Даўгін

Даўгін (Даўкен, Даўген, Далгін) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Доўгін^[a].

Dagin
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Davo + Ginn Dago + Ginn
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Даўкен, Даўген, Далгін, Доўгін
Вытворныя формы	Таўцігін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Даўґін»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Дагін або Даўкін (Dagin, Dawkin^[1]) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'^[3] або ад асновы -даг- (-дак-, -таг-)^[4][5], а аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) — ад гоцкага gin- 'пачатак'^[6] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'^[7]). Такім парадкам, імя Даўгін азначае «пачатак здольнасьці»^[8].

У Прусіі бытавала імя Tawikin / Daugin (1348 і 1364 гады)^[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Давкгиню (1417 год паводле выпісу 5 чэрвеня 1641 году)^[10]; а у Радогосчи Долъгинъ, его жъ отчизна (1440—1492 гады)^[11]; бояре пенянские, на имя Бутрим Довкгинович (31 сакавіка 1495 году)^[12]; тестю его Довкгину… дочце Довкгинове (2 лістапада 1498 году)^[13]; писарь нашъ Довгинъ (15 сакавіка 1510 году, 2 кастрычніка 1779 году)^[14]; Станько Довъкеновичъ^[15], Монътовътъ Довкгиновичъ^[16], Пацъ Довкгинович кон. Мацъ Довкгинович кон^[17] (1528 год); Piotr Stanisławowicz Dowgin (1621 год)^[18]; Семен Долгин (1655 год)^[19]; Dawgin (1680 год)^[20]; Katarzyna Dawgieniczowa (1688 год)^[21]; Mikołaj Jurewicz Dowgin^[22], Szymon Dowgin^[23], Jan Dowgin^[24], od PP. Dowginiów^[25], Józef Janowicz Dowgin^[26], Bartłomiej Dowgin^[27] (1690 год); jmci xdzu Danielowi Dowginowi kanonikowi Smolenskiemu, plebanowi Newelskiemu (15 лістапада 1721 году)^[28].

Носьбіты

• Бутрым Даўгінавіч — пянянскі баярын, які ўпамінаецца ў 1495 годзе
• Монтаўт Даўгінавіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
• Пац і Мац Даўгінавічы — ясвойнскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
• Сэбастыян Юр’евіч і Станіслаў Балтрамеевіч Даўгіновічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца паміж 1589 і 1590 гадамі^[29]

Даўгіневічы, Даўгіновічы, Доўгіны і Доўгіны-Даўгіноўскія — літоўскія шляхецкія роды^[30].

На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Даўгінаў. Назву Даўгінава маюць вёскі на гістарычных Ашмяншчыне, Браслаўшчыне, Меншчыне і Наваградчыне.

Глядзіце таксама

• Даўга
• Гіна

Заўвагі

1. Іншыя прыклады аналягічнага пераносу націску: імя Даўгерд і прозьвішча Доўгерд (Доўгірд), імя Даўмонт і прозьвішча Домант (Доўмант), імя Жыгімонт і прозьвішча Жыгмант