Конкурс песні Еўрабачанне 2013
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Конкурс песні Еўрабачанне 2013 (англ.: Eurovision Song Contest 2013; фр.: Concours Eurovision de la chanson 2013; шведск.: Eurovisionsschlagerfestivalen 2013) — 58-ы конкурс песні «Еўрабачанне». Конкурс прайшоў у шведскім горадзе Мальмё пасля перамогі Ларын на «Еўрабачанні 2012» у Баку[1].
Конкурс 2013 года стаў пятым для Швецыі і другім для Мальмё. Раней краіна прымала конкурсы Еўрабачання ў 1975[2], 1985[3], 1992[4] (у Мальмё) і 2000[5] гадах. Кандыдатамі на правядзенне папулярнага музычнага фэсту сталі тры гарады — Стакгольм, Гётэборг і Мальмё[6]. Апошні ў ліпені 2012 года і быў абраны тэлеканалам SVT горадам-гаспадаром «Еўрабачання». Сам конкурс прайшоў у «Мальмё Арэне»[7].
39 краін разам з Арменіяй[8], але без Босніі і Герцагавіны[9], Партугаліі[10], Турцыі[11] і Славакіі[12] прынялі ўдзел у фэсце. Вядучай стала папулярная шведская тэлевядучая і актрыса Петра Медэ. Слоганам конкура стала фраза «We Are One» («Мы — адзіныя»), якая адлюстроўвае адзінства ўсіх еўрапейскіх краін у незалежнасці ад абставін. Асновай графічнага дызайна стала выява матылька, які ўяўляў сабой сцяг кожнай краіны падчас тэлетрансляцыі конкурса. Відэапаштоўкі, якія звычайна транслююцца перад выступам кожнага артыста, на гэты раз паказвалі менавіта самога артыста і краіну, якую ён прэзентуе. Для гэтага каманда аператараў праехала ўсе 39 краін-удзельніц.
Remove ads
Месца правядзення
Мальмё
«Мальмё Арэна» у горадзе Мальмё была абрана мясцовай тэлерадыёкампаніяй пляцоўкай для правядзення хуткага «Еўрабачання».
Мальмё размешчаны ў правінцыі Сконэ на поўдні Швецыі, і з’яўляецца трэцім па велічыні горадам сваёй краіны, а таксама адным з найбуйных гарадоў Скандынавіі. Горад знаходзіцца на тэрыторыі двух муніцыпалітэтаў: уласна Мальмё і Бурлеў. Насельніцтва горада складае 303 873 чалавека (па стане на 2010 год); амаль траціна насельніцтва — імігранты і іх нашчадкі.[13][14] Таксама 280 415 чалавек жыве ў прыгарадах.[15]
Выбар месца правядзення
Пасля перамогі Швецыі на Еўрабачанні 2012 года старшыня шведскай тэлекампаніі SVT Ева Гамільтан заявіла мясцовым СМІ пра тое, што на правядзенне конкурсу прэтэндуюць тры гарады: Стакгольм, Гётэбарг і Мальмё[6][16][17].
Ідэя пра магчымасць правядзення конкурса ў Глобен-Арэне (Стакгольм) была адхілена па чынніку правядзення ў ёй ва ўсталяваныя тэрміны чэмпіянату свету па хакеі з шайбай 2013[6].
Таксама мясцовай тэлекампаніяй абдумваўся варыянт правядзення конкурса адразу ў трох гарадах: абодва паўфіналу ў Гётэбаргу і Мальмё і фінал у Стакгольме,[18] аднак 18 чэрвеня 2012 года гэты варыянт быў адпрэчаны[19].
20 чэрвеня 2012 года стала вядома, што ў красавіку 2013 года на тэрыторыі арэны «Scandinavium» у Гётэбарга будзе праведзена традыцыйная выстаўка канёў[20]. У мясцовых СМІ выяўляліся і іншыя асцярогі, у прыватнасці злучаныя з коштам гасцінічных нумароў у гэтым горадзе[20]. У сувязі з гэтымі праблемамі Гётэбарг таксама зняў сваю заяўку на правядзенне конкурса[21].
Раніцай 8 ліпеня ў «SVT» абвясцілі канчатковае рашэнне. Конкурс будзе праходзіць у горадзе Мальмё на «Мальмё Арэна» ёмістасцю ў 15 500 гледачоў[7].
«SVT» выяўляла жаданне правесці конкурс на арэне некалькі меншай, чым былі ў апошнія гады ў іншых краінах, якія праводзілі «Еўрабачанне», таму галоўны акцэнт першапачаткова ставіўся на «Malmo Arena».[22] Выканаўчы прадзюсар хуткага конкурсу Марцін Эстэрдаль у інтэрв'ю шведскай прэсе растлумачыў, што яму не падабаецца ідэя правядзення песеннага фэсту на вялікіх пляцоўках. Паводле меркавання Эстэрдаля, гэта не робіць «Еўрабачанне» лепш; пры гэтым прадзюсар у якасці своеасаблівага «антыпрыкладу» паказаў на месца правядзення Еўрабачання 2001 года, стадыёна «Паркен» (Капенгаген, Данія).[22][23] Таксама Марцін Эстэрдаль выказаў надзею на тое, што хуткае «Еўрабачанне» «падніме досвед у яго правядзенні на новы ўзровень»[22]
Remove ads
Адказныя за арганізацыю конкурса
Выканаўчым прадзюсарам хуткага конкурса быў прызначаны Марцін Эстэрдаль[24]. 21 чэрвеня 2012 года STV таксама паведаміла пра ўключэнне ў «конкурсную каманду» Крысталя Тольза Вілерса (кіраўнік па сувязях з грамадскасцю), Крыстара Б'ёркмана (шоў-прадзюсар; па сумяшчальніцтве таксама старшыня журы Melodifestivalen'a і ўдзельнік Еўрабачання 1992) і Ёхана Бернхагена (адказны за трансляцыю)[24].
Фармат

Галасаванне
У спалучэнні вынікаў галасавання журы і тэлегледачоў адбыліся змены, гэтыя змены былі падрабязна выкладзены ў афіцыйных правілах конкурсу 2013 года.[25][26] Кожнаму сябру журы адпаведнай краіны будзе прапанавана ранжыраваць кожную песню, акрамя ўласнай жа краіны. Вынікі галасавання ад кожнага сябра журы ці іншай нацыі будуць аб’яднаны для атрымання агульнага рэйтынгу ад першага да апошняга месца. Акрамя таго, вынікі тэлегаласавання будуць інтэрпрэтаваны як поўны рэйтынг з улікам поўнага выніку тэлегаласавання, а не толькі 10 лепшых. Спалучэнне поўнага рэйтынгу журы і рэйтынгу тэлегаласавання будзе вырабляць агульны рэйтынг усіх канкуруючых запісаў. Песня якая атрымае самую высокую адзнаку атрымае 12 балаў, у той час як лепшае дзясятае месца атрымае 1 бал.
Вядучыя
17 кастрычніка 2012 года Марцін Эстэрдаль у інтэрв'ю шведскай газеце «Dagens Nyheter» паведаміў, што SVT плануе на конкурсе 2013 года мець толькі аднаго вядучага, у адрозненне ад папярэдніх гадоў правядзення, калі вядучых было трое. Апошні раз адным вядучым конкурс праводзіўся ў 1995 года.[27][28] Афіцыйнай тэлевядучай конкурсу стала Петра Медэ якая была абвешчана 28 студзеня 2013 года.[29]
Графічны дызайн
17 студзеня 2013 года, падчас размеркавання ўдзельнікаў па паўфіналах, афіцыйны вяшчальнік конкурсу «EBU» прадэманстраваў графічны дызайн, створаны брэндынгавым агенцтвам «Happy F&B» для конкурсу 2013 года, паказваючы форму матылька і лозунг «We Are One» (бел.: Мы адзіныя). Матылёк мае мноства кветкаў і тэкстураў, ён таксама ўяўляе нешта тое маленькае, якое можа пачаць магутныя і вялікія рухі, вядомае як эфект матылька, паказваючы што ўзмах ад аднога матылька можа пачаць ураган.[30][31]
Продаж квіткоў
11 ліпеня 2012 года шоў-прадзюсар конкурсу Крыстар Б'ёркман параіў фанатам Еўрабачання ўстрымацца ад куплі квіткоў, якія знаходзіліся некаторы час у звароце. Ён заявіў, што планіроўка арэны яшчэ не завершана, а продаж афіцыйных квіткоў яшчэ не пачаўся.[32]
Заява была зроблена пасля таго, як шведскі вэб-сайт «Biljett Nu» пачаў прадаваць квіткі на конкурс. Кошт на такі квіток складаў 5 000—7 000 шведскіх кронаў. Пазней гэтыя квіткі выключылі з продажу.[33]
21 лістапада 2012 года тэлеканал «SVT» афіцыйна абвясціў пра пачатак старту продажу квіткоў, якія можна набыць ужо цяпер.[34][35]
Фундатары
Афіцыйнымі фундатарамі трансляцыі з’яўляюцца тэлекамунікацыйная кампанія сотавай сувязі «TeliaSonera»[36], нямецкая касметычная кампанія «Schwarzkopf»[37], сетка супермаркетаў «ICA» і «Tetra Pak» і шведская касметычная кампанія «IsaDora».[38][39]
Remove ads
Правядзенне
Лёсаванне
3 студзеня 2013 года было абвешчана, што размеркаванне на паўфіналы будзе праведзена 17 студзеня 2013 года ў старой зале горада Мальмё.[40] Краіны-ўдзельніцы, за выключэннем Даніі, Нарвегіі і Ізраілю ў тым ліку краінаў «Вялікай пяцёркі» былі аўтаматычна размеркаваны на два паўфіналу і фінал, астатнія краіны былі падзелены на 5 кошыкаў.[41] 18 студзеня 2013 года стала вядома што размеркаванне парадкавых нумароў выступу ўдзельнікаў будзе вырашана і прадстаўлена ў красавіку 2013 года.[42]
Remove ads
Удзельнікі
21 снежня 2012 года быў абвешчаны канчатковы спіс удзельнікаў міжнароднага песеннага конкурсу «Еўрабачанне 2013», які складаецца з 39 краінаў, што пацвердзілі свой удзел.[43]
Паўфіналісты
Першы паўфінал
У першым паўфінале галасуюць Вялікабрытанія, Італія і Швецыя. 10 краін, якія выйшлі ў фінал вылучаны аранжавым колерам.
Другі паўфінал
У першым паўфінале галасуюць Германія, Іспанія і Францыя. 10 краін, якія выйшлі ў фінал вылучаны аранжавым колерам.
Remove ads
Фіналісты
Вяртанне
Адмова ад удзелу
Андора — Падчас сустрэчы з кіраўніцтвам Еўрапейскага вяшчальнага саюза прэм'ер-міністр Андоры Антоні Марці Петыт заявіў, што Андора не вернецца на «Еўрабачанне» 2013 года з-за скарачэння фінансавых інвестыцый[46].
Боснія і Герцагавіна — 14 снежня 2012 года баснійская тэлекампанія BHRT абвясціла пра адмову ад удзелу ў конкурсе Еўрабачанне 2013 з-за фінансавых чыннікаў.[9]
Люксембург — 13 верасня 2012 года, мясцовы тэлеканал «RTL Tele Letzebuerg» афіцыйна абвясціў, што Люксембург не вернецца на конкурс у 2013 годзе. Чыннікам стаў недахоп працоўных рэсурсаў і скарачэнне бюджэту краіны.[47]
Марока — 20 верасня 2012 года мараканская тэлерадыёкампанія «SNRT» афіцыйна адмовілася ад вяртання на конкурс. Чыннікі адмовы абвешчаны не былі.[48]
Манака — 24 верасня 2012 года мясцовы тэлеканал «Tele Monte Carlo» афіцыйна заявіў пра адмову Манака ад удзелу ў 2013 годзе. Чыннік адмовы не быў абвешчаны.[49]
Польшча — 22 лістапада 2012 года польскі тэлеканал «TVP» афіцыйна абвясціў пра адмову ад вяртання на конкурс па невядомым чынніку.[50]
Партугалія — 22 лістапада 2012 года партугальскі тэлеканал «RTP» афіцыйна заявіў пра адмову Партугаліі ад удзелу ў 2013 годзе. Чыннік адмовы не быў абвешчаны.[10]
Славакія — 4 снежня 2012 года славацкі тэлеканал «STV» афіцыйна абвясціў пра адмову Славакіі ад удзелу ў 2013 годзе. Чыннік адмовы не быў абвешчаны.[12]
Турцыя — 14 снежня 2012 года мясцовы тэлеканал «TRT» афіцыйна абвесціў пра сыход Турцыі з конкурсу 2013 года. Чыннікам з’яўляецца незадаволенасць існаю сістэмаю галасавання і статусу краінаў «Вялікай пяцёркі».[11]
Чэхія — Прадстаўнікі чэшскай тэлерадыёкампаніі адмовіліся ад удзелу ў сувязі з адсутнасцю цікавасці да конкурсу, не выключаючы, аднак, магчымасці вяртання ў 2014 годзе.[51]
Дэбют, які не адбыўся
Ліхтэнштэйн — Па старшыні часткі мясцовай тэлекампаніі «1FLTV» Петэра Келбеля, з-за непадавання ўрадам неабходных субсідыяў, у краіны няма шанцаў для ўдзелу на Еўрабачанні ў найблізкія гады[52]. Пазней, 17 верасня 2012 года, было канчаткова прынята рашэнне, па якім карлікавая дзяржава не будзе дэбютаваць на конкурсе ў Мальмё.[53]
Выканаўцы, якія вярнуліся
Што выступалі як паўнавартасныя выканаўцы
Сан-Марына: Валянціна Манэта (Еўрабачанне 2012 —
Сан-Марына).
Балгарыя: Еліца Тадорава і Стаян Янкулаў (Еўрабачанне 2007 —
Балгарыя).
Якія выступалі як бэк-вакалісты
Арменія: Гор Суджан (Еўрабачанне 2010, як бэк-вакаліст Ева Рывас (
Арменія) — 7 месца).
Малдова: Алена Мун (Еўрабачанне 2012, як бэк-вакаліст Паша Парфен (
Малдова) — 11 месца).
Remove ads
Іншыя прэміі
Прэмія OGAE
OGAE (фр.: Organisation Generale des Amateurs de l'Eurovision; англ.: General Organisation of Eurovision Fans) з’яўляецца адным з найбуйнейшых міжнародных фан-клубаў конкурсу Еўрабачанне. Ён мае філіялы па ўсёй Еўропе.[54] Утвораны ў 1984 годзе ў Фінляндыі.[55] Усе краіны, якія хоць раз прымалі ўдзел у Еўрабачанні, могуць мець свае ўласныя прэміі ОГАЕ. Краіны, якія не маюць свайго ўласнага фан-клуба, з 2004 года аб’яднаны ў агульную арганізацыю «OGAE Rest of World». Кожны год арганізацыя фармулюе чатыры некамерцыйных конкурсы — конкурс песні, «Другі шанец», відэаконкурс і конкурс аўтарскай песні.[54]
Традыцыйна ўсе еўрапейскія ОГАЕ фан-клубы ўладкоўваюць апытанне, падчас якіх і выяўляецца пераможца. Пяцёрка лепшых песняў па версіі ОГАЕ прадстаўлена ў табліцы:[56]
Прэмія Марсэля Безансона
Прэмія Марсэля Безансона была створана падчас Еўрабачання 2002 у Таліне (Эстонія) шведскім прадзюсарам і прадстаўніком Швецыі на Еўрабачанні 1992 Крыстэнам Б'ёркманам і ўдзельнікам гурта «Herreys», які перамог на Еўрабачанні ў 1984 годзе, у гонар стваральніка конкурсу Еўрабачанне Марсэля Безансона. Прэмія даецца ў трох катэгорыях: прэмія прэсы, прэмія кампазітараў і прэмія ўдзельнікаў. Вынікі конкурсаў 2013 год прыведзены ў табліцы:
Remove ads
Вяшчальнікі
Сан-Марына — Джон Кенедзі О'Конар
Швецыя — Ёхіо
Албанія — Андры Ксаху
Нідэрланды — Корнальд Маас
Аўстрыя — Катарына Белавіч
Вялікабрытанія — Скот Мілз
Ізраіль — Офер Нахшон
Сербія — Мая Нікаліч
Украіна — Маціас
Венгрыя — Эва Навадомскі
Румынія — Соня Аргінт
Малдова — Алівія Фуртуна
Азербайджан — Таміла Шырынава
Нарвегія — Туджы (прадстаўнік Нарвегіі на «Еўрабачанні 2012»)
Арменія — Андрэ (прадстаўнік Арменіі на «Еўрабачанні 2006»)
Італія — Федэрыка Джэнціле
Фінляндыя — Крысцііна Велер
Іспанія — Інес Пас
Беларусь — Дар’я Домрачава
Латвія — Анмары (прадстаўніца Латвіі на «Еўрабачанні 2012»)
Балгарыя — Яана Драгнева
Бельгія — Барбара Луіс
Расія — Алсу (прадстаўніца Расіі на «Еўрабачанні 2000», савядучая «Еўрабачання 2009»)
Мальта — Эма Хікі
Эстонія — Рольф Руусалу
Германія — Лена (прадстаўніца Германіі на «Еўрабачанні 2010» і «Еўрабачанні 2011»)
Ісландыя — Марыя Сігнур Хільмарсдоцір
Францыя — Марын Вігнес
Грэцыя — Адрыяана Маганія
Ірландыя — Нікі Бірн
Данія — Сафі Ласен-Кальке
Чарнагорыя — Івана Себек
Славенія — Андрэа
Грузія — Ліза Ціклаўры
Македонія — Дзімітар Атанасоўскі
Кіпр — Лукас Хаматсас
Харватыя — Уршуля Толь
Швейцарыя — Мелані Фрэйманд
Літва — Ігнас Крупавічус
Remove ads
Каментатары
Аўстралія — Джулія Земіра (англ.: Julia Zemiro) і Сэм Пенг (англ.: Sam Pang)[57]
Аўстрыя — Эндзі Нол (ням.: Andi Knoll)[58]
Арменія — Гоар Гаспаран (арм.: Գոհար Գասպարյան)[59]
Беларусь — Яўгеній Перлін [60]
Бельгія — Андрэ Вермюлен (ням.: Andre Vermeulen) і Том Дэ Кок (англ.: Tom De Kock)[61]; Маурин Луйс (фр.: Maureen Louys) і Жан-Луі Лаайе (фр.: Jean-Louis Lahaye)[62]
Боснія і Герцагавіна — будзе абвешчаны[63]
Вялікабрытанія — Скот Мілс (англ.: Scott Mills) і Ана Матронік (англ.: Ana Matronic); Грэм Нортон (англ.: Graham Norton)[64]
Венгрыя — Габор Гундзель Такач (венг.: Gabor Gundel Takacs)[65]
Германія — Пётр Урбан (англ.: Peter Urban)[66]
Грэцыя — Марыя Козакоў (грэч. Μαρία Κοζάκου) і Гіоргас Капуцідзіс (грэч. Γιώργος Καπουτζίδης)[67]
Данія — Олі Топхальм (дацк.: Ole Topholm)[68]
Нідэрланды — Ян Сміт (нідэрл.: Jan Smit) і Даніэль Декер (нідэрл.: Daniel Dekker)[69]
Нарвегія — Олаў Віксмо Слетан (нарв.: Olav Viksmo Slettan)[70]
Ірландыя — Марты Уілан (англ.: Marty Whelan)[71]
Ісландыя — Фелікс Бергсан (ісл.: Felix Bergsson)[72]
Іспанія — Хасэ Марыя Іньіга (ісп.: José María Íñigo)[73]
Італія — Федэрыка Дженціле (італ.: Federica Gentile), Марка Ардемані (італ.: Marco Ardemagni), Філіпа Салібела (італ.: Filippo Solibello) і Наташа Лузенці (італ.: Natascha Lusenti)[74][75]
Кіпр — Меліна Карагеоргіў (грэч. ?????? ????????????)[76]
Латвія — Валтерс Фриденбергс (лат.: Valters Fridenbergs) і Карлис Бумейстарс (лат.: Karlis Bumeistars)[77]
Літва — Дариус Узкурайтис (літ.: Μελίνα Καραγεωργίου)[78]
Македонія — Караліна Петроўска (макед.: Karolina Petkovska)[79]
Мальта — Гордан Банэло (мальт.: Gordon Bonello) і Радні Гаучы (мальт.: Rodney Gauci)[80]
Расія — Яна Чурыкава[81]
Партугалія — Сільвія Альберта (парт.: Silvia Alberto)[82]
Сан-Марына — Лія Фьарыа (італ.: Lia Fiorio) і Джыджы Ресціва (італ.: Gigi Restivo)[83]; Джон Кэнэдзі О'Коннор (англ.: John Kennedy O'Connor)[84]
Сербія — Душка Вучыніч (сербск.: Duska Vucinic) і Драгалюб Іліч (сербск.: Dragoljub Ilic) [85]
Славенія — Андрэй Хофер (славенск.: Andrej Hofer)[86]
Турцыя — будзе абвешчаны[87]
Фінляндыя — Айно Толінэн (фінск.: Aino Tollinen) і Юусо Мякіляхдэ (фінск.: Juuso Makilahde)[88]; Сана Коджа (фінск.: Sanna Kojo) і Ёрма Хіетамякі (фінск.: Jorma Hietamaki)[89]; Ева Франц (шведск.: Eva Frantz) і Йохан Линдрос (шведск.: Johan Lindroos)[90]
Францыя — Адры Шаво (фр.: Audrey Chauveau) і Бруно Берберэс (фр.: Bruno Berberes)[91]; Сириль Феро (фр.: Cyril Feraud) і Мирей Дзюма (фр.: Mireille Dumas)[92]
Украіна — Цімур Мірашнічэнка (укр.: Тімур Мірошниченко)[93]
Харватыя — Душка Курліч (харв.: Dusko Curlic)[94]
Швецыя — Жазэфіна Сундстрэм (шведск.: Josefine Sundstrom)[95]; Караліна Норэн (шведск.: Carolina Noren) і Б'ёрн Чэльман (шведск.: Bjorn Kjellman)[96]
Швейцарыя — Свен Эпіні (ням.: Sven Epiney) і Алесандра Бертольё (італ.: Alessandro Bertoglio)[97][98]; Жан-Марк Рычард (фр.: Jean-Marc Richard) і Нікалас Танэр (фр.: Nicholas Tanner)[99]
Эстонія — Марка Рэйкап (эст.: Marko Reikop)[100]
Remove ads
Зноскі
- Statistik om Malmo — Malmo stad Архівавана 12 красавіка 2010.
- Gothenburg wants to host Eurovision 2013 — Goteborg Daily(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 чэрвеня 2012. Праверана 12 мая 2013.
- Gothenburg will not host Eurovision Архівавана 23 чэрвеня 2012.
- Just one presenter for 2013 Eurovision(недаступная спасылка). Sveriges Radio. Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015. Праверана 1 лістапада 2012.
- Malmo: Just one presenter in 2013(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 кастрычніка 2015. Праверана 1 лістапада 2012.
- Happy F&B the agency to create the 2013 look . ESCToday.com. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2012. Праверана 1 лістапада 2012.
- CEO of the ticket company selling nonexistent tickets arrested | ESC Webs(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 мая 2014. Праверана 12 мая 2013.
- Eurovision Fanclub Network . Праверана 15 June 2012.
- Club History(нявызн.)(недаступная спасылка). OGAE FInland (5 чэрвеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2012. Праверана 17 June 2012.
- OGAE International. OGAE 2013 Results . OGAE (19 красавіка 2013). Праверана 19 April 2013.
- «Natalia Kelly eroffnet den „Eurovision Song Contest 2013“» Архівавана 16 студзеня 2014.
- «Malme: Takmicenje za Pjesmu Eurovizije 2013» Архівавана 1 верасня 2013.
- «Eurovizios Dalfesztival 2013» Архівавана 16 студзеня 2014.
- «Exclusive: Commentators for PBS Coverage Revealed» Архівавана 18 студзеня 2015.
- „Canl? yay?nda olursa TRT bunu yapacak“(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 кастрычніка 2013. Праверана 12 мая 2013.
- „Finland: YLE announces new commentators“ Архівавана 19 ліпеня 2013.
- „ESC 2013 Ylen kanavilla“(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2014. Праверана 12 мая 2013.
- «Drugi program HTV» Архівавана 5 кастрычніка 2015.
Remove ads
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads