і «Нёману-Агра» — і скончыла сэзон на пятым месцы. У сэзоне 2017 году маладэчанскі клюб стаў супрацоўнічаць з Андрэем Іваненкам, які раней працаваў з такімі клубамі, як «Рагачоў-МК» і «Крумкачы». Дзякуючы Іваненку каманду папоўніў шэраг гульцоў з досьведам выступаў у найвышэйшай лізе, былі арганізаваныя замежныя перадсэзонныя зборы і іншае. Аднак, у чэмпіянаце «Маладэчна-ДЮСШ-4» ня здолела адолець асноўных канкурэнтаў і заняла выніковае шостае месца. Па заканчэньні сэзону стала вядома, што маладэчанскі клюб спыняе супрацоўніцтва з Іваненкам.

У сэзоне 2018 году дружына ў асноўным складалася з маладэчанскіх футбалістаў, да якіх дадалася невялікая колькасьць запрошаных гульцоў, сярод якіх быў дасьведчаны Алег Страхановіч. Доўгі час «Маладэчна-ДЮСШ-4» займала апошні радок, а першая перамога была здабытая толькі ў 13-м туры. Аднак, пазьнейшыя посьпехі дазволілі камандзе ўзьняцца ў сярэдзіну табліцы і скончыць сэзон на 9 радку з 15 дружанаў. У сэзоне 2019 году каманда стала называцца «Маладэчна». Захаваўшы лідэраў, маладэчанскі клюб умацаваўся шэрагам новых гульоў, у тым ліку з досьведам выступаў у найвышэйшай лізе. Стаўшы адным з фаварытаў, маладэчанцы дзякуючы добра праведзенай другой палове сэзону стаў трэцім, што ў сувязі з спыненьнем існаваньня менскага «Тарпэда» давала права на выхад у першую лігу.

У пачатку 2020 году доўгі час заставалася адкрытым пытаньне аб удзеле «Маладэчна» ў першай лізе. У сувязі з тым, што права ўдзельнічаць у першай лізе таксама атрымаў і «Андэрдог» з Маладэчанскага раёну, у лютым зьявілася інфармацыя аб магчымым аб’яднаньні «Андэрдога» з «Маладэчнам», каб аб’яднаны клюб узяў удзел у першай лізе. Плянавалася, што бюджэт будзе фармавацца напалову з прыватнага капіталу ўласьнікаў «Андэрдога», аднак пазьней праз рознагалосьсяў «Андэрдог» увогуле зьняўся з роызыгрышаў беларускіх пяршынстваў, а «Маладэчна» заявілася ў другую лігу. Не зважаючы на дрэнны старт, «Маладэчна» зь цягам часам захапіла лідэрства ў сваёй групе і выйшла ў фінальны этап. У жніўні падчас пратэстаў у Беларусі быў знойдзены мёртвым фанат маладэчанскага клюбу Мікіта Крыўцоў^[6]. У фінальным этапе другой лігі маладэчанская каманда заняла трэцяе месца і атрымала права на пераходныя матчы супраць шацілавіцкага «Хіміка» за месца ў першай лізе на наступны сэзон, але саступіла (0:0, 0:4) і засталася ў другой лізе.

У пачатку сэзона 2021 году фан-рух адмовіўся падтрымліваць «Маладэчна», пакуль у краіне працягваюцца палітычныя судовыя справы, зьбіцьцё і забойства людей за ўласныя меркаваньні^[7]. Маладэчанскі клюб добра ўзмацніўся і здолеў перамагчы ў Менскім дывізіёне другой лігі, аднак у плэй-оф выбыў з далейшай барацьбы ўжо на стадыі 1/8 фіналу, саступіўшы па пэнальці менскаму БДУ (0:0, 0:0, пэн. 1:4). У студзені 2022 году ў выніку недахопу камандаў для першай лігі АБФФ прапанавала «Маладэчна» месца ў другім дывізіёне^[8]. У лютым 2022 году клуб падаў дакумэнты дзеля праходжаньня ліцэнзаваньня да ўдзелу ў першай лізе. «Маладэчна» стала серадняком турніру і завяршыла сэзон на 8 месцы з 13 клюбаў. Сэзон 2023 году «Маладэчна» таксама пераважна была ў сярэдзіне табліцы і фінішавала на 11-м месцы пры 17 удзельніках.

Папярэднія назвы

• 1989—1992: «Мэталюрг»
• 1993—2000: «Маладэчна»
• 2001—2003: «Маладэчна-2000»
• 2004—2010: «Маладэчна»
• 2011—2012: «Забудова»
• 2013—2014: «Маладэчна-2013»
• 2015—2018: «Маладэчна-ДЮСШ-4»
• з 2019: «Маладэчна-2018»

Дасягненьні

БССР

• Пераможца Кубка БССР: 1990, 1991
• Пераможца Чэмпіянату БССР: 1991

Беларусь

• Пераможца першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2000
• Найлепшае дасягненьне ў найвышэйшай лізе — 4 месца (1994—1995)
• Паўфіналіст Кубка Беларусі: 1992, 1993—1994

Склад

Актуальны на 28 сакавіка 2025 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Даніла Трацяк 2004 2 Аб Герман Кутковіч  2002 3 Аб Ільля Ўдодаў  2000 6 Нап Максім Будзько  (ар. Дынама Мн) 2004 7 ПА Павал Цесьлюкевіч 1995 10 Нап Дзьмітры Вашкевіч  2000 11 ПА Арцём Уласаў  2003 12 Бр Павал Ахрамчук 1993 14 Аб Ільля Коваль  1998 17 Аб Артур Кац 1994 19 ПА Марк Тычко  (ар. Шахцёр) 2006 20 ПА Абдулазыз Лавал  1992

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 22 Нап Мацьвей Дукса (ар. Дынама Бр) 2003 23 Нап Ігар Моніч  2000 25 Нап Яўген Азерскі  1995 27 Аб Сяргей Усеня 1988 29 ПА Максім Саматой 2001 37 ПА Уладзіслаў Кролік  (ар. Дынама Мн) 2005 43 Бр Дзяніс Садоўскі 1997 44 Аб Арцём Дылеўскі 1997 55 ПА Ягор Імеракоў 2002 77 Аб Арсэн Азатаў 2003 91 ПА Дзьмітры Лясьняк (ар. Дынама Бр) 2004

Статыстыка

Чэмпіянат БССР

Сэзон	Ліга	Месца	Г	В	Н	П	РМ	Пкт
1989	Другая	1 ▲	22	15	4	3	53–19	34
1990	Першая	4	30	17	6	7	44–26	40
1991	Першая	1	28	17	7	4	68–24	41

Чэмпіянат і Кубак Беларусі

Сэзон	Ліга	Месца	Г	В	Н	П	РМ	Пкт	Кубак
1992	Першая	9	15	5	5	5	11–12	15	1/2
1992—1993	Першая	13	32	7	10	15	34–40	24	1/4
1993—1994	Першая	9	30	10	11	9	35–31	31	1/2
1994—1995	Першая	4	30	12	11	7	48–30	35	1/4
1995	Першая	5	15	8	1	6	33–19	25	1/4
1996	Першая	8	30	11	8	11	42–33	41	1/8
1997	Першая	13	30	7	9	14	28–44	30	1/4
1998	Найвышэйшая	14	28	4	4	20	21–51	16	1/4
1999	Найвышэйшая	16 ▼	30	2	5	23	21–71	11	1/8
2000	Першая	1 ▲	30	23	5	2	76–16	74	1/32
2001	Найвышэйшая	10	26	8	5	13	23–47	29	1/8
2002	Найвышэйшая	13	26	3	3	20	23–59	13	1/8
2003	Найвышэйшая	16 ▼	30	3	7	20	19–52	16	1/8
2004	Першая	13	30	9	4	17	27–54	31	1/16
2005	Другая	12	26	5	3	18	21–54	18	1/32
2006	Другая	16	32	5	5	22	33–71	20	1/32
2007	Другая	14	30	7	4	19	28–71	25	1/32
2008	Другая	8	30	11	10	9	55–43	43	1/32
2009	Другая	3	26	15	3	8	55–31	48	1/16
2010	Другая	4	34	17	6	11	69–52	57	1/16
2011	Другая	4	30	17	7	6	58–38	58	1/32
2012	Другая	15	36	12	2	22	45–86	38	1/32
2013	Другая	10	24	6	4	14	32–51	22	1/64
2014	Другая	16	24	10	1	13	47–46	31	1/32
2015	Другая	4	26	15	5	6	55–23	50	1/32
2016	Другая	5	24	13	4	7	60–22	43	1/32
2017	Другая	6	26	13	6	7	70–37	45	1/16
2018	Другая	9	28	8	7	13	46–64	31	1/32
2019	Другая	3	28	22	1	5	91–26	67	1/32
2020	Другая — група А	1	20	15	3	2	59–18	48	1/64
	Другая — за 1—6 месца	3	10	4	1	5	15–20
2021	Другая — Менскі (поўнач)	1	18	17	0	1	99–12	51	1/16
	Другая — плэй-оф	9—16 ▲	2	0	2	0	0–0
2022	Першая	8	24	7	8	9	30–45	29	1/16
2023	Першая	11	32	11	8	13	51–56	29	1/16
2024	Першая	1 ▲	34	23	7	4	62–26	76	1/16

Галоўныя трэнэры

• Аляксандар Гармаза (да 2012)
• Дзяніс Мятліцкі (2013 — красавік 2014)
• Дзьмітры Ганчароў (з красавіка 2014)
• Аляксандар Гармаза (2015—2016)
• Сяргей Дараховіч (2017)^[9]
• Аляксей Вергеенка (з 2018 году)^[10]