Беларуская праваслаўная царква
From Wikipedia, the free encyclopedia
Беларуская праваслаўная царква, другая афіцыйная назва Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату — кананічнае царкоўна-адміністрацыйнае аб’яднанне праваслаўных епархій у межах Беларусі.
| Беларуская праваслаўная царква | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Аўтаномія | 11 кастрычніка 1989 |
| Прызнанне аўтаноміі | прызнана ўсімі памеснымі праваслаўнымі цэрквамі |
| Прадстаяцель у наш час |
мітрапаліт Веніямін (Тупека) (з 25 жніўня 2020) |
| Цэнтр | Мінск |
| Рэзідэнцыя Прадстаяцеля | Мінск |
| Юрысдыкцыя (тэрыторыя) | Беларусь |
| Царква-маці | Маскоўскі Патрыярхат |
| Мова набажэнстваў | царкоўнаславянская, беларуская |
| Каляндар | юліянскі |
| Колькасць | |
| Епіскапаў | 17 (з іх 1 вікарый, 2 на спачыне) (2020) |
| Епархій | 15 (2019)[1] |
| Навучальных устаноў | 3 духоўныя вучылішчы, 2 семінарыі, акадэмія, інстытут тэалогіі (2019)[1] |
| Манастыроў | 35 (2019)[1] |
| Прыходаў | 1612 (2015)[2] |
| Святароў | 1676 (2019)[1] |
| Вернікаў | 81% вернікаў назвалі сябе праваслаўнымі (або 75.7% насельніцтва Беларусі) (2019)[1] |
| Сайт | http://church.by/by/ |
Паводле 9-га артыкула Статута, Беларуская праваслаўная царква ажыццяўляе:
- набажэнствы, чынапаследаванні, таінствы, абрады, шэсці, урачыстасці і пашырэнне рэлігійнай літаратуры ў цэрквах, капліцах, месцах паломніцтва і на могілках, у бальніцах і турмах, прытулках для дзяцей, састарэлых і інвалідаў, вайсковых частках і на караблях;
- пашырэнне праваслаўнага веравучэння, у тым ліку праз сродкі масавай інфармацыі, асабліва ўласныя;
- прапаведніцтва, дабрачыннасць і прадпрымальніцтва;
- навучанне і выхаванне;
- аздараўленне, ладжанне паломніцтва і правядзенне рэлігійных нарад і з’ездаў;
- вытворчасць, набыццё і пашырэнне рэлігійнай літаратуры, гуказапісаў і відэа, абрадавых прадметаў і адзення святароў[3].
- Сінод (грэч. Σύνοδος — сход). Паводле 14-га артыкула Статута БПЦ, «складаецца з архірэяў (грэч. ἀρχι- + ἱερεύς — старэйшы жрэц), якія кіруюць праваслаўнымі епархіямі, размешчанымі на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь». Згодна з 17-м артыкулам, зацвярджае статуты БПЦ, епархій і стаўрапігіяльных манастыроў. Выбірае епархіяльных архірэяў і стварае падпарадкаваныя ўстановы, у тым ліку прадпрыемствы. Зацвярджае «Уставу на царкоўны суд БПЦ». Прызначае рэктараў духоўных вучылішчаў і ігуменаў манастыроў. Прызначае склад Рэвізійнай камісіі[3]. Згодна з 12-м пунктам XII артыкула «Экзархаты» Статута Рускай праваслаўнай царквы (РПЦ), «Епархіяльныя і вікарныя архірэі Экзархату абіраюцца і прызначаюцца Святым Сінодам (РПЦ) на прапанову Сінода Экзархату».
- Экзарх (грэч. ἔξαρχος — намеснік). Паводле Статута БПЦ, з’яўляецца архімандрытам Жыровіцкага манастыра Успення Багародзіцы (Слонімскі раён, Гродзенская вобласць). Склікае Сінод і зацвярджае прысуджэнне царкоўных навуковых ступеняў і званняў[3]. Згодна з 9-м пунктам XII артыкула «Экзархаты» Статута РПЦ, «Экзарх абіраецца Святым Сінодам (РПЦ) і прызначаецца патрыяршым Указам».
На 2015 г. пры Сінодзе дзейнічала 17 аддзелаў і камісій:
- Кіраўніцтва справамі Мінскай экзархіі, Царкоўны суд, Выдавецкі савет;
- 10 аддзелаў: 1) узаемін царквы і грамадства, 2) інфармацыйны, 3) манастыроў і манаства, 4) справаў моладзі, 5) рэлігійнай адукацыі і катэхізацыі, 6) царкоўнай дабрачыннасці і грамадскага служэння, 7) паломніцкі, 8) узаемін з казацтвам, 9) узаемін з Узброенымі сіламі і іншымі вайсковымі фармаваннямі Рэспублікі Беларусь, 10) турэмнага служэння;
- 4 камісіі: 1) кананізавання святых, 2) рэвізійная, 3) узнагарод, 4) пытанняў сям’і, абароны мацярынства і дзяцінства[4].
Гісторыя беларускай царквы пачынаецца з заснавання ў 992 годзе Полацкай епархіі. Да XIII ст. Беларуская праваслаўная царква складалася з 2 епархій --Полацкай і Тураўскай (1005), якія ўваходзілі ў Кіеўскую мітраполію. У сувязі з раздзяленнем Кіеўскай мітраполіі на праваслаўную царкву ў межах Вялікага Княства Маскоўскага і праваслаўную царкву Вялікага Княства Літоўскага (Літоўскую мітраполію з 1316 года) Полацкая, а з 1347 года і Тураўская епархіі ўвайшлі ў склад Літоўскай мітраполіі. У 1459 годзе адбылося канчатковае аддзяленне Кіеўскай (Літоўска-Навагрудскай) мітраполіі ад Маскоўскай. У сярэдзіне XVI ст. у склад Літоўска-Навагрудскай мітраполіі (цэнтр у Навагрудку, потым у Вільні) уваходзіла 10 епархій:
- Полацкая
- Тураўская з кафедрай у Пінску
- Смаленская
- Чарнігаўская
- Галіцкая
- Пярэмышльская
- Холмская
- Луцкая
- Уладзімір-Валынская.
Вядомыя літоўска-наваградскія мітрапаліты:
- Грыгорый Балгарын (1458—1475 гг.)
- Місаіл (1475—1480 гг.)
- Сімяон (1481—1488 гг.)
- Іона Глезна (1492—1494 гг.)
- Макарый (1495—1497 гг.)
- Іосіф І Балгарыновіч (1498—1501 гг.)
- Іона ІІ (1503—1507 гг.)
- Іосіф II Солтан (1508—1521 гг.)
- Іосіф ІІІ (1522—1534 гг.)
- Макарый ІІ (1534—1555 гг.)
- Сільвестр Бялькевіч (1556—1567 гг.)
- Іона Пратасевіч (1568—1577 гг.)
- Ілья Куча (1577—1579 гг.)
- Анісіфар (1579—1588 гг.)
- Міхаіл Рагоза (1589—1595 гг.).
Яны знаходзіліся ў кананічных і малітоўных сувязях з Усяленскім (Канстанцінопальскім) патрыярхам.
Пасля Брэсцкай уніі 1596 г. праваслаўная царква ў ВКЛ як кананічна цэлае перастала існаваць. Зноў заснавана ў 1632 г. у Магілёве. Магілёўская (Беларуская) епархія была адзінай праваслаўнай епархіяй у межах Беларусі да канца XVIII ст. Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. заснавана Мінская епархія. У 1833 г. адноўлена Полацкая, створаны Віленская (1840 г.) і Гродзенская (1900 г.) епархіі. У Брэсце, Беластоку, Слуцку, Гомелі, Коўне і Дзвінску існавалі кафедры вікарных епіскапаў. Усе епархіі ўваходзілі ў склад Грэка-расійскай царквы і знаходзіліся пад юрысдыкцыяй Свяцейшага кіруючага Усерасійскага Сінода. Да пачатку 1-й паловы сусветнай вайны ў 5 праваслаўных епархіях Беларусі былі 3552 храмы і 35 манастыроў, 3 духоўныя семінарыі. Кожная з епархій мела свае перыядычныя выданні. У Заходняй Беларусі, якая ў 1921 г. адышла да праваслаўнай епархіі (Віленская, Гродзенская і Палеская) былі ў юрысдыкцыі Польскай аўтакефальнай царквы. У БССР у 1922 г. была ўтворана Беларуская праваслаўная мітраполія на чале з мітрапалітам Мелхіседэкам Паеўскім (1920—1927), які меў тытул «мінскі і беларускі». У складзе мітраполіі знаходзіліся Мінская, Бабруйская, Мазырская і Слуцкая епархіі. Аднак рэпрэсіўная палітыка савецкіх улад у адносінах да царквы (арышты, забойствы святароў, масавае закрыццё і руйнаванне храмаў і манастыроў) прыпыніла царкоўнае жыццё. Не існавала ніводная з кананічных беларускіх праваслаўных епархій. У час акупацыі Беларусі нямецкімі войскамі ў 1942 г. адноўлена 6 епархій: Мінская, Віцебская, Гродзенская, Магілёўская, Навагрудская і Смаленская. Беларускую праваслаўную царкву ўзначальваў мітрапаліт мінскі і ўсея Беларусі Панцялеймон (Ражноўскі). У канцы 1941 г. у афіцыйных царкоўных дакументах упершыню была ўжыта назва «Беларуская праваслаўная царква». У час вайны Беларуская праваслаўная царква кананічна не падпарадкоўвалася ніякай іншай царкве. Спробы належным чынам аформіць яе аўтакефалію былі беспаспяховыя. Пасля вайны кіраўніцтва Беларускай праваслаўнай царквы ажыццяўлялася праз Мінска-Беларускую епархію, якая ўваходзіла ў склад Маскоўскага патрыярхата Рускай праваслаўнай царквы. Створаныя раней епархіі не аднаўляліся. Кіруючы мінскі архірэй (насіў тытул «мінскі і беларускі») ажыццяўляў кіраўніцтва непасрэдна. Кіруючыя Мінска-Беларускія архірэі:
- архіепіскап Васілій (Ратміраў) (1944—1945 гг.)
- мітрапаліт Піцірым (Свірыдаў) (1945—1958 гг.)
- мітрапаліт Гурый (Ягораў) (1958—1961 гг.)
- мітрапаліт Антоній (Крацевіч) (16 сакавіка — 17 ліпеня 1961 гг.)
- архіепіскап Варлаам (Барысевіч) (1961—1963 гг.)
- мітрапаліт Нікадзім (Ротаў) (4 жніўня — 9 кастрычніка 1963 гг.)
- мітрапаліт Сергій (Пятроў) (1963—1965 гг.)
- мітрапаліт Антоній (Мельнікаў) (1965—1978 гг.)
- мітрапаліт Філарэт (Вахрамееў) (10 кастрычніка 1978 — 16 кастрычніка 1989).
У 1957 годзе Беларуская праваслаўная царква мела 968 храмаў, з якіх 709 былі прыходскімі, 3 манастыры, 1 духоўную семінарыю. У выніку чарговых ганенняў на царкву ў канцы 1950 — пачатку 1960-х г. засталося 369 царкоўных прыходаў і 1 манастыр; духоўная семінарыя была закрыта.
У канцы 1980-х г. пачалося адраджэнне царкоўнага жыцця. Да 1992 года было адноўлена 9 епархій: Полацкая, Магілёўская, Пінская, Брэсцкая, Гомельская, Навагрудская, Гродзенская, Тураўская, Віцебская. У 2004 г. таксама адноўлена Бабруйская епархія. Усе епархіі уваходзяць у Беларускі Экзархат. Усе кіруючыя епіскапы епархій (зараз іх 15) складаюць Сінод, якому належыць вышэйшая заканадаўчая, выканаўчая і судовая ўлада (у межах, якія дазваляе Статут РПЦ і Статут БПЦ).
З часу стварэння Экзарахата ў 1989 г. Сінод узначальвае Мітрапаліт Мінскі і Слуцкі, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі Філарэт. На пачатак 2012 г. у Беларускай Праваслаўнай Царкве налічвалася 11 епархій, 13 епіскапаў (з іх 2 вікарныя), 1555 прыходаў, 14 мужчынскіх і 20 жаночых манастыроў, 1485 святароў, 166 дыяканаў.
Царкоўныя кадры рыхтуюць Мінская духоўная акадэмія, Мінская духоўная семінарыя, Віцебская духоўная семінарыя, Мінскае духоўнае вучылішча, Слонімскае духоўнае вучылішча, Рэгентскае вучылішча пры МінДС і іншыя адукацыяныя ўстановы. Таксама дзейнічае Інстытут тэалогіі Беларускага дзяржаўнага універсітэта, які рыхтуе тэолагаў і рэлігіяведаў.
Беларускі Экзархат выдае часопісы «Веснік Беларускага экзархата», «Минские епархиальные ведомости», «Праваслаўе ў Беларусі і ў свеце», газеты «Могилёвские епархиальные ведомости», «Преображение», «Царкоўнае слова» і іншыя.
На 2020 год у Беларускай праваслаўнай царкве служылі 17 архірэяў, з якіх 14 — епархіяльныя епіскапы, 1 — вікарны епіскап, 2 — архірэі на спачыне; 6 архірэяў мелі сан епіскапа, 8 — архіепіскапа, 2 — мітрапаліта. Усе кіруючыя епіскапы, за выключэннем вікарных, з’яўляюцца членамі Сінода Беларускай праваслаўнай царквы[5].
Патрыяршыя Экзархі ўсяе Беларусі
- 16 кастрычніка 1989 — 25 снежня 2013 — мітрапаліт Мінскі і Слуцкі Філарэт (Вахрамееў).
- 25 снежня 2013 — 25 жніўня 2020 — мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Павел (Панамароў).
- 25 жніўня 2020 — цяперашні час — мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін (Тупека).
Да часу стварэння Беларускай праваслаўнай царквы ў яе складзе былі 4 епархіі — Мінская, Полацкая, Пінская і Магілёўская. У 1990 годзе адноўлены Брэсцкая і Гомельская епархіі, у 1991 годзе — Навагрудская і Гродзенская, у 1992 годзе — Тураўская і Віцебская. У 2004 годзе ўтворана Бабруйская епархія[2].
У кастрычніку 2014 года са складу Мінскай епархіі былі вылучаны Барысаўская, Маладзечанская і Слуцкая епархіі. Для каардынацыі дзейнасці правячых архірэяў новаствораных епархій была заснавана Мінская мітраполія ў складзе Мінскай, Барысаўскай, Маладзечанскай і Слуцкай епархій. У снежні 2014 года са складу Навагрудскай епархіі была вылучана Лідская епархія[2].
На 2020 год у юрысдыкцыю Беларускай праваслаўнай царквы ўваходзілі 15 епархій і Мінская мітраполія[2]:
- Бабруйская епархія — тэрыторыя Асіповіцкага, Бабруйскага, Быхаўскага, Глускага, Кіраўскага і Клічаўскага раёнаў.
- Брэсцкая і Кобрынская епархія — тэрыторыя Брэста, Брэсцкага, Бярозаўскага, Драгічынскага, Жабінкаўскага, Камянецкага, Кобрынскага, Маларыцкага і Пружанскага раёнаў.
- Віцебская і Аршанская епархія — тэрыторыя Віцебска, Аршанскага, Бешанковіцкага, Віцебскага, Гарадоцкага, Дубровенскага, Лепельскага, Лёзненскага, Сенненскага, Талачынскага, Чашніцкага і Шумілінскага раёнаў.
- Гомельская і Жлобінская епархія — тэрыторыя Гомеля, Буда-Кашалёўскага, Веткаўскага, Гомельскага, Добрушскага, Жлобінскага, Кармянскага, Лоеўскага, Рагачоўскага, Рэчыцкага, Светлагорскага і Чачэрскага раёнаў.
- Гродзенская і Ваўкавыская епархія — тэрыторыя Гродна, Бераставіцкага, Ваўкавыскага, Воранаўскага, Гродзенскага, Зэльвенскага, Мастоўскага, Свіслацкага і Шчучынскага раёнаў.
- Лідская епархія — тэрыторыя Астравецкага, Ашмянскага, Іўеўскага, Лідскага і Смаргонскага раёнаў.
- Магілёўская і Мсціслаўская епархія — тэрыторыя Магілёва, Бялыніцкага, Горацкага, Дрыбінскага, Касцюковіцкага, Клімавіцкага, Краснапольскага, Крычаўскага, Круглянскага, Магілёўскага, Мсціслаўскага, Слаўгарадскага, Хоцімскага, Чавускага, Чэрыкаўскага і Шклоўскага раёнаў.
- Мінская мітраполія:
- Мінская епархія — тэрыторыя Мінска і Мінскага раёна.
- Барысаўская епархія — тэрыторыя Барысаўскага, Бярэзінскага, Крупскага, Лагойскага, Пухавіцкага, Смалявіцкага і Чэрвеньскага раёнаў.
- Маладзечанская епархія — тэрыторыя Валожынскага, Вілейскага, Дзяржынскага, Маладзечанскага, Мядзельскага, Стаўбцоўскага і Уздзенскага раёнаў.
- Слуцкая епархія — тэрыторыя Капыльскага, Клецкага, Любанскага, Нясвіжскага, Слуцкага, Салігорскага і Старадарожскага раёнаў.
- Навагрудская епархія — тэрыторыя Дзятлаўскага, Карэліцкага, Навагрудскага і Слонімскага раёнаў.
- Пінская і Лунінецкая епархія — тэрыторыя Баранавіцкага, Ганцавіцкага, Іванаўскага, Івацэвіцкага, Лунінецкага, Ляхавіцкага, Пінскага і Столінскага раёнаў.
- Полацкая і Глыбоцкая епархія — тэрыторыя Браслаўскага, Верхнядзвінскага, Глыбоцкага, Докшыцкага, Мёрскага, Полацкага, Пастаўскага, Расонскага, Ушацкага і Шаркаўшчынскага раёнаў.
- Тураўская і Мазырская епархія — тэрыторыя Акцябрскага, Брагінскага, Ельскага, Жыткавіцкага, Калінкавіцкага, Лельчыцкага, Мазырскага, Нараўлянскага, Петрыкаўскага і Хойніцкага раёнаў.
Да ўзнагарод Беларускай праваслаўнай царквы адносяцца ордэны, медалі ордэнаў і Грамата Патрыяршага Экзарха. Імі могуць быць ганараваны архірэі, клірыкі, недухоўныя і свецкія асобы, прадстаўнікі іншых канфесій і рэлігій. Узнагароды ўручаюцца за канкрэтныя дзеянні — будаўніцтва храмаў, працы на ніве пастырскага, асветніцкага, прапаведніцкага служэння, унёсак у захаванне традыцыйных каштоўнасцей у грамадстве. Нагодамі для ўзнагароджання могуць быць асвячэнне храма, значныя падзеі царкоўнага жыцця, круглыя даты хіратоніі, юбілеі[6].
Рашэнне пра ўзнагароджанне прымае Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі. Уручэннем узнагарод і праверкай дакументаў на прадмет адпаведнасці крытэрыям займаецца Камісія па ўзнагародах Беларускага экзархата[6].
У Беларускай праваслаўнай царкве зацверджаны 5 ордэнаў і 2 медаля[6]:
- Ордэн Крыжа прападобнай Ефрасінні Полацкай, двух ступеняў — найвышэйшая ўзнагарода.
- Ордэн свяціцеля Кірыла Тураўскага, двух ступеняў.
- Ордэн прападобнамучаніка Афанасія Брэсцкага, двух ступеняў.
- Ордэн святой праведнай Сафіі, княгіні Слуцкай, адной ступені.
- Ордэн прападобнай Ефрасінні Полацкай, адной ступені.
- Медаль ордэна свяціцеля Кірыла Тураўскага, адной ступені.
- Медаль ордэна прападобнай Ефрасінні Полацкай, адной ступені.
Сінадальныя аддзелы, установы і епархіі Беларускай праваслаўнай царквы могуць зацвярджаць свае медалі, граматы і знакі адрознення, пры гэтым іх назвы не павінны супадаць з назвамі агульнацаркоўных узнагарод БПЦ і РПЦ, а калодкі медалёў не павінны паўтараць калодкі іншых епархіяльных медалёў. Гэтыя ўзнагароды носяцца на левым баку грудзей, ніжэй за агульнацаркоўныя медалі РПЦ, БПЦ і іншых памесных цэркваў[6].
- Алексей Реутский.. Белорусский экзархат — 30 лет истории (руск.). «Журнал Московской Патриархии» № 1, 2020 (17 студзеня 2020). Праверана 14 лістапада 2020.
- Беларускі Экзархат . Афіцыйны партал Беларускай праваслаўнай царквы (2019). Праверана 14 лістапада 2020.
- "Статут Рэспубліканскага рэлігійнага аб'яднання «Беларуская праваслаўная царква — Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату»"(руск.). Беларускі экзархат. 2006. Праверана 5 жніўня 2017.(недаступная спасылка)
- "Сінадальныя аддзелы і камісіі". Беларуская праваслаўная царква. 2015. Праверана 5 жніўня 2017.
- Члены Сінода Беларускай праваслаўнай царквы . Афіцыйны партал Беларускай праваслаўнай царквы. Праверана 14 лістапада 2020.
- Положение о наградах Белорусской православной церкви (руск.)(недаступная спасылка). Минская епархия Белорусской православной церкви. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2021. Праверана 14 лістапада 2020.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
