Neon

O neon^[2] é un elemento químico de número atómico 10 e símbolo Ne. É un gas nobre, incoloro, practicamente inerte, presente en trazas no ar, pero moi abondoso no universo, que proporciona un ton avermellado característico á luz das lámpadas fluorescentes nas que se adoita empregar.

Neon
He     10 Ne                                                                                                                                                                                                                                           Ne Ar Flúor ← Neon → Sodio Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Neon
Información xeral
Nome, símbolo, número	Neon, Ne, 10
Serie química	Gases nobres
Grupo, período, bloque	18, 2, p
Densidade	0,8999 kg/m3
Dureza	{{{dureza}}}
Aparencia	Incoloro
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica	20,1797(6)[1] u
Raio medio	pm
Raio atómico (calc)	38 pm
Raio covalente	69 pm
Raio de van der Waals	154 pm
Configuración electrónica	[He2s22p6
Electróns por nivel de enerxía
Estado(s) de oxidación
Óxido
Estrutura cristalina	cúbica centrada nas caras
Propiedades físicas
Estado ordinario	Gas
Punto de fusión	24,56 K
Punto de ebulición	27,07 K
Punto de inflamabilidade	{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización	1,7326 kJ/mol
Entalpía de fusión	0,3317 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica	K
Presión crítica	Pa
Volume molar	m3/mol
Velocidade do son	435 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica	103 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica	S/m
Condutividade térmica	0,0493 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización	2080,7 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización	3952,3 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización	6122 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización	{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD MeV 20Ne 90,48 % estable con 10 neutróns 21Ne 0,27 % estable con 11 neutróns 22Ne 9,25 % estable con 12 neutróns
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Historia

O neon (do grego neos, novo) foi descuberto por William Ramsay e Morris Travers en 1898 mediante a destilación fraccionada do aire líquido.

Características principais

É o segundo gas nobre máis lixeiro, e presenta un poder de refrixeración por unidade de volume 40 veces maior que o do helio líquido e tres veces maior que o do hidróxeno líquido. Na maioría das aplicacións o uso de neon líquido é máis económico que o do helio.

Abundancia e obtención

O neon atópase usualmente en forma de gas monoatómico. A atmosfera terrestre contén 15,8 ppm e obtense por subenfriamento do aire e destilación do líquido crioxénico resultante. O neon é o quinto elemento máis abundante no universo por masa, tras o hidróxeno, o helio, o osíxeno e o carbono. Atópase en pequenas cantidades na atmosfera e na codia terrestre áchase nunha proporción de 0,005 ppm.