француски велосипедист From Wikipedia, the free encyclopedia
Жилијан Алафилип (француски: Julian Alaphilippe; р. 11 јуни 1992 ) — француски професионален друмски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Судал Квик-Степ.[1]
Алафилип на Лиеж-Бастоњ-Лиеж 2018 | |||
Лични податоци | |||
---|---|---|---|
Цело име | Жилијан Алафилип | ||
Роден | 11 јуни 1992 Сен Аман Монрон, Франција | ||
Висина | 1,73 м | ||
Маса | 62 кг | ||
Податоци за клубот | |||
Мом. клуб | Судал Квик-Степ | ||
Дисциплина | друмски велосипедизам, велокрос | ||
Улога | возач | ||
Вид на возач | спринтер | ||
Аматерски клубови | |||
2009-2010 2011-2012 | УС Флорентес Арме де Тере | ||
Професионални клубови | |||
2013 2014- | Етикс-ИХНед Судал Квик-Степ | ||
Значајни победи | |||
| |||
Последна промена 13 декември 2019 |
Тој е брат на велосипедистот Бријан Алафилип.[2]
Алафилип ја започнал својата кариера настапувајќи во велокрос, завршувајќи втор на Светското јуниорско велокрос првенство во 2010 година.
Друмската кариера ја започнал во 2012 година, возејќи за аматерската екипа Арме де Тер. Во текот на сезоната, покажал талент, завршувајќи втор на трката и освојувајќи етапа на Куп де насионс Вил Сагене, трка од Американската турнеја.[3]
По неговиот импресивен резултат во 2012 година, Алафилип се приклучил на Етикс ИХНед, развојна екипа на Омега Парма-Квик Степ. Младиот возач имал уште поуспешна сезона во 2013 година, завршувајќи четврти на Европското друмско првенство и деветти на Светското друмско првенство под 23 години. Освоил етапа и бодовниот пласман на Тур де л’Авенир и ја освоил трката ГП Јужна Корушка.
Алафилип се приклучил на екипата Омега Парма-Квик Степ во 2014 година. Со оваа екипа, го забележил првиот подиум на првата етапа на Волта а Каталуња. Исто така се нашол втор на петтата етапа.[3] Алафилип ја забележал првата победа како нов професионалец на четвртата етапа на Тур де л’Ен, каде ја покажал својата експлозивност на завршницата на нагорнина пред Даниел Мартин.[4] Негов најдобар резултат во Светска турнеја било петтото место на ГП Западна Франција.
Сезоната 2015 претставува пресвртна година за Алафилип. Имал улога на поддржувач на арденските класици на неговите колеги и светскиот првак Михал Квјатковски, но изненадувачки завршил седми на Амстел Голд Рејс зад крајниот победник Михал. На Флеш Валон, продолжил да му помага на Михал, но неговиот колега бил предалеку во најважниот дел. Неговиот менаџер му кажал да оди на победа и завршил втор зад трикратниот победник Алехандро Валверде. Ова му било прв настап на трката.[5] Сценариото се повторило на Лиеж-Бастон-Лиеж неколку дена подоцна, откако Алафилип завршил втор на трката на неговиот прв настап, повторно зад Валверде.[6] Со овие резултати, 22-годишниот го забележал најдобриот француски резултат на овој класик од 1998 година, кога Лорен Жалабер завршил втор.[7]
По овие резултати и низа завршници на подиумо на Тур де Романди, Алафилип на 4 мај потпишал продолжување на договорот за уште две години, до крајот на 2017 година.[8] Подоцна во месецот ја освоил кралската етапа на Трката околу Калифорнија и го презел водството во генералниот пласман, две секунди пред Петер Саган.[9] Меѓутоа, на крајот загубил од Саган за само три секунди на последната етапа поради временски бонуси на рамниот спринт.[10] Кон крајот на летото завршил осми на Класика де Сан Себастијан, завршувајќи во водечката група зад победникот, Адам Јејтс. Подоцна, завршил десетти на Енеко Тур, која вклучувала етапа со многу патишта од арденските класици.[11] Неговата форма паднала значително кон крајот на годината, вклучувајќи го откажувањето од Светското друмско првенство. Подоцна, му било одредено дека заболел со мононуклеоза. Болеста довела до екстремна истрошеност, со што ставил крај на својата сезона.[12]
Во април, Алафилип завршил втор на Флеш Валон втора година по ред. Подоцна, ја остварил својата најголема победа на Трката околу Калифорнија, каде освоил една етапа и генералниот пласман на трката. Водството го презел на третата етапа, кога нападнал на искачување од екстра категорија на помалку од еден километар до целта. Неговата форма продолжила на Критериум ди Дофине, каде завршил на шестото место во генералниот пласман и го освоил пласманот за млад возач.[13] Кон крајот на јуни бил вклучен во почетниот состав за Тур де Франс.[14] На Тур де Франс, ја носел маичката за пласманот за млад возач на етапите 2-6 и ја освоил наградата за борбеност на шеснаесеттата етапа.
Алафилип бил избран да ја претставува Франција на олимписката друмска трка и на олимпискиот хронометар.[15] На друмската трка бил еден од фаворитите, возел заедно со водечката група, но неговиот пад на завршниот спуст го спречила да се приклучи на завршниот напад отпочнат од Грег ван Авермат и Јакоб Фуглсанг да го достигнат Рафал Мајка пред целта. Алафилип на крајот на завршил трката на четвртото место, 22 секунди зад победникот Ван Авермат.[16][17] Алафилип завршил на 32. место на хронометарот.
Својата пролетна подготовка ја започнал на Трката Абу Даби, каде завршил петти во генералниот пласман и го освоил пласманот за млад возач.
Во март возел на Париз-Ница и го освоил поединечниот хронометар со завршница на нагорнина на четвртата етапа. Тоа било прв хронометар што го освоил во неговата кариера.[18] Го одржал водството на трката следните три дена пред да западне во тешкотии на претпоследната етапа и да падне на петтото место во генералниот пласман. Меѓутоа, бил победник во пласманот за млад возач, додека четирите завршници меѓу првите пет биле доволни да го освои бодовниот пласман.
Следниот викенд, Алафилип завршил трет на Милано-Санремо, каде бил тесно поразен во спринт од Михал Квјатковски (Тим Скај) и светскиот првак Петер Саган (Бора-Хансгрое) откако триото се одвоиле на завршното искачување на трката – Поџо ди Санремо –.[19]
По силниот почеток, сезоната на Алафилип била попречена поради повредата здобиена на Трката околу Баскија. Во април било објавено во соопштение до печатот од неговата екипа дека Алафилип ќе ги пропушти идните Арденски класици.[20] Исто така ја пропуштил својата основна цел за годината, Тур де Франс, откако бил подложен на операција за коленото во мај.[21] Алафилип се вратил со возење на Гран при Пино Черами во јули[22] и го имал својот прв настап на Вуелта а Еспања еден месец подоцна. Стигнал до својата прва победа на некоја голема трка на осмата етапа, на која ги претекнал Рафал Мајка и Јан Поланц од бегство.[23]
Во август, Алафилип потпишал двегодишен договор со неговата екипа, со што во Квик-Степ Флорс ќе останел до сезоната 2019.[24]
При третото и последно искачување на Мур де Хуј на Флеш Валон 2018, Алафилип забрзал близу врвот, претекнувајќи го предводникот на трката Јеле Ванендерт во последните 100 метри на трката. Алехандро Валверде, кој ја освоил трката во последните четири години, имал доцен напад и скоро го достигнал Алафилип, но сепак Алафилип успеал да се издвои во завршните метри и да го зголеми своето водство пред Валверде и на крајот да ја освои трката. Тоа било најголемата победа во неговата кариера досега и прва француска победа по Лорен Жалабер во 1997 година.[25][26]
Алафилип учествувал по вторпат на Тур де Франс и дошол до својата прва етапна победа на Тур де Франс на десеттата етапа на трката со низа напади и агресивен спуст на Алпите. Освоил најмногу бодови за планинскиот пласман на Монте ди плато де Глиер, Кол де Ром и Кол де ла Коломбје, завршувајќи ја етапата 1 минута и 34 секунди пред второпласираниот Јон Изагире од Бахреин-Мерида и 3 минути и 23 секунди од главната група. Алафилип го презел водството во планинскиот пласман по крајот на десеттата етапа.[27][28] Ја освоил и етапата 16 откако Адам Јејтс паднал на спустот, 7 километри пред целта, додека водел на етапата.[29]
Следниот месец, Алафилип победил на Класика де Сан Себастијан, претекнувајќи го Бауке Молема за победа, откако двајцата се одвоиле од групата на последното искачување.[30] Потоа, ја освоил третата етапа и генералниот пласман на Трката околу Британија 2018, откако го презел водството на шестата етапа на трката. Алафилип продолжил со успеси на етапните трки, откако ја освоил и Трката околу Словачка една недела подоцна.
И покрај големите успеси во 2018 година, Алафилип имал разочарување на Светското друмско првенство, каде бил назначен за предводник на составот на Франција. На последното искачување паднал со форма и изгубил врска со предводниците на трката и завршил на осмото место.[31]
Алафилип ја започнал сезоната 2019 во февруари на Вуелта а Сан Хуан и Трка Колумбија. На Вуелта а Сан Хуан завршил втор во генералниот пласман и освоил две етапи и го освоил бодовниот пласман и една етапа на Трката Колумбија. Негова прва поголема трка била Страде Бјанке 2019, која ја освоил, поразувајќи го возачот на Астана, Јакоб Фуглсанг, со напад на завршното искачување.[32] Завршил шести во генералниот пласман на Тирено-Адријатико, освојувајќи изненадувачка победа на шестата етапа и покрај тоа што го предводел спринтерот на екипата Елија Вивијани.[33] Потоа, го освоил својот прв монумент, Милано-Санремо 2019, откако нападнал на Поџо и претекнувајќи ги Оливер Насен и Михал Квјатковски. Потоа се искачил на првата позиција на Светскиот ранкинг. Три дена подоцна го пропуштил местото на подиумот на Амстел Голд Рејс, но успешно ја одбранил својата титула на Флеш Валон од 2018 година.
Алафилип ја освоил третата етапа на Тур де Франс на 8 јули, истовремено преземајќи ја жолтата маичка. Откако ја изгубил жолтата маичка на шестата етапа од Џулио Чиконе, повторно ја презел на осмата етапа, кога завршил трет. Ја освоил етапата 13, поединечен хронометар, во По каде го поразил Герајнт Томас за 14 секунди. Ја чувал маичката до етапата 19 откако потфрлил на Кол де л’Изеран. Тоа било најуспешен Тур дотогаш, завршувајќи на петтото место во генералниот пласман, победи на две етапи и ја носел жолтата маичка на 14 етапи. Иако не бил именуван за најборбен возач на ниту една поединечна етапа, на подиумот во Париз бил прогласен за најборбен возач на цела трка.
Распоред на резултатите на големите трки | |||||
---|---|---|---|---|---|
Голема трка | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Џиро | — | — | — | — | — |
Тур | — | 41 | — | 33 | 5 |
Вуелта | — | — | 68 | — | — |
Распоред на резултатите на етапните трки | |||||
Етапна трка | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Париз-Ница | 43 | — | 5 | 18 | — |
Тирено-Адријатико | — | — | — | — | 6 |
Волта а Каталуња | СО | СО | — | — | — |
Трка околу Баскија | — | — | СО | 35 | СО |
Тур де Романди | СО | — | — | — | — |
Критериум ди Дофине | СО | 6 | — | 21 | 35 |
Тур де Свис | — | — | — | — | — |
Монументи | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
---|---|---|---|---|---|---|
Милано-Санремо | — | — | — | 3 | 35 | 1 |
Трка околу Фландрија | — | — | — | — | — | — |
Париз-Рубе | — | — | — | — | — | — |
Лиеж-Бастоњ-Лиеж | — | 2 | 23 | — | 4 | 16 |
Џиро ди Ломбардија | СО | — | 60 | 2 | — | — |
Класични трки | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Страде Бјанке | — | — | — | — | — | 1 |
Амстел Голд Рејс | СО | 7 | 6 | — | 7 | 4 |
Флеш Валон | — | 2 | 2 | — | 1 | 1 |
Класика де Сан Себастијан | СО | 8 | — | — | 1 | СО |
Гран при Квебек | 28 | 46 | 65 | — | — | 7 |
Гран при Монтреал | 57 | 60 | 10 | — | — | 13 |
СО = се откажал; — = не учествувал
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.