Eurovision Song Contest 1996

Eurovision Song Contest 1996, også kalla Eurosong '96, var den 41. utgåva av Eurovision Song Contest, den årlege songkonkurransen for medlemmane av organisasjonen EBU. Konkurransen blei arrangert av NRK laurdag 18. mai 1996 i Oslo Spektrum, etter at Secret Garden vann med songen «Nocturne» året før. Dette var andre gongen Eurovision Song Contest blei arrangert i Noreg, og den fyrste som blei halden i Oslo. Programleiarane var nyheitsankeret Ingvild Bryn og a-ha-vokalisten Morten Harket.

Eurovision Song Contest 1996
Dato
Finalen	18. mai 1996
Vertskap
Stad Oslo Spektrum Oslo i Noreg
Programleiar(ar) Ingvild Bryn Morten Harket
Varigskap
Opningsnummer
Pausenummer
Bidrag
Attende Estland Nederland Finland Sveits Slovakia
Ikkje kvalifisert Ungarn Tyskland Danmark Russland Makedonia Israel Romania
Kart
Røysting
Vinnar Irland med «The Voice» av Eimear Quinn
Eurovision Song Contest
1995 1997

██ Land som deltok i konkurransen██ Land som ikkje deltok i konkurransen ██ Land som ikkje deltok i konkurransen fordi dei ikkje klarte å kvalifisere seg

EBU heldt talet på deltakarland på 23 land og arrangerte ei førehandskvalifisering der 29 land skulle bli redusert til 22. Førehandskvalifiseringa blei ikkje filma eller vist på fjernsyn, og juryane bedømde bidraga frå dei andre landa berre ut frå lydopptak. Landa som ikkje kvalifiserte seg var Danmark, Israel, Makedonia, Romania, Russland, Ungarn, og ikkje minst Tyskland som mista sin fyrste og hittil einaste finale i historia til Eurovision Song Contest. Noreg var direktekvalifisert som vertsnasjon og deltok difor ikkje i kvalifiseringa.

Irland tok sin sjuande siger med «The Voice», framført av Eimear Quinn og komponert av Brendan Graham. Dette var den fjerde sigeren til Irland på fem år. Noreg og Elisabeth Andreassen kom på andreplass med «I evighet». Sverige blei nummer tre med «Den vilda», mens Kroatia og Estland utgjorde resten av topp fem. Dette var Kroatia og Estland sine beste plasseringar til då. Dette same gjaldt for sjetteplassen Portugal, som var den beste plasseringa til Portugal siden debuten i 1964. Den portugisiske rekorden blei ikkje slått før Salvador Sobral^[1] vann med «Amar pelos dois» 21 år seinare. Ein av dei store førehandsfavorittane, Gina G og «Ooh Aah... Just a Little Bit» frå Storbritannia, innfridde ikkje og enda på åttandeplass.

Bakgrunn

Eurovision Song Contest 1996 blei arrangert i Oslo Spektrum.

Som vinnar av Eurovision Song Contest 1995 var Noreg og NRK vert for konkurransen dette året. Like etter sigeren til Secret Garden med «Nocturne» begynte spekulasjonane om kor i Noreg finalen skulle bli arrangert. To veker etter den norske sigeren vurderte NRK fire forskjellige arenaar: Gjøvik Olympiske Fjellhall, Vikingskipet på Hamar, Oslo Spektrum og Håkons Hall i Lillehammer.^[2] 31. mai 1995 kunngjorde NRK at konkurransen skulle bli arrangert i Oslo Spektrum laurdag 18. mai 1996. Eit av krava var at Oslo kommune skulle stille Oslo Spektrum til disposisjon gratis.^[3]

NRK marknadsførte arrangementet under namnet Eurosong '96. Namnet blei droppa året etter, og siden har konkurransen gått under sitt fulle namn, Eurovision Song Contest.^[4] Odd Arvid Strømstad var hovudprodusent, mens Pål Veiglum var regissør.

Førehandskvalifisering

For å redusere talet på deltakarland, innførte Den europeiske kringkastingsunionen (EBU) dette året for fyrste gang ein førehandskvalifisering. Eit liknande konsept hadde blitt prøvd ut i 1993, men nå måtte samtlige 29 land gjennom kvalifiseringa. Berre vertslandet Noreg var direktekvalifisert til finalen i Oslo.

Sjølve kvalifiseringa blei gjennomført på ein enkel måte, og kvalifiseringa blei korkje sendt på tv eller radio. Kvart land hadde en nasjonal jury som høyrde gjennom dei andre songane på band og røysta i same stil som i Eurovision Song Contest: 1–8, 10 og 12 poeng. Dei 22 beste landa kvalifiserte seg til finalen i Oslo 18. mai.^[4] Blant landa som ikkje kvalifiserte seg var Danmark, Israel og Tyskland. Ved at Tyskland ikkje kvalifiserte seg, har ingen land deltatt kvar gong sidan 1956.

I ettertid kom det kritikk mot kvalifiseringsmetoden, ikkje minst frå Tyskland, som er ein av dei største økonomiske bidragsytarane til konkurransen. Konkurransen i 1996 er framleis den einaste gongen at Tyskland ikkje har deltatt i Eurovision Song Contest.^[5] Kvalifiseringsordninga blei difor endra året etter, då skulle i staden gjennomsnittspoengsummen til landa frå åra 1993–1996 avgjere om landet kvalifiserte seg eller ikkje.^[4]

Sendinga

Finalen blei arrangert i Oslo Spektrum laurdag 18. mai frå klokken 21.00 til 00.10 sentraleuropeisk tid. Programleiar Mortenen Harket opna sendinga med å syngje sin nyaste låt, «Heaven's Not for Saints», før medprogramleiaren Ingvild Bryn dukka opp på scena. Til saman deltok 23 land, og dei fleste songane blei akkompagnert av Kringkastingsorkestret. Frode Thingnæs var sjefdirigent for orkestret.^[6]

Morten Harket leia sendinga saman med Ingvild Bryn.

I finaleveka truga dirigentane frå dei ulike deltakarlanda med å gå til streik. Årsaka var at NRK ønskte å spare tid ved ikkje å vise dirigentane før kvar enkelt song. Konflikten blei løyst nokre dagar før finalen, og dirigentane dukka tradisjonen tru opp på tv-skjermen før kvart bidrag.^[4]

Scena var bygd i ulike metallkonstruksjonar og hadde eit vassbasseng som skjørtekant. Scena skulle illustrere ei oljeplattform og var eigentleg tre scener i eitt. Det gjorde at kvar song blei framført på ulike delar av scena for å spare tid med å rigge til kvart enkelt nummer.

1996-konkurransen førte også med seg fleire nye innslag. Blant anna blei kvart land presenterte med eit postkort med ei lykkeønsking frå ein politisk leiar eller utsending frå det aktuelle landet. I Noreg sitt tilfelle var det statsminister Gro Harlem Brundtland som ønskte lykke til.

Den andre nyvinninga var at avrøystinga blei gjennomført med bluescreen-teknologi. Dei einaste fysiske gjenstandane i «det blå rommet» var programleiar Ingvild Bryn, to bord og scenegolvet ho stod på. På den blå skjermen la produsentane inn den elektroniske poengtavla og skjermar der poengopplesarane dukka opp.

Pausenummeret før avrøystinga var eit song- og dansenummer kalla «Vardebrenning», laga av Petter Skavlan. Nummeret var todelt og starta med ein film laga av Nils Gaup, der sjåarane fekk ei musikalsk rundreise i Noreg med stev, jazz og norsk folkemusikk. I filmen deltok musikarar som Torbjørg Aamlid Paus, Bukkene Bruse, Bendik Hofseth, Håvard Gimse, Helge Kjekshus, The Brazz Brothers, Mari Boine og Terje Rypdal.

Nummeret blei avslutta med eit dansenummer i Oslo Spektrum, utført av dansarane frå Oslo Danse Ensemble. Egil Monn-Iversen hadde komponert og arrangert musikken, mens Runar Borge stod for koreografien.^[6]

Det norske bidraget

Ragnhild Sælthun Fjørtoft las poenga frå den norske jurygruppa direkte frå scena.

Elisabeth Andreassen representerte Noreg for tredje gong, og deltok for fjerde gong, etter å ha vunne ein overlegen siger i den norske finalen i slutten av mars. Vinnarbidraget «I evighet» var skrive av Torhild Nigar som også hadde sendt songen inn i 1991, året då NRK avlyste den norske finalen.

I forkant av den internasjonale finalen var låten rekna som ein mogleg vinnar, og «I evighet» var det tolvte bidraget ut på scena i Oslo Spektrum. I avrøystinga fekk «I evighet» 114 poeng og enda på ein andreplass. Dette er den fjerde beste plasseringa til Noreg i Eurovision Song Contest, og framleis den einaste andreplassen til Noreg i konkurransen. Han er også den einaste sølvvinnaren i Eurovision Song Contest som ikkje har fått 12 poeng, men songen fekk 10 poeng frå Sverige, Nederland og Slovenia.^[7][8]

Frode Thingnæs dirigerte det norske bidraget, mens Roar Engelberg spelte panfløyte og Rolf Graf keyboard. Jean-Paul Gaultier hadde designa kjolen til Elisabeth Andreassen.^[9]

Jostein Pedersen kommenterte sendinga på NRK1, mens Stein Dag Jensen og Anita Skorgan kommenterte for NRK P1.^[10] Ragnhild Sælthun Fjørtoft las dei norske jurypoenga, men ikkje via satellitt. I staden dukka ho overraskande opp på scena i Oslo Spektrum og las opp poenga derfrå.^[6]

Avrøystinga

Kvart land hadde ei jurygruppe med 16 medlemmar mellom 16 og 60 år som bedømde songane frå dei andre landa med poeng frå 1 til 10. Deretter summerte jurysekretæren saman røystene. Songen som fekk flest jurypoeng, blei tildelt 12 poeng frå den nasjonale jurygruppa. Andreplassen fekk 10, tredjeplassen 8, fjerdeplassen 7 og så vidare ned til tiandeplassen som fekk 1 poeng. Altså gav kvar jurygruppe 12, 10 og 8–1 poeng til sine ti favorittsongar. Det var ikkje lov å røyste på bidraget frå sitt eige land. Kvart land hadde ein talsperson som las opp poenga frå si nasjonale jurygruppe via telefon på direkten under avrøystinga. Unntaket var norske Ragnhild Sælthun Fjørtoft som las dei norske poenga frå Oslo Spektrum. Konkurransesjef og overdommar for avrøystinga var Christine Marchal-Ortiz fra EBU.

Eimear Quinn vann den fjerde sigeren til Irland på fem år.

Dette var siste året at resultatet eine og åleine blei avgjort av nasjonale jurygrupper. Året etter innførte EBU ei prøveordning der sjåarane i fem land (Austerrike, Storbritannia, Sveits, Sverige og Tyskland) kunne røyste via telefon. I 1998 blei telefonavrøysting obligatorisk for alle deltakarland med adekvat teknisk infrastruktur.

I byrjinga av avrøystinga var det ingen songar som stakk seg ut, og fleire land veksla på å leie. Poenga frå de ulike nasjonale jurygruppene fortsette å sprike, men etter kvart stakk Irland frå og vann til slutt klårt med 162 poeng – 48 poeng føre Noreg på andreplass.

Noreg låg lenge langt nede på resultatlista, men etter fleire høge poengsummar midtvegs i avrøystinga, gjekk Noreg opp på ein andreplass. Til slutt fekk Norge 114 poeng og kom på andreplass. Sverige blei nummer tre, Kroatia nummer fire og Estland nummer fem. Portugal fekk sin beste plassering til då, ein sjetteplass, med «O meu coração não tem cor» sungen av Lúcia Moniz. Ho skulle seinare spele rolla som hushjelpa Aurélia i filmen Love Actually.

Finland kom på sisteplass med berre 9 poeng – to poeng frå Noreg og sju poeng frå Island.

Deltakarar

Liste over deltakarane og det offisielle resultatet.^[11] Tabellen er rangert etter startrekkefølgje, plasseringa og poengsummen er i kolonnane til høgre.

Startnr.	Land	Artist	Sang	Språk	Plass	Poeng
01	Tyrkia	Şebnem Paker	«Beşinci Mevsim»	Tyrkisk	12	57
02	Storbritannia	Gina G	«Ooh Aah... Just a Little Bit»	Engelsk	8	77
03	Spania	Antonio Carbonell	«¡Ay, qué deseo!»	Spansk	20	17
04	Portugal	Lúcia Moniz	«O meu coração não tem cor»	Portugisisk	6	92
05	Kypros	Konstantínos	«Móno ja mas» (Μόνο για μας)	Gresk	9	72
06	Malta	Miriam Christine	«In a Woman's Heart»	Engelsk	10	68
07	Kroatia	Maja Blagdan	«Sveta ljubav»	Kroatisk	4	98
08	Austerrike	George Nussbaumer	«Weil's dr guat got»	Vorarlbergisk	10	68
09	Sveits	Kathy Leander	«Mon cœur l'aime»	Fransk	16	22
10	Hellas	Mariánna Evstratíou	«Emís foráme to khimóna anixiátika» (Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα)	Gresk	14	36
11	Estland	Maarja-Liis Ilus og Ivo Linna	«Kaelakee hääl»	Estisk	5	94
12	Noreg	Elisabeth Andreassen	«I evighet»	Norsk	2	114
13	Frankrike	Dan Ar Braz og L'héritage des Celtes	«Diwanit bugale»	Bretonsk	19	18
14	Slovenia	Regina	«Dan najlepših sanj»	Slovensk	21	16
15	Nederland	Maxine og Franklin Brown	«De eerste keer»	Nederlandsk	7	78
16	Belgia	Lisa del Bo	«Liefde is een kaartspel»	Nederlandsk	16	22
17	Irland	Eimear Quinn	«The Voice»	Engelsk	1	162
18	Finland	Jasmine	«Niin kaunis on taivas»	Finsk	23	9
19	Island	Anna Mjöll	«Sjúbídú»	Islandsk	13	51
20	Polen	Kasia Kowalska	«Chcę znać swój grzech …»	Polsk	15	31
21	Bosnia-Hercegovina	Amila Glamočak	«Za našu ljubav»	Bosnisk	22	13
22	Slovakia	Marcel Palonder	«Kým nás máš»	Slovakisk	18	19
23	Sverige	One More Time	«Den vilda»	Svensk	3	100

Kvalifiseringsrunde

Landa under hadde sendt inn bidrag til kvalifiseringsrunden. 29 land skulle bli redusert til 22, og kvart land hadde ei jurygruppe som bedømde bidraga frå dei landa. Kvar jurygruppe gav 1–8, 10 og 12 poeng til sine ti favorittsongar. Songane blei bedømde etter lydopptak, og kvalifiseringsrunden blei aldri kringkasta eller tatt opp. Sjølv om Makedonia deltok i kvalfiseringsrunden, blei denne songen aldri klassifisert som eit offisielt bidrag. Difor debuterte Makedonia offisielt først i 1998. Landa i rosa kvalifiserte seg til finalen i Oslo. Sidan Noreg var vertsnasjon, deltok ikkje «I evighet» i kvalifiseringsrunden.^[12][13]

Land	Artist	Sang	Språk	Plass[13]	Poeng
Austerrike	George Nussbaumer	«Weil's dr guat got»	Vorarlbergisk	6	80
Belgia	Lisa del Bo	«Liefde is een kaartspel»	Nederlandsk	12	45
Bosnia-Hercegovina	Amila Glamočak	«Za našu ljubav»	Bosnisk	21	29
Danmark	Martin Loft og Dorte Andersen	«Kun med dig»	Dansk	25	22
Estland	Maarja-Liis Ilus og Ivo Linna	«Kaelakee hääl»	Estisk	5	106
Finland	Jasmine	«Niin kaunis on taivas»	Finsk	22	26
Frankrike	Dan Ar Braz og L'héritage des Celtes	«Diwanit Bugale»	Bretonsk	11	55
Hellas	Mariánna Evstratíou	«Emís foráme to khimóna anixiátika» (Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα)	Gresk	12	45
Irland	Eimear Quinn	«The Voice»	Engelsk	2	198
Island	Anna Mjöll	«Sjúbídú»	Islandsk	10	59
Israel	Galit Bell	«Shalom olam» (שלום עולם)	Hebraisk	28	12
Kroatia	Maja Blagdan	«Sveta ljubav»	Kroatisk	19	30
Kypros	Konstantínos	«Móno ja mas» (Μόνο για μας)	Gresk	15	42
Makedonia	Kaliopi	«Samo ti» (Само ти)	Makedonsk	26	14
Malta	Miriam Christine	«In a Woman's Heart»	Engelsk	4	138
Nederland	Maxine og Franklin Brown	«De eerste keer»	Nederlandsk	9	63
Polen	Kasia Kowalska	«Chcę znać swój grzech …»	Polsk	15	42
Portugal	Lúcia Moniz	«O meu coração não tem cor»	Portugisisk	18	32
Romania	Monica Anghel og Sincron	«Rugă pentru pacea lumii»	Rumensk	29	11
Russland	Andrej Kosinskij	«Ja eto ja» (Я это я)	Russisk	26	14
Slovakia	Marcel Palonder	«Kým nás máš»	Slovakisk	17	36
Slovenia	Regina	«Dan najlepših sanj»	Slovensk	19	30
Spania	Antonio Carbonell	«¡Ay, qué deseo!»	Spansk	14	43
Sveits	Kathy Leander	«Mon cœur l'aime»	Fransk	8	67
Sverige	One More Time	«Den vilda»	Svensk	1	227
Storbritannia	Gina G	«Ooh Aah... Just a Little Bit»	Engelsk	3	153
Tyrkia	Şebnem Paker	«Beşinci Mevsim»	Tyrkisk	7	69
Tyskland	Leon	«Planet of Blue»	Tysk	24	24
Ungarn	Gjon Delhusa	«Fortuna»	Ungarsk	23	26

Artistar som har delteke tidlegare

Artist	Land	Tidlegare år	Tidlegare land	Plassering i tidlegare tevling
				Finalen
				Poeng	Plass
Elisabeth Andreassen	Noreg	1982 (med gruppa Chips)	Sverige	67	8
		1985 (med Bobbysocks)	Noreg	123	1
		1985 (med Jan Werner Danielsen)	Noreg	76	6
Mariánna Evstratíou	Hellas	1989	Hellas	56	9

Poengtavle

Tavla er ordna etter røysterekkefølgja i finalen. På direkten skjedde det ein feil under røystegjevinga til Spania, då den spanske poemgopplesaren sa «Holland» i staden for «Netherlands». Ingvild Bryn trudde poengopplesaren sa «Poland» (Polen), og Polen fekk difor seks poeng som eigentleg skulle gått til Nederland. Feilen blei retta etter finalen og gjorde at Nederland og Storbritannia bytta plass.^[14]

Deltakarland	Poenggjevande land																							Sum	Plass
Tyrkia		6	8			10	1		6				4		7	5		5			5			57	12
Storbritannia	3			12	1	6	7	3	4		2		8			12	3		4			6	6	77	8
Spania					2	5	4			6														17	20
Portugal	5	2			12		10	1	10	5		12	5		6	6		3	10		1		4	92	6
Kypros		12	7	3		2	8	2	5	12			2				1	6				10	2	72	9
Malta	10		10				12			8		1		4						6		12	5	68	10
Kroatia	8	4	5	10	8	7			1	1	6	7		3	5	4	6		5	2	10	5	1	98	4
Austerrike	4			5		12				2	7		12	1			8			8	6	3		68	10
Sveits		3												2	4	2	4	4	3					22	16
Hellas		7			10	1			2			3			1					1		8	3	36	14
Estland		10	4		7			5				8	1	8	3		2	12	12	10			12	94	5
Noreg	2	8		2	3		5	8	7		5		7	10	10	8	7	7	8	4	3		10	114	2
Frankrike		1		1							3	4				7		2						18	19
Slovenia			1				6												1		8			16	21
Nederland	1		6	7	5			12	3		4		10	5		1	5		2	7	2		8	78	7
Belgia		5	12				2				1				2									22	16
Irland	12			8	6	4		7	12	10	12	10	6	12	12	3		10		12	12	7	7	162	1
Finland												2							7					9	23
Island			3	6				6		3	8	5		6			10			3		1		51	13
Polen	7				4			4		7											7	2		31	15
Bosnia-Hercegovina	6					3	3											1						13	22
Slovakia			2			8				4										5				19	18
Sverige				4				10	8		10	6	3	7	8	10	12	8	6		4	4		100	3

12 poeng

Kvart land gav 12 poeng til sin favoritt. Under er ei oversikt over alle 12-poengarane som blei gjevne under avrøystinga.

Tal	Mottakarland	12 poeng frå
7	Irland	Bosnia-Hercegovina, Estland, Nederland, Polen, Slovenia, Sveits, Tyrkia
3	Estland	Finland, Island, Sverige
2	Kypros	Hellas, Storbritannia
	Malta	Kroatia, Slovakia
	Portugal	Kypros, Noreg
	Storbritannia	Belgia, Portugal
	Austerrike	Frankrike, Malta
1	Belgia	Spania
	Nederland	Austerrike
	Sverige	Irland

Dirigentar

Mens Frode Thingnæs var sjefdirigent, hadde dei fleste landa med sin eigen dirigent. Under er ei liste over dirigentane til deltakarlanda, lista etter startrekkefølgja.^[15]

1. Tyrkia – Levent Çoker
2. Storbritannia – Ernie Dunstall
3. Spania – Eduardo Leyva
4. Portugal – Pedro Osório
5. Kypros – Stavros Lantsias
6. Malta – Paul Abela
7. Kroatia – Alan Bjelinski
8. Austerrike – Mischa W. Krausz
9. Sveits – Rui dos Reis
10. Hellas – Mikhalis Rozakis
11. Estland – Tarmo Leinatamm
12. Noreg – Frode Thingnæs
13. Frankrike – Fiachra Trench
14. Slovenia – Jože Privšek
15. Nederland – Dick Bakker
16. Belgia – Bob Porter
17. Irland – Noel Kelehan
18. Finland – Olli Ahvenlahti
19. Island – Ólafur Gaukur
20. Polen – Wiesław Pieregorólka
21. Bosnia-Hercegovina – Sinan Alimanović
22. Slovakia – Juraj Burian
23. Sverige – Anders Berglund

Kommentatorar og poengopplesarar

Kvart land hadde ein talsperson som annonserte poenga frå sitt land på engelsk eller fransk over telefon.^[16] Under er talspersonane i same rekkefølgje som under avrøystinga.

1. Tyrkia – Ömer Önder
2. Storbritannia – Colin Berry^[17]
3. Spania – Belén Fernández de Henestrosa^[17]
4. Portugal – Cristina Rocha
5. Kypros – Marios Skordis^[18]
6. Malta – Ruth Amaira
7. Kroatia – Daniela Trbović^[19]
8. Austerrike – Martina Rupp
9. Sveits – Yves Ménestrier^[20]
10. Hellas – Niki Venega^[21]
11. Estland – Annika Talvik^[22]
12. Noreg – Ragnhild Sælthun Fjørtoft
13. Frankrike – Laurent Broomhead
14. Slovenia – Mario Galunič
15. Nederland – Marcha^[23]
16. Belgia – An Ploegaerts^[20][24]
17. Irland – Eileen Dunne^[25]
18. Finland – Solveig Herlin
19. Island – Svanhildur Konráðsdóttir
20. Polen – Jan Chojnacki
21. Bosnia-Hercegovina – Segmedina Srna
22. Slovakia – Alena Heribanová
23. Sverige – Ulla Rundqvist^[26]

Kommentatorar og sendingar

Dei fleste landa som overførte finalen, hadde kommentatorar som formidla informasjon og hendingar direkte til sjåarane. Oversikt over kommentatorar under Eurovision Song Contest 1996:^[27]

Kommentatorar og sendingar i deltakarlanda

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator
Austerrike	ORF	ORF 1	Ernst Grissemann[28][29]
		FM4	Stermann & Grissemann[28]
Belgia	BRTN	BRTN TV1	Michel Follet og Johan Verstreken[30]
	RTBF	RTBF1	Jean-Pierre Hautier og Sandra Kim[20][31]
Bosnia-Hercegovina	RTVBiH	BHT	Suad Bejtović
Estland	Eesti Televisioon	ETV	Jüri Pihel
Finland	Yle	Yle TV1	Erkki Pohjanheimo og Sanna Kojo[32][33]
		Yle Radio Suomi	Iris Mattila og Pasi Hiihtola[33]
Frankrike	France Télévision	France 2	Olivier Minne[20]
Hellas	ERT	ET1	Dafni Bokota[34]
Irland	RTÉ	RTÉ One	Pat Kenny[35]
		RTÉ Radio 1	Larry Gogan[36]
Island	RÚV	Sjónvarpið	Jakob Frímann Magnússon[37]
Kroatia	HRT	HRT 1	Aleksandar Kostadinov[38]
Kypros	RIK	RIK 1	Evi Papamikhail[39]
Malta	PBS	TVM	Charles Saliba
Nederland	NOS	Nederland 2	Willem van Beusekom[40][41]
		Radio 2	Hijlco Span[41]
Noreg	NRK	NRK1	Jostein Pedersen[6]
		NRK P1	Stein Dag Jensen og Anita Skorgan[10]
Polen	TVP	TVP1	Dorota Osman[42]
Portugal	RTP	RTP1	Maria Margarida Gaspar[43]
Slovakia	STV	STV1	Stanislav Ščepán
Slovenia	RTVSLO	SLO1	Miša Molk
Spania	TVE	La Primera	José Luis Uribarri[44]
Storbritannia	BBC	BBC1	Terry Wogan
		BBC Radio 2	Ken Bruce
Sveits	SRG SSR	Schweiz 4	Sandra Studer[20][45]
		TSR	Pierre Grandjean[46]
Sverige	SVT	SVT 2	Björn Kjellman[47][48]
	SR	SR P3	Claes-Johan Larsson og Lisa Syrén[47]
Tyrkia	TRT	TRT 1	Bülend Özveren

Kommentatorar og sendingar i ikkje-deltakande land

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator
Australia	SBS	SBS TV	Ukjend
Danmark	Danmarks Radio	DR TV	Jørgen de Mylius[49][50]
		DR P3	Katrine Nyland Sørensen, Martin Loft og Marianne Dinesen[50]
Israel	IBA	Kanal 1	Ingen kommentator
Jugoslavia	RTS	RTS 2	Mladen Popović, opptak dagen etter[51]
Litauen	LRT	LTV	Ukjend[52]
Makedonia	MRT	MTV 2	Vlado Janevski
Romania	TVR	TVR1	Doina Caramzulescu og Costin Grigore[53]
Russland	RTR	RTR	Vadim Dolgatsjov
Tyskland	ARD	N3	Ulf Ansorge, også vist i opptak på Das Erste[54][55]
Ungarn	MTV	MTV2	István Vágó[56]

Lykkeønskingar

For fyrste og einaste gong blei deltakarane frå kvart land ønskte lykke til av ein politikar frå sitt heimland, og på sitt eige språk. Lykkeønskingane blei vist i slutten av kvar postkort-film mellom songane. Følgjande personar ønskte deltakaren frå sitt land lykke til:^[9]

Land	Person	Stilling	Språk
Tyrkia	Süleyman Demirel	Tyrkias president	Tyrkisk
Storbritannia	Virginia Bottomley	Statsråd i departementet for nasjonalarv	Engelsk
Spania	Don Alberto Escudero Claramunt	Spanias ambassadør til Noreg	Spansk
Portugal	António Guterres	Portugals statsminister	Portugisisk
Kypros	Glafkos Klerides	Kypros' president	Gresk
Malta	Edward Fenech Adami	Maltas statsminister	Maltesisk
Kroatia	Zlatko Mateša	Kroatias statsminister	Kroatisk
Austerrike	Elisabeth Gehrer	Minister i departementet for utdanning og kulturelle saker	Tysk
Sveits	Michel Coquoz	Sveitsisk chargé d'affaires	Fransk
Hellas	Katerína Dimaki	Gresk chargé d'affaires	Gresk
Estland	Tiit Vähi	Estlands statsminister	Estisk
Noreg	Gro Harlem Brundtland	Noregs statsminister	Norsk
Frankrike	Philippe Douste-Blazy	Frankrikes kulturminister	Fransk
Slovenia	Milan Kučan	Slovenias president	Slovensk
Nederland	Aad Nuis	Statssekretær i Departementet for utdanning og kultur	Nederlandsk
Belgia	Luc Van den Brande	Ministerpresident i Flandern	Nederlandsk
Irland	John Bruton	Taoiseach – Irlands statsminister	Engelsk
Finland	Riitta Uosukainen	Riksdagens talman	Finsk
Island	Davíð Oddsson	Islands statsminister	Islandsk
Polen	Aleksander Kwaśniewski	Polens president	Polsk
Bosnia-Hercegovina	Alija Izetbegović	Leiar av Bosnia-Hercegovinas presidentskap	Bosnisk
Slovakia	Vladimír Mečiar	Slovakias statsminister	Slovakisk
Sverige	Göran Persson	Sveriges statsminister	Svensk