Спіс Папаў Рымскіх і антыпапаў

Асноўны артыкул: Папа Рымскі

Па́па Ры́мскі (лац.: Pontifex Romanus — «Рымскі Пантыфік»; ці Pontifex Maximus — «Вярхоўны Суверэнны Пантыфік») — у міжнародным праве — суверэнная персона выключнай уласцівасці (persona sui generis), паколькі адначасна валодае трыма непадзельнымі функцыямі ўлады:

1. Манарх і суверэн Святога Прастола;
2. Як наступнік Святога Пятра (першага біскупа Рыма — у каталіцкім разуменні, першага Папы Рымскага) — бачны кіраўнік Каталіцкай Царквы і яе вярхоўны іерарх;
3. Суверэн горада-дзяржавы Ватыкан^{[заўв 1]}.

Гэта старонка — інфармацыйны спіс.

Спіс Рымскіх Папаў, пахаваных у Саборы Святога Пятра. Мармуровая пліта пры ўваходзе ў сакрысцію ў Саборы Святога Пятра.

Згадванні пра епіскапаў, якія кіравалі маёмасцю абшчын ранніх хрысціян, захаваліся ў крыніцах, датаваных пачаткам II стагоддзя. У каталіцкім успрыманні апостальскага хрысціянства Папа Рымскі кіраваў Царквой заўсёды. Зрэшты, між усімі хрысціянскімі канфесіямі, а таксама сярод секулярных даследчыкаў і рэлігіязнаўцаў сфарміраваўся кансэнсус, што Папства было цалкам аформлена на базе рымскага епіскапату ў V стагоддзі. Да IV стагоддзя рымскія епіскапы як буйныя землеўласнікі занялі ў Царкве асаблівае становішча, а з сярэдзіны VI стагоддзя яны (прыняўшы да таго часу назву «Папаў») сталі фактычнымі ўладарамі Рыма. У 756 годзе, атрымаўшы ад Піпіна Кароткага землі вакол Рыма, Папа стаў свецкім кіраўніком Папскай вобласці. Да Латэранскага Сабору 1059 года, які зацвердзіў абранне Папаў выключна кардыналамі, Папы, падобна да іншых епіскапаў, абіраліся супольна духавенствам і свецкім дваранствам. Назіралася пэўная форма ўплыву франкскіх каралёў на Папаў, якая потым змянілася своеасаблівай спробай паставіць Папаў у залежнасць ад імператараў Свяшчэннай Рымскай імперыі, якія актыўна спрабавалі ўдзельнічаць у выбары Папаў. Перыяд сярэдніх вякоў стаў часам змагання Папаў за прымат духоўнай улады над свецкай. З 1309 па 1377 гады рэзідэнцыя Папаў, якія падпалі пад уладу каралёў Францыі, знаходзілася ў Авіньёне. У Рым, скарыстаўшыся паслабленнем Францыі ў выніку Стагадовай вайны, папства вярнуў Грыгорый XI. Царкоўны раскол, што адбыўся ў XVI стагоддзі ў выніку Рэфармацыі, істотна паслабіў уплыў Рымскага Папы. Свецкая ўлада Папаў скончылася з ліквідацыяй Папскай вобласці і яе ўключэннем у склад аб’яднанай Італіі ў 1870 годзе. З 1929 года Папа па Латэранскіх пагадненнях ізноў атрымаў свецкую ўладу і стаў кіраўніком Ватыкана^[1][2].

Папа Рымскі абіраецца пажыццёва на сходзе кардыналаў (канклаве) пасля смерці свайго папярэдніка (ці адрачэння, што бывае вельмі рэдка)^[3]. Пасля таго, як камерленга, часовы кіраўнік Калегіі кардыналаў^[4], афіцыйна засведчыць смерць Папы, пачынаецца перыяд вакантнага прастола (лац.: Sede Vacante), які працягваецца да выбараў новага Пантыфіка. У гэты час Святым Прастолам і Каталіцкай Царквой кіруе Калегія кардыналаў^[5]. Як толькі новаабраны заяўляе пра прыняцце прастола (гэта адбываецца адразу пасля абрання), пантыфікат лічыцца распачатым.

Адразу пасля абрання на канклаве новы Папа абірае сабе імя і адпаведны нумар, пад якімі ён будзе кіраваць. Пасля 1555 года ўсе Рымскія Папы змянялі імя  (руск.) пры ўступленні на прастол, хоць Папа фармальна рабіць гэта не абавязаны.

Антыпапа — у Каталіцкай Царкве так прынята называць чалавека, які незаконна насіў званне Папы. Звычайна пытанне пра тое, хто з прэтэндэнтаў, якія адначасна аспрэчвалі папскі сан, з’яўляўся законным Папам, а хто антыпапам, вырашалася ўжо пасля гістарычнай «перамогі» прыхільнікаў аднаго з іх. Пры прыняцці Папамі парадкавага нумара нумар Папы, прызнанага антыпапам, не ўлічваецца. Нягледзячы на тое, што царква не прызнае антыпапаў, у выходзячым штогод афіцыйным даведніку Annuario Pontificio у рэестры пантыфікаў іх імёны прысутнічаюць, заключаныя ў дужкі^[6].

Спіс

Асобным колерам выдзелены антыпапы.

Скарачэнні:

• блаж. — блажэнны
• св. — святы

№	Партрэт	Імя (гады жыцця)	Імя ў свеце	Пантыфікат		Паходжанне	Каментарыі
				Пачатак	Канец
Рымскія біскупы ў перыяд станаўлення Царквы
1		Пётрсв. Пётр (? — каля 67)	Шымон бар Ёна, Сімон Кіфа	43	64/67	яўрэй[7] з Віфсаіды Галілейскай	свАдзін з дванаццаці апосталаў. Лічыцца, што памёр пакутніцкай смерцю[8]:306[9]
2		Лінсв. Лін (? — 23 верасня 76/78)	Лін	67	23 верасня 76/78	рымлянін з Тасканы[8]:306	свЛічыцца, што памёр пакутніцкай смерцю[10]
3		Клетсв. Клет (Анаклет, Ананклет)[8]:306 (? — 88/90)	Анаклет	76/78	88/90	рымлянін[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю. Некаторыя крыніцы паведамляюць пра двух розных Папаў: Анаклеце і Клеце[11][12]
4		Кліментсв. Клімент I (? — 97/101)	Клімент	88/90	97/99	рымлянін[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[13]
5		Эварыстсв. Эварыст (? — 105/107)	Эварыст	97/99	105/107	грэк (з Антыёхіі?)[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[14]
6		Аляксандрсв. Аляксандр I (? — 3 мая 115/116)	Аляксандр	105/107	115/116	рымлянін[8]:306	св[15]
7		Сікстсв. Сікст I (42 — 3 красавіка 125)	Сікст	115/116	3 красавіка 125	рымлянін[8]:306	св[16]
8		Тэлесфорсв. Тэлесфор (? — 136)	Тэлесфор	125	136/138	грэк[8]:306	св[17]
9		Гігінсв. Гігін (? — 140)	Гігін	136/138	140/142	грэк (з Афін?)[8]:306	свЛічыцца, што памёр пакутніцкай смерцю[18]
10		Пій Iсв. Пій I (? — 154/155)	Пій	140/142	155	італьянец з Акуйлеі[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[19]
11		Аніцэтсв. Аніцэт (Ашкет)[8]:306 (? — 165/166)	Аніцэт	155	166	сірыец[8]:306	свЛічыцца, што памёр пакутніцкай смерцю[20]
12		Сотарсв. Сотар (? — 174/175)	Сотар	166	174/175	італьянец з Кампаніі (Фондзі  (руск.)?)[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[21]
13		Алеўтэрсв. Алеўтэр (? — 189)	Алеўтэр	174/175	189	грэк з Нікопаліса ў Эпіры[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[22]
14		Віктар Iсв. Віктар I (? — 199)	Віктар	189	198/199	афрыканец[8]:306	св[23]
15		Сефірынсв. Сефірын (? — 20 снежня 217)	Сефірын	199	20 снежня 217	рымлянін[8]:306	св[24]
		НаталійНаталій  (руск.)		199	?		Першы антыепіскап Рыма
16		Калікст Iсв. Калікст I (? — 14 кастрычніка 222/223)	Калікст	217	14 кастрычніка 222/223	рымлянін[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[25]
		Іпаліт Рымскісв. Іпаліт Рымскі  (руск.) (каля 170 — каля 235)		217	235	рымлянін[8]:306	свЦаркоўны пісьменнік. Сасланы ў Сардзінію. Замірыўся з Папам Пантыянам; памёр пакутніцкай смерцю
17		Урбан Iсв. Урбан I (? — 25 мая 230)	Урбан	222/223	25 мая 230	рымлянін[8]:306	св[26]
18		Пантыянсв. Пантыян (? — 28 верасня 235)	Пантыян	21 ліпеня 230	28 верасня 235	рымлянін[8]:306	св[27]
19		Антэрсв. Антэр (? — 3 студзеня 236)	Антэр	21 лістапада 235	3 студзеня 236	грэк[8]:306	св[28]
20		Фабіянсв. Фабіян (каля 200 — 20 студзеня 250)	Фабіян	10 студзеня 236	20 студзеня 250	рымлянін[8]:306	св[29]
21		Карнелійсв. Карнелій (? — чэрвень 253)	Карнелій	6/11 сакавіка 251	чэрвень 253	рымлянін[8]:306	свПамёр пакутніцкай смерцю[30]
		Навацыян Навацыян  (руск.) (? — 258)		251	258	рымлянін[8]:306	свЛічыцца, што памёр пакутніцкай смерцю
22		Луцый Iсв. Луцый I (? — 5 сакавіка 254)	Луцый	25 чэрвеня 253	5 сакавіка 254	рымлянін[8]:306	св[31]
23		Стэфан Iсв. Стэфан I (? — 2 жніўня 257)	Стэфан	12 мая 254	2 жніўня 257	рымлянін[8]:306	св[32]
24		Сікст IIсв. Сікст II (? — 6 жніўня 258)	Сікст	30/31 жніўня 257	6 жніўня 258	грэк (з Афін?)[8]:307	свПамёр пакутніцкай смерцю[33]
25		Дыянісійсв. Дыянісій (? — 26 снежня 268)	Дыянісій	22 ліпеня 259	26 снежня 268	грек	св[34]
26		Фелікс Iсв. Фелікс I (? — 30 снежня 274)	Фелікс	5 студзеня 269	30 снежня 274	рымлянін[8]:307	св[35]
27		Еўціхійсв. Еўціхій (Еўціхіян) (? — 7 снежня 283)	Еўціхій	4 студзеня 275	7 снежня 283	італьянец з Луні  (руск.)[8]:307	св[36]
28		Кайсв. Кай (Гай) (? — 22 красавіка 296)	Кай	17 снежня 283	22 красавіка 296	далмацінец[8]:307	свПакараны смерцю[21]
29		Марцэлінсв. Марцэлін  (руск.) (? — 25 кастрычніка 304)	Марцэлін	30 чэрвеня 296	25 кастрычніка 304	рымлянін[8]:307	св[37]
30		Марцэл Iсв. Марцэл I (? — 16 студзеня 309)	Марцэл	27 мая або 26 чэрвеня 308[8]:307	16 студзеня 309[38]	рымлянін	свПамёр пакутніцкай смерцю[37][39]
31		Еўсевійсв. Еўсевій  (руск.) (? — 309/310)	Еўсевій	18 красавіка 309/310	17 жніўня 309/310[40]	грэк[8]:307	св[41]
32		Мільтыядсв. Мільтыяд  (руск.) (Мельхіяд) (? — 11 студзеня 314)	Мільтыяд (Мельхіяд)	2 ліпеня 311	11 студзеня 314	афрыканец[8]:307	свПершы Папа па сканчэнні пераследаў хрысціян[42][43]
Прызнанне і пачатак станаўлення Папства
33		Сільвестр Iсв. Сільвестр I (? — 31 снежня 335)	Сільвестр	31 студзеня 314	31 снежня 335	рымлянін[8]:307	св[44]
34		Марксв. Марк (? — 7 кастрычніка 336)	Марк	18 студзеня 336	7 кастрычніка 336	рымлянін[8]:307	св[45]
35		Юлій Iсв. Юлій I (? — 12 красавіка 352)	Юлій	6 лютага 337	12 красавіка 352	рымлянін[8]:307	св[46]
36		ЛіберыйЛіберый (? — 24 верасня 366)	Ліберый	17 мая 352	24 верасня 366	рымлянін[8]:307[47]
		Фелікс IIФелікс II  (руск.) (? — 22 лістапада 365)		355	357	рымлянін[8]:307	Зрынуты
37		Дамасій Iсв. Дамасій I (300 — 11 снежня 384)	Дамасій	1 кастрычніка 366	11 снежня 384	іспанец[8]:307	свУ змаганні з арыянствам падтрымаў Васілія Кесарыйскага. Па яго даручэнні Еранім выправіў лацінскі пераклад Бібліі[48][49]
		УрсінУрсін  (руск.) (? — пасля 384)		366	367	рымлянін[8]:307	Падпарадкаваўся Папе Дамасію I
38		Сірыцыйсв. Сірыцый  (руск.) (каля 320 — 26 лістапада 399)	Сірыцый	17 снежня 384	26 лістапада 399	рымлянін[8]:307	свПершы епіскап Рыма, які пачаў ужываць тытул Papa («Папа»). З яго імем звязаны найранейшыя з захаваных дэкрэталій[50][51][52]
39		Анастас Iсв. Анастас I  (руск.) (? — 19 снежня 401)	Анастас	27 лістапада 399	19 снежня 401	рымлянін[8]:307	св[53]
40		Інакенцій Iсв. Інакенцій I (? — 12 сакавіка 417)	Інакенцій	22 снежня 401	12 сакавіка 417	італьянец з Альбана[8]:307	св[54]
41		Зосімасв. Зосіма (? — 26 снежня 418)	Зосіма	18 сакавіка 417	26 снежня 418	грэк[8]:307	св[55]
42		Баніфацый Iсв. Баніфацый I (? — 4 верасня 422)	Баніфацый	28 снежня 418	4 верасня 422	рымлянін[8]:307	св[56]
		ЕўлалійЕўлалій  (руск.) (? — 423)		29 снежня 418	красавік 419	рымлянін ?[8]:307
43		Цэлесцін Iсв. Цэлесцін I (? — 27 ліпеня 432)	Цэлесцін	10 верасня 422	27 ліпеня 432	італьянец з Кампаніі[8]:307	св[57]
44		Сікст IIIсв. Сікст III (? — 19 жніўня 440)	Сікст	31 ліпеня 432	19 жніўня 440	рымлянін[8]:307	св[58]
45		Леў Iсв. Леў I (390 — 10 лістапада 461)	Леа	29 верасня 440	10 лістапада 461	італьянец з Тасканы[8]:307	свПераканаў Атылу, правадыра гунаў, спыніць сваё ўварванне ў Італію[59][60]
46		Гіларыйсв. Гіларый  (руск.) (Іларый) (? — 29 лютага 468)	Гіларый	19 лістапада 461	29 лютага 468	сардзінец[8]:307	св[61]
47		Сімпліцыйсв. Сімпліцый (? — 10 сакавіка 483)	Сімпліцый	3 сакавіка 468	10 сакавіка 483	італьянец з Тывалі[8]:307	св[62]
48		Фелікс III (II)св. Фелікс III (II)[заўв 2] (? — 1 сакавіка 492)	Фелічэ	13 сакавіка 483	1 сакавіка 492	рымлянін[8]:307	св[63]
49		Геласій Iсв. Геласій I (? — 19 лістапада 496)	Геласій	1 сакавіка 492	19 лістапада 496	афрыканец[8]:307	св[64]
50		Анастас IIАнастас II  (руск.) (? — 19 лістапада 498)	Анастас	24 лістапада 496	19 лістапада 498	рымлянін[8]:307	[65]
51		Сімахсв. Сімах (? — 19 ліпеня 514)	Сімаха	22 лістапада 498	19 ліпеня 514	сардзінец[8]:307	св[66]
		ЛаўрэнційЛаўрэнцій (? — 506)		22 лістапада 498	501—505[8]:307 або 506
52		Гарміздсв. Гармізд (? — 6 жніўня 523)	Гармізд	20 ліпеня 514	6 жніўня 523	італьянец з Фразінонэ[8]:307	свБацька Папы Сільверыя[67]
53		Ян Iсв. Ян I (? — 18 мая 526)	Джавані	13 жніўня 523	18 мая 526	італьянец з Тасканы[8]:307	св[68]
54		Фелікс IV (III)св. Фелікс IV (III) (? — 22 верасня 530)	Фелічэ	12 ліпеня 526	22 верасня 530	італьянец з Саніа[8]:307	св[69]
55		Баніфацый IIБаніфацый II (? — 17 кастрычніка 532)	Баніфача	22 верасня 530	17 кастрычніка 532	рымлянін[8]:307	[70]
		ДыяскорДыяскор  (руск.) (? — 14 кастрычніка 530)		22 верасня 530	14 кастрычніка 530	александрыец[8]:307
56		Ян IIЯн II (? — 17 кастрычніка 535)	Меркурый	2 студзеня 533	8 мая 535	рымлянін	Стаў першым Рымскім Папам, які змяніў імя пры ўступе на прастол[8]:308[71]
57		Агапій Iсв. Агапій I (? — 22 красавіка 536)	Агапій	13 мая 535	22 красавіка 536	рымлянін[8]:308	св[72]
58		Сільверыйсв. Сільверый (? — 2 снежня 537)[73]	Сільверый	1 або 8 чэрвеня 536	сакавік або 11 лістапада 537	італьянец з Кампаніі[8]:308	свСослан[74]
59		ВігілійВігілій (VI стагоддзе — 7 чэрвеня 555)	Сільверый	29 сакавіка 537	7 чэрвеня 555	рымлянін	Узведзены на папскі прастол пры жыцці Сільверыя[8]:308[75]
60		Пелагій IПелагій I (? — 4 сакавіка 561)	Пелагій	16 красавіка 556	4 сакавіка 561	рымлянін[8]:308	[76]
61		Ян IIIЯн III (? — 13 ліпеня 574)	Джавані Каталіна	17 ліпеня 561	13 ліпеня 574	рымлянін[8]:308	[77]
62		Бенедыкт IБенедыкт I (? — 30 ліпеня 579)	Бенедыкт	2 чэрвеня 575	30 ліпеня 579	рымлянін[8]:308	[78]
63		Пелагій IIПелагій II (? — 7 лютага 590)	Пелагій	26 лістапада 579	7 лютага 590	рымлянін[8]:308	[79]
64		Грыгорый Iсв. Грыгорый I (каля 540 — 12 сакавіка 604)	Грэгорыа	3 верасня 590	12 сакавіка 604	рымлянін[8]:308	свПершы Папа, які пачаў ужываць тытул «Servus servorum Dei»[заўв 3] і «Pontifex Maximus». Манах ордэна бенедыкцінцаў[81]
65		СабініянСабініян  (бел. (тар.)) (? — 22 лютага 606)	Сабініян	13 верасня 604	22 лютага 606	італьянец з Блеры  (руск.) ў Таскане[8]:308	[82]
66		Баніфацый IIIБаніфацый III (? — 12 лістапада 607)	Баніфача Катадзіёчы	19 лютага 607	12 лістапада 607	рымлянін[8]:308	Дамогся ад Фокі прызнання першасці Рымскай кафедры над астатнімі[83][84]
67		Баніфацый IVсв. Баніфацый IV (? — 8 мая 615)	Баніфача	25 жніўня 608	8 мая 615	італьянец з вобласці Марсі[8]:308	свПершы Папа, які прыняў тое ж імя, што яго папярэднік. Манах ордэны бенедыкцінцаў[85]
68		Адэадат Iсв. Адэадат I (Дэўсдэдыт) (? — 8 лістапада 618)	Адэадат (Дэўсдэдыт)	19 кастрычніка 615	8 лістапада 618	рымлянін[8]:308	св[86]
69		Баніфацый V (? — 25 кастрычніка 625)	Баніфача Фуміні	23 снежня 619	25 кастрычніка 625	неапалітанец[8]:308	Рэфармаваў царкоўнае кіраванне ў Англіі[87][88]
70		Ганорый IГанорый I (? — 12 кастрычніка 638)	Ганорый	27 кастрычніка 625	12 кастрычніка 638	італьянец з Кампаніі[8]:308	[89], монафеліт
71		СевярынСевярын (? — 2 жніўня 640)	Севярына	28 мая 640	2 жніўня 640	рымлянін[8]:308	[90]
72		Ян IVЯн IV (? — 12 кастрычніка 642)	Джавані	24 снежня 640	12 кастрычніка 642	далмацінец[8]:308	[91]
73		Тэадор IТэадор I (? — 14 мая 649)	Тэадора	24 лістапада 642	14 мая 649	грэк[8]:308	[92]
74		Марцін Iсв. Марцін I (? — 16 верасня 655)	Марціна	ліпень 649	17 чэрвеня 653 або 16 верасня 655	італьянец з Тодзі  (руск.)	свСасланы імператарам Канстантам II у Херсанес[8]:308[93][94]
75		Яўген Iсв. Яўген I (? — 2 чэрвеня 657)	Яўген	10 жніўня 654	2 чэрвеня 657	рымлянін	свАбраны пры жыцці Марціна I[8]:308[95]
76		Віталіянсв. Віталіян  (бел. (тар.)) (? — 27 студзеня 672)	Віталіяна	30 ліпеня 657	27 студзеня 672	італьянец з Сеньі  (руск.)[8]:308[96]	свУ 666 годзе сваім дэкрэтам увёў у літургічны ўжытак арган
77		Адэадат IIАдэадат II  (руск.) (? — 17 чэрвеня 676)	Адэадат	11 красавіка 672	17 чэрвеня 676	рымлянін[8]:308	Манах ордэна бенедыкцінцаў[97]
78		ДонусДонус  (руск.) (Дон) (? — 11 красавіка 678)	Дон	2 лістапада 676	11 красавіка 678	рымлянін[8]:308	[98]
79		Агафасв. Агафа  (руск.) (577 — 10 студзеня 681)	Агафа	27 чэрвеня 678	10 студзеня 681	сіцыліец[8]:309	св[99]
80		Леў IIсв. Леў II (611 — 3 ліпеня 683)	Леа	17 жніўня 682	3 ліпеня 683	сіцыліец[8]:309	св[100]
81		Бенедыкт IIсв. Бенедыкт II (635 — 8 мая 685)	Бенедэта	26 чэрвеня 684	8 мая 685	рымлянін[8]:309	св[101]
82		Ян VЯн V (635 — 2 жніўня 686)	Джавані	23 ліпеня 685	2 жніўня 686	сірыец[8]:309	[102]
83		КонанКонан (630 — 21 верасня 687)	Конан	21 кастрычніка 686	21 верасня 687	паходж. невяд.[8]:309	[103]
		ТэадорТэадор  (руск.)[8]:309		687	687
		ПасхалійПасхалій  (руск.) (? — 692)		687	692
84		Сергій IСергій I (650 — 8 верасня 701)	Сергорыа	15 снежня 687	8 верасня 701	сірыец[8]:309	[104]
85		Ян VIЯн VI (655 — 11 студзеня 705)	Джавані	30 кастрычніка 701	11 студзеня 705	грэк[8]:309	[105]
86		Ян VIIЯн VII (650 — 18 кастрычніка 707)	Джавані	1 сакавіка 705	18 кастрычніка 707	грэк[8]:309	[106]
87		СісінійСісіній  (руск.) (650 — 4 лютага 708)	Сісіній	15 студзеня 708	4 лютага 708	сірыец[8]:309	[107]
88		КанстанцінКанстанцін (664 — 9 красавіка 715)	Канстанцін	25 сакавіка 708	9 красавіка 715	сірыец[8]:309	[108]
Папы ранняга Сярэднявечча
89		Грыгорый IIсв. Грыгорый II (669 — 11 лютага 731)	Грэгорыа	19 мая 715	11 лютага 731	рымлянін[8]:309	свПры ім пачалося змаганне супраць іканаборства[109]
90		Грыгорый IIIсв. Грыгорый III (690 — 10 снежня 741)	Грэгорыа	18 сакавіка 731	28 лістапада або 10 снежня 741[110]	сірыец[8]:309	св[111]
91		Захарыйсв. Захарый (679 — 22 сакавіка 752)	Захарый	10 снежня 741	22 сакавіка 752	грэк[8]:309	св[112]
		Стэфан IIСтэфан II (? — 25 сакавіка 752)	Стэфана	23 сакавіка 752	25 сакавіка 752		Не прайшоў патрэбнага абраду прысвячэння ў епіскапы[8]:309[113]. З 1961 года па пастанове Другога Ватыканскага сабора не ўключаецца ў спіс пантыфікаў, а ўсім наступным Папам з імем Стэфан прысвоена падвойная нумарацыя
92		Стэфан II (III)Стэфан (II) III (715 — 26 красавіка 757)	Стэфана	26 сакавіка 752	26 красавіка 757	рымлянін[8]:309	[114]
93		Павел Iсв. Павел I (700 — 28 чэрвеня 767)	Паала	29 мая 757	28 чэрвеня 767	рымлянін[8]:309	св[115]
94		Стэфан III (IV)Стэфан III (IV) (720 — 24 студзеня 772)	Стэфана	7 жніўня 768	24 студзеня[8]:309 або 3 лютага 772[116]	сіцыліец[8]:309	[117]
		Канстанцін IIКанстанцін II  (руск.)		28 красавіка або 28 чэрвеня 767	769	італьянец з Непі  (руск.)[8]:309
		ФіліпФіліп  (руск.) (? — 31 ліпеня 769)		31 ліпеня 768	31 ліпеня 768		Адразу па абранні быў заключаны ў манастыр[8]:309.
95		Адрыян IАдрыян I (700 — 25 снежня 795)	Адрыяна	9 лютага 772	25 снежня 795	рымлянін[8]:309	[118]
96		Леў IIIсв. Леў III (750 — 12 чэрвеня 816)	Леа	27 снежня 795	12 чэрвеня 816	рымлянін[8]:309	свАдмовіўся прыняць уведзенае па загаду Карла Вялікага даданне да знака веры філіоквэ[119][120]
97		Стэфан IV (V)Стэфан IV (V) (? — 24 студзеня 817)	Стэфана	22 чэрвеня 816	24 студзеня 817	рымлянін[8]:309	[121]
98		Пасхалій Iсв. Пасхалій I (? — 11 лютага 824)	Паскуале Масімі	25 студзеня 817	11 лютага 824	рымлянін[8]:309	св[122]
99		Яўген IIЯўген II (? — 27 жніўня 827)	Яўген	2 мая 824	27 жніўня 827	рымлянін[8]:309	[123]
100		ВалянцінВалянцін (? — 16 верасня 827)	Валянціна Леоні	1 верасня 827	16 верасня 827	рымлянін[8]:309	[124]
101		Грыгорый IVГрыгорый IV (? — 25 студзеня 844)	Грэгорыа	20 снежня 827	25 студзеня 844	рымлянін[8]:310	[125]
		Ян VIIIЯн VIII  (руск.) (818 — ?)		студзень 844	студзень 844[8]:310
102		Сергій IIСергій II (? — 27 студзеня 847)	Сергорыа	студзень 844	27 студзеня 847	рымлянін[8]:310	[126]
103		Леў IVсв. Леў IV (790 — 17 ліпеня 855)	Леа	10 красавіка 847	17 ліпеня 855	рымлянін[8]:310	свМанах ордэна бенедыкцінцаў[127]
		Анастас БібліятэкарАнастас Бібліятэкар  (руск.) (810—879)		жнівень 855	верасень 855[8]:310		Частка даследчыкаў адмаўляе ідэнтыфікацыю царкоўнага дзеяча Анастаса Бібліятэкара, які выступаў за адзінства царквы, з антыпапам Анастасам[128]
104		Бенедыкт IIIБенедыкт III (? — 17 красавіка 858)	Бенедэта	29 верасня 855	17 красавіка 858	рымлянін[8]:310	[129]
105		Мікалай Iсв. Мікалай I (800 — 13 лістапада 867)	Нікола	24 красавіка 858	13 лістапада 867	рымлянін[8]:310	св[130]
106		Адрыян IIАдрыян II (792 — 14 снежня 872)	Адрыяна	14 снежня 867	14 снежня 872	рымлянін[8]:310	[131]
107		Ян VIIIЯн VIII (каля 820 — 16 снежня 882)	Джавані	14 снежня 872	16 снежня 882	рымлянін[8]:310	Памёр гвалтоўнай смерцю[132]
108		Марын IМарын I (? — 15 мая 884)	Марына	16 снежня 882	15 мая 884	тасканец[8]:310	[133]
109		Адрыян IIIсв. Адрыян III (? — 15 верасня 885)	Адрыяна	17 мая 884	15 верасня 885	рымлянін[8]:310	св[134]
110		Стэфан V (VI)Стэфан V (VI) (? — 14 верасня 891)	Стэфана	верасень 885	14 верасня 891	рымлянін[8]:310	[135]
111		ФармозФармоз (816 — 4 красавіка 896)	Фармоза	6 кастрычніка 891	4 красавіка 896	італьянец, епіскап Порта[8]:310	Пасмяротна асуджаны на г. зв. «Трупны сінод», які сабраў Стэфан VI (VII) у 897 годзе. Суд праходзіў над трупам Фармоза[136]
112		Баніфацый VIБаніфацый VI (? — 19 красавіка 896)	Баніфача	4 красавіка 896	19 красавіка 896	рымлянін[8]:310	[137]
113		Стэфан VI (VII)Стэфан VI (VII) (? — жнівень 897)	Стэфана	22 мая 896	жнівень 897	рымлянін[8]:310	[138]
114		РаманРаман (? — снежань 897)	Рамана Марын	жнівень 897	снежань 897	тасканец[8]:310	[139]
115		Тэадор IIТэадор II (840 — снежань 897)	Тэадорв	снежань 897	снежань 897	рымлянін[8]:310	[140]
116		Ян IXЯн IX (840—900)	Джавані	студзень 898	студзень 900	італьянец з Цівалі[8]:310	Манах ордэна бенедыкцінцаў[141]
117		Бенедыкт IVБенедыкт IV (? — ліпень 903)	Бенедэта	1 лютага 900	ліпень 903	рымлянін[8]:310	[142]
118		Леў VЛеў V (? — верасень 903)	Леа	ліпень 903	верасень 903	італьянец з Ардэа[8]:310	Зрынуты[143]
		ХрыстафорХрыстафор  (руск.) (? — каля 904)		кастрычнік 903	студзень 904	рымлянін[8]:310	Да пачатку XX ст. Хрыстафор лічыўся законным папам
119		Сергій IIIСергій III (? — 14 красавіка 911)	Сергорыа	29 студзеня 904	14 красавіка 911	рымлянін[8]:310[144]	Пачатак перыяду парнакратыі
120		Анастасій IIIАнастасій III (? — чэрвень 913)	Анастасіа	красавік 911	чэрвень 913	рымлянін[8]:310	[145]
121		ЛандЛанд  (руск.) (? — 5 лютага 914)	Ланда	7 ліпеня 913	5 лютага 914	італьянец з Сабінскай вобласці[8]:310	[146]
122		Ян XЯн X (860—928)	Джавані	сакавік 914	май 928	італьянец з Тасіньяна, каля Імолы[8]:310	Забіты[147]
123		Леў VIЛеў VI[заўв 4] (? — снежань 928)	Леа	май 928	снежань 928	рымлянін[8]:310	[148]
124		Стэфан VIIСтэфан VII (VIII)[заўв 4] (? — 15 сакавіка 931)	Стэфана	снежань 928	люты або 15 сакавіка 931[149]	рымлянін[8]:310	[150]
125		Ян XIЯн XI (906 — снежань 935)	Джавані	люты або сакавік 931	снежань 935	рымлянін[8]:310	[151]
126		Леў VII (? — 13 ліпеня 939)	Леа	3 студзеня 936	13 ліпеня 939	рымлянін[8]:310[152]	Манах ордэна бенедыкцінцаў
127		Стэфан VIII (IX)Стэфан VIII (IX) (? — кастрычнік 942)	Стэфана	14 ліпеня 939	кастрычнік 942	рымлянін[8]:310	[153]
128		Марын IIМарын II (? — 1 мая 946)	Марына	30 кастрычніка 942	1 мая 946	рымлянін[8]:310	[154]
129		Агапій IIАгапій II (? — 8 лістапада 955)	Агафа	10 мая 946	8 лістапада 955	рымлянін[8]:310	[155]
130		Ян XIIЯн XII (937 — 14 мая 964)	Актавіян Тускола	16 снежня 955	14 мая 964	італьянец[8]:310	Каранаваў Атона I, аднак супрацівіўся пашырэнню яго ўлады і 4 снежня 963 выгнаны імператарам. Пасля адбыцця Атона з Рыма ў лютым 964 вярнуўся і неўзабаве і быў забіты[156][157]. Канец перыяду парнакратыі
131		Леў VIIIЛеў VIII (? — 1 сакавіка 965)	Леа	6 снежня 963	1 сакавіка 965	рымлянін[8]:310	Узведзены на святы прастол пад ціскам Атона I, пасля яго адбыцця з Рыма — бег. Пасля вяртання Атона I у Рым у ліпені 964 афіцыйна прызнаны папам[158]
132		Бенедыкт VБенедыкт V (? — 4 ліпеня 966)	Бенедыкта	22 мая 964	23 чэрвеня 964	рымлянін	Выбраны грамадзянамі Рыма. Зрынуты Атонам I[8]:310 і высланы ў Гамбург[159]
133		Ян XIIIЯн XIII (каля 938 — 6 верасня 972)	Джавані дэі Кржшчэнці	1 кастрычніка 965	6 верасня 972	рымлянін[8]:310	[160]
		Донус IIДонус II  (руск.)[заўв 5][161][162]		973	974
134		Бенедыкт VIБенедыкт VI (? — чэрвень 974)	Бенедыкта	19 студзеня 973	чэрвень 974	рымлянін[8]:310	Зрынуты і забіты[163]
		Баніфацый VIIБаніфацый VII  (руск.)[заўв 6] (? — 20 ліпеня 985)	Франка Феруччы	чэрвень 974	жнівень 974	рымлянін	Заняў святы прастол пасля скідання Бенедыкта VI, але ў жніўні 974 бег у Канстанцінопаль. Летам 980 ізноў заняў Рым, але ў сакавіку 981 быў выбіты войскамі Атона II[164]
135		Бенедыкт VIIБенедыкт VII (? — 10 ліпеня 983)	Бенедыкта	кастрычнік 974	10 ліпеня 983	рымлянін[8]:311	[165]
136		Ян XIVЯн XIV (? — 20 жніўня 984)	П’етра Канепанова	10 снежня 983	20 жніўня 984	італьянец з Павіі[8]:311	Абраны пад ціскам Атона II, пасля яго смерці — зрынуты.[166]
		Баніфацый VIIБаніфацый VII  (руск.) (? — 20 ліпеня 985)		красавік 984	20 ліпеня 985	рымлянін	Трэці раз заняў святы прастол[164]
137		Ян XVЯн XV (? — 1 красавіка 996)	Джавані дзі Галіна Альба	жнівень 985	1 красавіка 996	рымлянін[8]:311	Зрынуты.[167] У некаторых спісах згадваецца яшчэ адзін Папа Ян XV, які кіраваў цягам некалькіх месяцаў пасля смерці Баніфацыя VII, а гэты Папа называецца Янам XVI
138		Грыгорый VГрыгорый V (970/972 — 18 лютага 999)	Бруна Карынтыйскі	3 мая 996	18 лютага 999	саксонец[8]:311[168]	Першы ў гісторыі Рымскі Папа германскага паходжання
		Ян XVIЯн XVI  (руск.) (? — 26 жніўня 1001)	Джавані Філагата	красавік 997	люты 998	італьянец з Расана  (руск.)[8]:311	Зрынуты[169]
139		Сільвестр IIСільвестр II (946 — 12 мая 1003)	Герберт Арыльякскі	2 красавіка 999	12 мая 1003	француз з Аверні[8]:311[170]	Першы Папа-француз
140		Ян XVIIЯн XVII[171] (? — 6 снежня 1003)	Джавані Сіконэ	16 мая 1003	6 снежня 1003	рымлянін	Гэты Ян узяў парадкавы нумар XVII, нягледзячы на тое, што папярэдні Ян XVI быў антыпапам. Магчыма пры падліку быў улічаны міфічны Ян XV, які кіраваў некалькі месяцаў пасля смерці антыпапы Баніфацыя VII
141		Ян XVIIIЯн XVIII (? — 18 ліпеня 1009)	Джавані Фазана	студзень 1004	18 ліпеня 1009	рымлянін[8]:311	[172]
142		Сергій IVСергій IV (? — 12 мая 1012)	П’етра Марціна Бакадзіпорка	31 ліпеня 1009	12 мая 1012	рымлянін[8]:311	[173]
143		Бенедыкт VIIIБенедыкт VIII (? — 9 красавіка 1024)	Тэафілакт II, граф Тускола	18 мая 1012	9 красавіка 1024	італьянец[8]:311	[174]
		Грыгорый VIГрыгорый VI  (руск.)		18 мая 1012	снежань 1012		Выгнаны[175]
144		Ян XIXЯн XIX (? — 6 лістапада 1032)	Рамана, граф Тускола	14 красавіка 1024	6 лістапада 1032	італьянец[8]:311	[176]
145		Бенедыкт IXБенедыкт IX (каля 1012 — паміж 18 верасня 1055 і 9 студзеня 1056)	Тэафілакт III, граф Тускола	лістапад 1032	верасень 1044	італьянец[8]:311	Адрокся[177]
146		Сільвестр IIIСільвестр III (? — 1062 або 1063)	Джавані дэі Крэсчэнцы-Атавіян	20 студзеня 1045	люты[8]:311 або 10 сакавіка 1045	рымлянін[8]:311	Законнасць абрання Сільвестра III падпадае пад сумневы. Магчыма, з’яўляецца антыпапам
147		Бенедыкт IXБенедыкт IX (каля 1012 — паміж 18 верасня 1055 і 9 студзеня 1056)	Тэафілакт III, граф Тускола	10 сакавіка або красавік 1045	1 мая 1045	італьянец	Другі раз[8]:311. Зрынуты
148		Грыгорый VIГрыгорый VI (? — 1048)	Ян Грацыян або Джавані Грацыяна	5 мая 1045	20 снежня 1046	рымлянін[8]:311	Зрынуты[178]
149		Клімент IIКлімент II (1005 — 9 кастрычніка 1047)	граф Суітгер Шыдгер-Морслебен-Горнбург	25 снежня 1046	9 кастрычніка 1047	саксонец[8]:311	[179]
150		Бенедыкт IXБенедыкт IX (каля 1012 — паміж 18 верасня 1055 і 9 студзеня 1056)	Тэафілакт III, граф Тускола	8 лістапада 1047	17 ліпеня 1048	італьянец	Трэці раз[8]:311. Зрынуты
151		Дамасій IIДамасій II (Дамас) (? — 9 жніўня 1048)	граф Папонэ Брыксен	17 ліпеня 1048	9 жніўня 1048	баварац[8]:311	[180]
152		Леў IXсв. Леў IX (21 чэрвеня 1002 — 19 красавіка 1054)	граф Бруна Эгісхейм-Дагсбург	12 лютага 1049	19 красавіка 1054	эльзасец[8]:311	св[181]
Раскол 1054 года. З гэтага часу можна казаць пра Папаў Рымскіх, як пра прадстаяцеляў Рыма-Каталіцкай Царквы.
153		Віктар IIВіктар II (каля 1018 — 28 ліпеня 1057)	граф Гебхард фон Доленштайн-Хіршберг	13[182] або 16[8]:311 або 17 красавіка 1055	28 ліпеня 1057	немец[8]:311	[183]
154		Стэфан IX (X)Стэфан IX (X)[184] (каля 1010/1020 — 29 сакавіка 1058)	граф Фрыдрых Латарынгскі	3 жніўня 1057	29 сакавіка 1058	латарынгец[8]:311	Манах ордэна бенедыкцінцаў
		Бенедыкт XБенедыкт X  (руск.)[заўв 7] (? — каля 1073—1080)	Ян Мінцыўс	5 красавіка 1058	24 студзеня 1059	рымлянін[8]:311	Зрынуты[185]
Узвышэнне Папства
155		Мікалай IIМікалай II (? — 27 ліпеня 1061)	Жэрар Шэўрон	24 студзеня 1059	27 ліпеня 1061	з Бургундыі[8]:311	[186]
156		Аляксандр IIАляксандр II (? — 21 красавіка 1073)	Ансельма да Баджа	1 кастрычніка 1061	21 красавіка 1073	італьянец[8]:311	[187]
		Ганорый IIГанорый II  (руск.) (? — 1072)	Пётр Кадалус (П’етра Кадала)	28 кастрычніка 1061	1072	веронец[8]:311	Манах ордэна аўгусцінцаў-канонікаў
157		Грыгорый VIIсв. Грыгорый VII (1020/1025 — 25 мая 1085)	Гільдэбранд	22 красавіка 1073	25 мая 1085	італьянец з Тасканы[8]:311	свМонах ордэна бенедыкцінцаў, аднак яго прыналежнасць да манаства аспрэчваецца. Пантыфікат Грыгорыя адзначаны яго канфліктам з імператарам Генрыхам IV з-за інвестытуры  (руск.)[188][189]
		Клімент IIIКлімент III (каля 1029 — 8 верасня 1100)	Гіберт (Віберт) з Пармы[8]:311	25 чэрвеня 1080	8 верасня 1100	з Пармы[8]:311	[190]
158		Віктар IIIблаж. Віктар III (каля 1027 — 16 верасня 1087)	Дэзідэрый Эпіфані князь Беневенцкі	24 мая 1086	16 верасня 1087	італьянец з Беневента[8]:312	блажМанах ордэна бенедыкцінцаў[191]
159		Урбан IIблаж. Урбан II (каля 1042 — 29 ліпеня 1099)	Эд (Ода) дэ Шацільён дэ Лажэры	12 сакавіка 1088	29 ліпеня 1099	француз[8]:312	блажПачаў Першы крыжовы паход[192]. Манах ордэна бенедыкцінцаў
160		Пасхалій IIПасхалій II[193] (? — 21 студзеня 1118)	Раньера Б’еда	13 жніўня 1099	21 студзеня 1118	італьянец з Б’еда каля Равены[8]:312	Манах ордэна бенедыкцінцаў
		ТэадорыхТэадорых  (руск.) (? — 1102)		1100	1102	епіскап Сан-Руфіна[8]:312
		АдальбертАдальберт  (руск.) (Альберт) (? — 1102)		1102	1102	епіскап Сабіны[8]:312
		Сільвестр IVСільвестр IV  (руск.) (? — 1111)	Манджынульфа	18 лістапада 1105	1111	рымлянін[8]:312
161		Геласій IIГеласій II (? — 28 студзеня 1119)	Джавані Каэтані	24 студзеня 1118	28 студзеня 1119	італьянец з Гаэты[8]:312[194]	Манах ордэна бенедыкцінцаў
		Грыгорый VIIIГрыгорый VIII  (руск.) (? — 1137)	Марыс Бурдэн	10 сакавіка 1118	22 красавіка 1121	француз[8]:312	Зрынуты[195]
162		Калікст IIКалікст II (каля 1060 — 13 снежня 1124)	граф Гвіда, або Гі Бургундскі	2 лютага 1119	13 снежня 1124	з Бургундыі[8]:312	Склікаў Першы Латэранскі сабор  (руск.) (1123)[196]
163		Ганорый IIГанорый II (? — 14 лютага 1130)	Ламберта Сканабекі дзі Фаньяна	15 снежня 1124	13[8]:312 або 14[197] лютага 1130	італьянец з Фаньяна каля Імолы[8]:312	[198]
		Цэлесцін IIЦэлесцін II  (руск.) (? — 1126)	Тэабальда Букапекі	16 снежня 1124	16 снежня 1124	рымлянін[8]:312
164		Інакенцій IIІнакенцій II (? — 24 верасня 1143)	Грыгорыа Папарэскі дэі Гвідоні	14 лютага 1130	24 верасня 1143	рымлянін[8]:312	Манах ордэна аўгусцінцаў-каноніков. Склікаў Другі Латэранскі сабор  (руск.) (1139)[199]
		Анаклет IIАнаклет II  (руск.) (? — 25 студзеня 1138)	П’етра П’ерлеоні	14 лютага 1130	25 студзеня 1138	рымлянін[8]:312	[200]
		Віктар IVВіктар IV  (руск.) (? — каля 1140)	Грэгорыа Конці	сакавік 1138	29 мая 1138	італьянец з Монтычэла каля Цівалі[201]	[202]
165		Цэлесцін IIЦэлесцін II (? — 8 сакавіка 1144)	Гвіда дэль Кастэла	26 верасня 1143	8 сакавіка 1144	італьянец з Чыта-дзі-Кастэла[8]:312	[203]
166		Луцый IIЛуцый II (? — 15 лютага 1145)	Джэрарда Качыанемічы дэль Орса	12 сакавіка 1144	15 лютага 1145	балонец[8]:312[204]	Манах ордэна аўгусцінцаў-канонікаў
167		Яўген IIIблаж. Яўген III (? — 8 ліпеня 1153)	Бернарда мерк. з роду Паганэлі дзі Мантэманья	15 лютага 1145	8 ліпеня 1153	пізанец[8]:312[205]	блажМанах ордэна цыстэрцыянцаў
168		Анастас IVАнастасій IV (не пазней 1073 года — 3 снежня 1154 года)	Карада дэла Субара	12 ліпеня 1153	3 снежня 1154	рымлянін[8]:312	[206]
169		Адрыян IVАдрыян IV (каля 1115 — 1 верасня 1159)	Нікалас Брэйкспір	4 снежня 1154	1 верасня 1159	англічанін[8]:312	Манах ордэна аўгусцінцаў-канонікаў. Адзіны Папа-англічанін; сваёй булай перадаў Ірландыю Генрыху II, каралю Англіі[207][208]
170		Аляксандр IIIАляксандр III (1105 — 30 жніўня 1181)	Арланда (Роланд) Бандзінэлі	7 верасня 1159	30 жніўня 1181	сіенец[8]:312	Склікаў Трэці Латэранскі сабор  (руск.) (1179)[209]
		Віктар IV (II)Віктар IV (II)  (руск.) (1095 — 20 красавіка 1164)	Атавіяна дзі Мантычэлі	7 верасня 1159	20 красавіка 1164	італьянец з Мантычэлі каля Цівалі[8]:312	Атавіяна дзі Мантычэлі не прызнаваў Грэгорыа Конці законным папам, а таму ўзяў сабе той жа парадкавы нумар — Віктар IV. Сучасная царква лічыць іх абодвух антыпапамі[202]
		Пасхалій IIIПасхалій III  (руск.) (? — 20 верасня 1168)	Гвіда да Крэма	22 красавіка 1164	20 верасня 1168	італьянец з Крэмы[8]:312	[210]
		Калікст IIIКалікст III	Джавані дэ Струмі	верасень 1168	29 жніўня 1178	італьянец з Арэцца[8]:312	Адрокся
		Інакенцій IIIІнакенцій III  (руск.) (? — 1180)	Ланда	29 верасня 1179	1180	італьянец з Седзе[8]:312	Зрынуты
171		Луцый IIIЛуцый III (1097 — 25 лістапада 1185)	Убальда Алучыньолі	1 верасня 1181	25 лістапада 1185	італьянец з Луккі[8]:312	[211]
172		Урбан IIIУрбан III (каля 1120 — 20 кастрычніка 1187)	Умберта Крывелі	25 лістапада 1185	20 кастрычніка 1187	міланец[8]:312	[212]
173		Грыгорый VIIIГрыгорый VIII (между 1105 і 1110 — 17 снежня 1187)	Альберта Сарторы дзі Мора	21 кастрычніка 1187	17 снежня 1187	італьянец з Беневента[8]:312	Манах ордэна аўгусцінцаў-канонікаў. Прапанаваў правесці Трэці крыжовы паход[213]
174		Клімент IIIКлімент III (1105/1110 — 20 сакавіка 1191)	Паала Скалары	19 снежня 1187	20 сакавіка 1191	рымлянін[8]:312	[214]
175		Цэлесцін IIIЦэлесцін III (каля 1106 — 8 студзеня 1198)	Джачынта Бабонэ Арсіні	30 сакавіка 1191	8 студзеня 1198	рымлянін[8]:312	[215]
Папства на вяршыні ўлады
176		Інакенцій IIIІнакенцій III (каля 1161 — 16 ліпеня 1216)	Латарыа Конці, граф Сеньі, граф Лаваньі	8 студзеня 1198	16 ліпеня 1216	італьянец[заўв 8][8]:313	Арганізаваў Чацвёрты крыжовы паход. Склікаў Чацвёрты Латэранскі сабор (1215). Бараніў ідэю вяршэнства Папы над каралямі[216][217]
177		Ганорый IIIГанорый III (1148 — 18 сакавіка 1227)	Чэнчыа Савелі	18 ліпеня 1216	18 сакавіка 1227	рымлянін[8]:313	[218]
178		Грыгорый IXГрыгорый IX (каля 1145 — 22 жніўня 1241)	Угаліна дэі Конці, граф Сеньі	19 сакавіка 1227	22 жніўня 1241	італьянец з Ананьі[8]:313	Канфліктаваў з імператарам Фрыдрыхам II з-за нежадання апошняга ўзначаліць крыжовы паход. Перадаў інквізіцыю дамініканцам[219][220]
179		Цэлесцін IVЦэлесцін IV (каля 1187 — 10 лістапада 1241)	П’етра Джафрэда Касцільёні	25 кастрычніка 1241	10 лістапада 1241	міланец[8]:313	[221]
180		Інакенцій IVІнакенцій IV (каля 1195 — 7 снежня 1254)	Сінібальао Фіескі, граф Лаваньі	25 чэрвеня 1243	7 снежня 1254	генуэзец[8]:313	Склікаў Першы Ліёнскі сабор  (руск.) (1245)[222]
181		Аляксандр IVАляксандр IV (каля 1185 — 25 мая 1261)	Рынальда Конці, граф Сеньі	12 снежня 1254	25 мая 1261	італьянец[заўв 9][8]:313[223]
182		Урбан IVУрбан IV (1195 або 1200 — 2 кастрычніка 1264)	Жак Панталеон Кур-Пале	29 жніўня 1261	2 кастрычніка 1264	француз з Труа[8]:313	[224]
183		Клімент IVКлімент IV (23 лістапада паміж 1190 і 1200 — 29 лістапада 1268)	Гі Фулькуа Ле Гро	5 лютага 1265	29 лістапада 1268	француз[8]:313	[225]
184		Грыгорый Xблаж. Грыгорый X (каля 1210 — 10 студзеня 1276)	Тэабальда Вісконці	1 верасня 1271	10 студзеня 1276	італьянец з П’ячэнцы[8]:313	блажСклаікаў Другі Ліёнскі сабор (1274), дзе заключыў унію з візантыйскім імператарам Міхаілам VIII. Выдаў закон пра канклаў[226][227]
185		Інакенцій Vблаж. Інакенцій V (каля 1225 — 22 чэрвеня 1276)	П’ер дэ Тарантэз, або П’етра дэ Тарантасіа	21 студзеня 1276	22 чэрвеня 1276	савоец[8]:313[228]	блажМанах ордэна дамініканцаў
186		Адрыян VАдрыян V (каля 1205 — 18 жніўня 1276)	Атабонэ Фіескі, граф Лаваньі	11 ліпеня 1276	18 жніўня 1276	генуэзец[8]:313	[229]
		Грыгорый XIГрыгорый XI  (руск.) (1210 або 1215 — 6 верасня 1276)	Вічэдаміна Дэ Вічэдамінус	5 верасня 1276	6 верасня 1276
187		Ян XXIЯн XXI[заўв 10] (между 1210 і 1220 — 20 мая 1277)	Петрус Рэбулі Юліяні, або Педру Жуліян, Пётр Іспанскі	8 верасня 1276	20 мая 1277	партугалец[8]:313	Загінуў[230]
188		Мікалай IIIМікалай III (каля 1216 — 22 жніўня 1280)	Джавані Гаэтана дэльі Арсіні	25 лістапада 1277	22 жніўня 1280	рымлянін[8]:313	[231]
189		Марцін IVМарцін IV[заўв 11] (каля 1210 — 28 сакавіка 1285)	Сімон Манпіцье дэ Брыён	22 лютага 1281	28 сакавіка 1285	француз[8]:313	[232]
190		Ганорый IVГанорый IV (каля 1210 — 3 красавіка 1287)	Джакама Савелі	2 красавіка 1285	3 красавіка 1287	рымлянін[8]:313	[233]
191		Мікалай IVМікалай IV (30 верасня 1227 — 4 красавіка 1292)	Джыралама Машы д’Асколі	22 лютага 1288	4 красавіка 1292	італьянец з Асколі[8]:313[234]	Манах ордэна францысканцаў
192		Цэлесцін Vсв. Цэлесцін V (1215 — 19 мая 1296)	П’етра Анджэлары дэль Муронэ	5 ліпеня 1294	13 снежня 1294	італьянец з Ісерніі[8]:313	свМанах ордэна бенедыкцінцаў, пустэльнік. Заснавальнік ордэна, што атрымаў пазней назву Цэлесцінцаў  (руск.). Адрокся, зразумеўшы, што, быўшы ў залежнасці ад Карла II Неапалітанскага, не зможа ажыццявіць уласную праграму[235][236]
193		Баніфацый VIIIБаніфацый VIII (каля 1235 — 11 кастрычніка 1303)	Бенедэта Каэтані	24 снежня 1294	11 кастрычніка 1303	італьянец з Ананьі[8]:314	Абвясціў 1300 год першым юбілейным годам  (руск.). Уступіў у канфлікт з каралём Філіпам IV, быў арыштаваны па яго загадзе, неўзабаве сканаў[237][238]
194		Бенедыкт XIблаж. Бенедыкт XI (1240 — 7 ліпеня 1304)	Нікало Бакасіні дэ Трэвіза	22 кастрычніка 1303	7 ліпеня 1304	італьянец з Трэвіза[8]:314[239]	блажМанах ордэна дамініканцаў.
Ад Авіньёнскага палону Папаў да Канстанцкага сабора
195		Клімент VКлімент V (1264 — 20 красавіка 1314)	Раймон Бертран дэ Го	5 чэрвеня 1305	20 красавіка 1314	француз[8]:314	Пачатак Авіньёнскага паланення Папаў[240]. Склікаў В'енскі сабор  (руск.) (1311—1312). Скасаваў ордэн тампліераў (1312)[241][242]
196		Ян XXIIЯн XXII (1244 або 1249 — 4 снежня 1334)	Жак д’Юэз	7 жніўня 1316	4 снежня 1334	француз з Кагора[8]:314	Адмаўляў блажэнства праведных душ да Страшнага суда. Яго вучэнне было асуджана большай часткай багасловаў і скасавана Бенедыктам XII[243][244]
		Мікалай VМікалай V  (руск.) (? — 13 кастрычніка 1333)	П’етра Райнальдуччы	12 мая 1328	25 ліпеня 1330	італьянец з Карвара каля Рыеці[8]:314	Адрокся
197		Бенедыкт XIIБенедыкт XII (1280-е (1285?) — 25 красавіка 1342)	Жак Фурнье	20 снежня 1334	25 красавіка 1342	француз[8]:314	Манах ордэна цыстэрцыянцаў. Рэфармаваў духоўныя ордэны. Не змог дасягнуць пагаднення з Людвігам Баварскім, у сувязі з гэтым у 1338 нямецкія князі прынялі рашэнне, што абранне імператара не павінна сцвярджацца папам[245][246]
198		Клімент VIКлімент VI (1291 — 6 снежня 1352)	П’ер Рожэ дэ Бофор-Цюрэн	7 мая 1342	6 снежня 1352	француз[8]:314[247]	Манах ордэна бенедыкцінцаў
199		Інакенцій VIІнакенцій VI (1282 або 1295 — 12 верасня 1362)	Казімо Эцьен Абер	18 снежня 1352	12 верасня 1362	француз[8]:314	[248]
200		Урбан Vблаж. Урбан V (1309/1310 — 19 снежня 1370)	Гільём дэ Грымор	28 верасня 1362	19 снежня 1370	француз[8]:314[249]	блажМанах ордэна бенедыкцінцаў
201		Грыгорый XIГрыгорый XI (1329, 1331 або 1336 — 27 сакавіка 1378)	П’ер Ражэ дэ Бафор	30 снежня 1370	27 сакавіка 1378	француз[8]:314	Прыслухаўся да закліку Кацярыны Сіенскай аб вяртанні ў Рым. Канец Авіньёнскага паланення Папаў[240]. Асудзіў вучэнне Джона Уікліфа  (руск.)[250]
202		Урбан VIУрбан VI (1318 — 15 кастрычніка 1389)	Барталамеа Прыньяна	8 красавіка 1378	15 кастрычніка 1389	неапалітанец[8]:314	[251]
		Клімент VIIКлімент VII  (руск.) (1342 год — 16 верасня 1394)	Роберт, граф Жэнеўскі[8]:314	20 верасня 1378	16 верасня 1394		Пачатак Вялікага заходняга расколу[252][253]
203		Баніфацый IXБаніфацый IX (1356 — 1 кастрычніка 1404)	П’етра Тамачэлі	2 лістапада 1389	1 кастрычніка 1404	неапалітанец[8]:314	[254]
		Бенедыкт XIIIБенедыкт XIII  (руск.) (1328 — 23 мая 1423)	Педра Марцінес дэ Луна	28 верасня 1394	26 ліпеня 1417	іспанец з Арагона	Прыхільнік антыпапы Клімента VII, абраны пасля яго смерці. Зрынуты на Канстанцкім саборы, рашэння якога не прызнаў[8]:314[255][256]
204		Інакенцій VIIІнакенцій VII (1336 — 6 лістапада 1406)	(Косма) Казіма Джэнціле Мільяраці	17 кастрычніка 1404	6 лістапада 1406	італьянец з Сульмоны[8]:314	[257]
205		Грыгорый XIIГрыгорый XII (1325/1336 — 18 кастрычніка 1417)	Анджэла Карэр	30 лістапада 1406	4 ліпеня 1415	венецыянец[8]:314	У 1409 зрынуты Пізанскім саборам; адрокся ў 1415[258]
		Аляксандр VАляксандр V[заўв 12] (каля 1339 — 3 мая 1410)	Пётр Філарг, або Пётр Кандзій	26 чэрвеня 1409	3 мая 1410	з вострава Крыт[8]:314	[259]
		Ян XXIIIЯн XXIII  (руск.) (каля 1370 — 22 снежня 1419)	Бальтазар Коса	17 мая 1410	29 мая 1415	неапалітанец	Ваяваў з каралём Неапаля Уладзіславам. Зрынуты на Канстанцкім саборы. Канец Вялікага заходняга расколу[252][260]
Папы эпохі Рэнесансу
206		Марцін VМарцін V (1368 — 20 лютага 1431)	Адонэ Калона	11 лістапада 1417	20 лютага 1431	рымлянін[8]:314	Склікаў Базельскі сабор (1431)[261]
		Клімент VIIIКлімент VIII  (руск.) (? — 28 снежня 1446)	Хіль Санчэс Муньяс-і-Карбон	10 чэрвеня 1423	26 ліпеня 1429[8]:314		Адрокся
		Бенедыкт XIVБенедыкт XIV  (руск.) (? — каля 1429)	Бернард Гарнье	12 лістапада 1425	каля 1429 або 1430[8]:314
207		Яўген IVЯўген IV (1383 — 23 лютага 1447)	Габрыэле Кандульмер	3 сакавіка 1431	23 лютага 1447	венецыянец[8]:314	Манах ордэна аўгусцінцаў. Супрацьстаяў Базельскаму сабору. У 1433 годзе каранаваў у Рыме Жыгімонта, імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі. Ускладненне адносін папства з Францыяй[262][263]
		Бенедыкт XIV (II)Бенедыкт XIV II[заўв 13] (1370 — каля 1433—1437)	Жан Кар’е	1429—1430	1433—1437
		Фелікс VФелікс V (4 верасня 1383 — 7 студзеня 1451)	Амадэй VIII Міралюбівы, герцаг Савойскі[8]:315	5 лістапада 1439	7 красавіка 1449[264]		Лічыцца апошнім гістарычным антыпапам[265]. Адрокся[266]
208		Мікалай VМікалай V (15 лістапада 1397 — 24 сакавіка 1455)	Тамаза Парэнтучэлі	6 сакавіка 1447	24 сакавіка 1455	італьянец із Сарцаны[8]:315	У 1452 годзе каранаваў у Рыме Фрыдрыха III, імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі[267]
209		Калікст IIIКалікст III (31 снежня 1378 — 6 жніўня 1458)	Альфонса дзі Борджа	8 красавіка 1455	6 жніўня 1458	іспанец з Хацівы каля Валенсіі[8]:315	Рэабілітаваў Жанну д’Арк[268]
210		Пій IIПій II (18 кастрычніка 1405 — 14/15 жніўня 1464)	Энеа Сільвіа Пікаламіні	19 жніўня 1458	14 або 15 жніўня 1464[269]	сіенец[8]:315	Удзельнік Базельскага сабора. Яго спроба арганізаваць крыжовы паход супраць туркаў скончылася няўдала. Гуманіст[270][271]
211		Павел IIПавел II (23 лютага 1417 — 26 ліпеня 1471)	П’етра Барба[8]:315	30 жніўня 1464	26 ліпеня 1471	венецыянец	Пляменнік Яўгена IV. Усталяваў інтэрвал паміж юбілейнымі гадамі ў 25 гадоў. Пачатак выдавецкай дзейнасці Ватыкана[272][273]
212		Сікст IVСікст IV (21 ліпеня 1414 — 12 жніўня 1484)	Франчэска дэла Раверэ	9 жніўня 1471	12 жніўня 1484	італьянец із Савоны, каля Генуі[8]:315[274]	Манах ордэна францысканцаў
213		Інакенцій VIIIІнакенцій VIII (1432? — 25 ліпеня 1492)	Джанбатыста Чыба	29 жніўня 1484	25 ліпеня 1492	генуэзец[8]:315	Праводзіў палітыку непатызму. Выдаў булу Summis Desiderantes, чым паклаў пачатак ведаўскім працэсам  (руск.)[275][276]
214		Аляксандр VIАляксандр VI (1 студзеня 1431 — 18 жніўня 1503)	Радрыга Борджыя	11 жніўня 1492	18 жніўня 1503	іспанец з Хацівы каля Валенсіі[8]:315	Пляменнік Калікста III. Бацька Чэзарэ Борджыя і Лукрэцыі Борджыя. У 1493 булай Inter caetera падзяліў нееўрапейскі свет паміж Іспаніяй і Партугаліяй[277][278]
215		Пій IIIПій III (29 мая 1439 — 18 кастрычніка 1503)	Франчэска Нані Тадэскіні-Пікаламіні	22 верасня 1503	18 кастрычніка 1503	сіенец[8]:315	Пляменнік Пія II[279]
216		Юлій IIЮлій II (5 снежня 1443 — 21 лютага 1513)	Джуліяна дэла Раверэ	31 кастрычніка 1503	21 лютага 1513	італьянец із Савоны каля Генуі[8]:315	Пляменнік Сікста IV. Склікаў Пяты Латэранскі сабор  (руск.) (1512). Прапанаваў план перабудовы базылікі св. Пятра[280][281]
217		Леў XЛеў X (11 снежня 1475 — 1 снежня 1521)	Джавані Медычы	11 сакавіка 1513	1 снежня 1521	фларэнцыец[8]:315	Апошні Папа, які не меў свяшчэннага сана на момант абрання. Сын Ларэнца дэ Медычы. Склаў у 1516 канкардат з Францыскам I, падаўшы апошняму большую ўладу над французскай царквой. У 1520 адлучыў ад царквы Марціна Лютэра[282][283]
218		Адрыян VIАдрыян VI (2 сакавіка 1459 — 14 верасня 1523)	Адрыян Фларэнсзоан Буенс ван Утрэхт	9 студзеня 1522	14 верасня 1523	з Утрэхта	Адзіны Пата-галандзец. Апошні Папа-неітальянец перад Янам Паўлам II[8]:315. Змагаўся з адрэлігіяваннем Рымскай курыі і супраць Рэфармацыі у Германіі. Заклікаў еўрапейскіх кіранікоў да крыжовага паходу супраць туркаў[284][285]
219		Клімент VIIКлімент VII (26 мая 1478 — 25 верасня 1534)	Джуліа Медычы	19 лістапада 1523	25 верасня 1534	фларэнцыец[8]:315	Кузен Льва X[8]:315[286]
220		Павел IIIПавел III (29 лютага 1468 — 10 лістапада 1549)	Алесандра Фарнезэ	13 кастрычніка 1534	10 лістапада 1549	рымлянін[8]:315	У 1545 адкрыў Трыдэнцкі сабор[287]
Папы Рэфармацыі і Контррэфармацыі
221		Юлій IIIЮлій III (10 верасня 1487 — 23 сакавіка 1555)	Джавані Марыя Чокі дэль Монтэ	7 або 8 лютага 1550	23 сакавіка 1555	рымлянін[8]:315[288]	[289]
222		Марцэл IIМарцэл II[290] (6 мая 1501 — 1 мая 1555)	Марчэла Чэрвіні	9 красавіка 1555	1 мая 1555	італьянец з Мантэпульчана[8]:315	Апошні Папа, які ўжыў сваё свецкае імя ў якасці афіцыйнага папскага
223		Павел IVПавел IV (28 чэрвеня 1476 — 18 жніўня 1559)	Джанп’етра Карафа	23 мая 1555	18 жніўня 1559	неапалітанец[8]:315	[291]
224		Пій IVПій IV (31 сакавіка 1499 — 9 снежня 1565)	Джавані Анджэла Медычы	25 снежня 1559	9 снежня 1565	міланец[8]:315	Наноў адкрыў Трыдэнцкі сабор (1562) і завяршыў яго ў 1563 годзе[292]
225		Пій Vсв. Пій V (13 снежня 1504 — 1 мая 1572)	Антоніо Мікеле Гісліеры	7 студзеня 1566	1 мая 1572	італьянец з Боска каля Алесандрыі[8]:315	свМанах ордэна дамініканцаў. Выдаў Рымскі катэхізіс (1566), у 1571 заснаваў кангрэгацыю «Індэкса забароненых кніг»[293][294]
226		Грыгорый XIIIГрыгорый XIII (7 студзеня 1502 — 10 красавіка 1585)	Уга Банкампаньі	13 мая 1572	10 красавіка 1585	балонец[8]:315	Актыўны змагар Контррэфармацыі. Правёў рэформу календара ў 1582 годзе. У пантыфікат Грыгорыя XIII быў выдадзены выпраўлены «Збор кананічнага права»[295][296]
227		Сікст VСікст V (13 снежня 1521 — 27 жніўня 1590)	Фелічэ Перэці дзі Мантальта	24 красавіка 1585	27 жніўня 1590	італьянец з Гротамарэ каля Рыпатрансонэ[8]:315[297]	Манах ордэна канвентуальных францысканцаў
228		Урбан VIIУрбан VII (4 жніўня 1521 — 27 верасня 1590)	Джамбатыста Кастанья	15 верасня 1590	27 верасня 1590	рымлянін[8]:315	[298]
229		Грыгорый XIVГрыгорый XIV (11 лютага 1536 — 15 кастрычніка 1591)	Нікало Сфрандраці	5 снежня 1590	16 кастрычніка 1591	італьянец з Крэмоны[8]:316	[299]
230		Інакенцій IXІнакенцій IX (20 ліпеня 1519 — 30 снежня 1591)	Джавані Антоніа Факінеці дэ Нучэ	29 кастрычніка 1591	30 снежня 1591	балонец[8]:316	[300]
231		Клімент VIIIКлімент VIII (24 лютага 1536 — 5 сакавіка 1605)	Іпаліта Альдабрандзіні	30 студзеня 1592	5 сакавіка 1605	фларэнцыец[8]:316	[301]
232		Леў XIЛеў XI (2 чэрвеня 1535 — 27 красавіка 1605)	Алесандра Атавіяна Медычы	1 красавіка 1605	27 красавіка 1605	фларэнцыец[8]:316	[302]
233		Павел VПавел V (17 верасня 1552 — 28 студзеня 1621)	Каміла Баргезэ	16 мая 1605	28 студзеня 1621	рымлянін[8]:316	[303]
234		Грыгорый XVГрыгорый XV (9 студзеня 1554 — 8 ліпеня 1623)	Алесандра Людавізі	9 лютага 1621	8 ліпеня 1623	балонец[8]:316	[304]
235		Урбан VIIIУрбан VIII (5 красавіка 1568 — 29 ліпеня 1644)	Мафеа Барберыні	6 жніўня 1623	29 ліпеня 1644	фларэнцыец[8]:316	[305]
Заняпад Папства. Эпоха Асветніцтва і буржуазных рэвалюцый
236		Інакенцій XІнакенцій X (7 мая 1574 — 7 студзеня 1655)	Джамбатыста Памфілі	15 верасня 1644	7 студзеня 1655	рымлянін[8]:316	У 1653 годзе асудзіў янсенізм[306][307]
237		Аляксандр VIIАляксандр VII (13 лютага 1599 — 22 мая 1667)	Фабіа Кіджы	7 красавіка 1655	22 мая 1667	сіенец[8]:316	У канфлікце з Францыяй страціў Авіньён і Венесен. У 1665 асудзіў янсенізм, а ў 1665—1666 — 45 палажэнняў езуіцкай маралі[308][309]
238		Клімент IXКлімент IX (28 студзеня 1600 — 9 снежня 1669)	Джуліё Распільёзі	20 чэрвеня 1667	9 снежня 1669	італьянец з Пістоі[8]:316	[310]
239		Клімент XКлімент X (13 ліпеня 1590 — 22 ліпеня 1676)	Эміліа Банавентура Альцьеры	29 красавіка 1670	22 ліпеня 1676	рымлянін[8]:316	[311]
240		Інакенцій XIблаж. Інакенцій XI (19 мая 1611 — 12 жніўня 1689)	Бенедэці Адэскалькі	21 верасня 1676	12 жніўня 1689	італьянец з Кома[8]:316	блажПрыхільнік артадоксіі і ідэі Sacrum imperium. У канфлікце з французскім каралём Людовікам XIV абапіраўся на дапамогу пратэстанцкіх краін[312][313]
241		Аляксандр VIIIАляксандр VIII (22 красавіка 1610 — 1 лютага 1691)	П’етра Вітэ Атабоні	6 кастрычніка 1689	1 лютага 1691	венецыянец[8]:316	Асуджэнне чатырох пунктаў галіканскай дэкларацыі і вяртанне Авіньёна і Венесена[314][315]
242		Інакенцій XIIІнакенцій XII (13 сакавіка 1615 — 27 верасня 1700)	Антоніа Піньятэлі дэль Растрэла	12 ліпеня 1691	27 верасня 1700	італьянец са Спінадзолы каля Венозы  (руск.)[8]:316	[316]
243		Клімент XIКлімент XI (23 ліпеня 1649 — 19 сакавіка 1721)	Джанфранчэска Альбані	23 лістапада 1700	19 сакавіка 1721	італьянец з Урбіна[8]:316	[317]
244		Інакенцій XIIIІнакенцій XIII (13 мая 1655 — 7 сакавіка 1724)	П’етра Мікеланджэла дэі Конці	8 мая 1721	7 сакавіка 1724	рымлянін[8]:316	[318]
245		Бенедыкт XIIIБенедыкт XIII (2 лютага 1649 — 21 лютага 1730)	П’етра Франчэска (Вінчэнца Марыя) Арсіні дэ Гравіна	29 мая 1724	21 лютага 1730	італьянец з Гравіны[8]:316[319]	Манах ордэна дамініканцаў
246		Клімент XIIКлімент XII (7 красавіка 1652 — 6 лютага 1740)	Ларэнца Карсіні	12 ліпеня 1730	6 лютага 1740	фларэнцыец[8]:316	[320]
247		Бенедыкт XIVБенедыкт XIV (31 сакавіка 1675 — 3 мая 1758)	Праспера Ларэнца Ламберціні	17 жніўня 1740	3 мая 1758	балонец[8]:316	Аўтар прац па кананічным праве. Аказваў заступніцтва навукоўцам і дзеячам мастацтва. У 1751 выдаў булу супраць масонаў, у 1753 — асудзіў творы Вальтэра[321][322]
248		Клімент XIIIКлімент XIII (7 сакавіка 1693 — 2 лютага 1769)	Карла дэла Торы Рэцоніка	6 ліпеня 1758	2 лютага 1769	венецыянец[8]:316	[323]
249		Клімент XIVКлімент XIV (30 кастрычніка 1705 — 22 верасня 1774)	Ларэнца Джавані Вінчэнца Антоніа Ганганэлі	19 мая 1769	22 верасня 1774	італьянец з Сан-Арканджэла каля Рыміні[8]:317	Манах ордэна канвентуальных францысканцаў. У 1773 годзе апублікаваў булу Dominus ас Redemptor, у якой пастанавіў распусціць Таварыства Ісуса, якое з’яўлялася цягам двух стагоддзяў апорай папства і галоўнай рухальнай сілай контррэфармацыі[324][325]
250		Пій VIПій VI (27 снежня 1717 — 29 жніўня 1799)	Джананджэла граф Браскі	15 лютага 1775	29 жніўня 1799	італьянец з Чэзены  (руск.)[8]:317	Асудзіў французскую рэвалюцыю і быў выгнаны з Папскай вобласці французскімі войскамі. Канчатковая страта папскім прастолам Авіньёна і графства Венесен[326][327]
251		Пій VIIПій VII (14 жніўня 1742 — 20 жніўня 1823)	Грэгорыа Луіджы Барнаба К’ярамонці	14 сакавіка 1800	20 жніўня 1823	італьянец з Чэзены[8]:317	Манах ордэна бенедыкцінцаў. Каранаваў Напалеона імператарскай каронай (1804). Адмовіўся падтрымаць Кантынентальную блакаду, што прывяло да акупацыі Рыма і Папскай вобласці французамі[328][329]
252		Леў XIIЛеў XII (22 жніўня 1760 — 10 лютага 1829)	Анібале, граф дэла Джэнга	28 верасня 1823	10 лютага 1829	італьянец з Джэнгі каля Фабрыяна  (руск.)[8]:317[330]	Выдаў 5 энцыклік
253		Пій VIIIПій VIII (20 лістапада 1761 — 30 лістапада 1830)	Франчэска Саверыё, граф Касцільёні	31 сакавіка 1829	30 лістапада 1830	італьянец з Чынголі[8]:317	[331]
254		Грыгорый XVIГрыгорый XVI (18 верасня 1765 — 1 чэрвеня 1846)	Барталамеа Альберта (Маўра) Капелары	2 лютага 1831	1 чэрвеня 1846	італьянец з Белуна[8]:317	Манах ордэны камедулійцаў. Апошні неепіскап, абраны папам. Для змагання з карбанарыямі заклікаў у Папскую вобласць аўстрыйскія войскі. Асудзіў (1832) ідэі абата Ламенэ  (руск.)[332][333]
255		Пій IXблаж. Пій IX (13 мая 1792 — 7 лютага 1878)	Джавані Марыя, граф Мастай дэ Ферэці	16 чэрвеня 1846	7 лютага 1878	італьянец з Сенігаліі, каля Анконы[8]:317	Абвясціў дагмат пра Беззаганнае Зачацце Найсвяцейшай Дзевы Марыі і склікаў Першы Ватыканскі сабор  (руск.), які зацвердзіў дагматычнае вучэнне пра непамыльнасць Рымскага першасвятара. Самы доўгі пантыфікат у гісторыі папства[334][335]
Папства ў Найноўшы час
256		Леў XIIIЛеў XIII (2 сакавіка 1810 — 20 ліпеня 1903)	Вінчэнца Джаакіна Рафаэль Луіджы Печчы	20 лютага 1878	20 ліпеня 1903	італьянец з Карпінета, каля Ананьі[8]:317
257		Пій Xсв. Пій X (2 чэрвеня 1835 — 20 жніўня 1914)	Джузэпэ Мелькіёрэ Сарта	4 жніўня 1903	20 жніўня 1914	італьянец з Рыезэ, каля Трэвіза[8]:317[336]	св
258		Бенедыкт XVБенедыкт XV (21 лістапада 1854 — 22 студзеня 1922)	Джакама, маркіз дэла К’еза	3 верасня 1914	22 студзеня 1922	італьянец з Рыезэ, каля Трэвіза[8]:317[337]	Заклікаў да спынення Першай сусветнай вайны
259		Пій XIПій XI (31 мая 1857 — 10 лютага 1939)	Аброджыа Даміяна Акіле Раты	6 лютага 1922	10 лютага 1939	італьянец з Дэзіа, каля Мілана[8]:317	Падпісаў Латэранскія пагадненні з Італіяй, якія прызнавалі Ватыкан суверэннай дзяржавай[338]
260		Пій XIIПій XII (2 сакавіка 1876 — 9 кастрычніка 1958)	Эўджэніа Марыя Джузэпэ Джавані Пачэлі	2 сакавіка 1939	9 кастрычніка 1958	рымлянін[8]:317
261		Ян XXIIIсв. Ян XXIII (25 лістапада 1881 — 3 чэрвеня 1963)	Анжэла Джузэпэ Ранкалі	28 кастрычніка 1958	3 чэрвеня 1963	італьянец з Сота іль Монтэ, каля Бергама[8]:317	Склікаў Другі Ватыканскі сабор[339]; часам яго завуць «добрым Папам Янам»[340]
262		св. Павел VIПавел VI (26 верасня 1897 — 6 жніўня 1978)	Джавані Батыста Энрыка Антоніа Марыя Манціні	21 чэрвеня 1963	6 жніўня 1978	італьянец з Канчэзіа, каля Брэшыя[8]:317	Апошні Папа, каранаваны тыярай. Закрыў Другі Ватыканскі сабор[339]
263		Ян Павел IЯн Павел I (17 кастрычніка 1912 — 28 верасня 1978)	Альбіна Лучані	26 жніўня 1978	28 верасня 1978	італьянец з Форна-дзі-Канале, каля Белуна[8]:317
264		свЯн Павел II. Ян Павел II (18 мая 1920 — 2 красавіка 2005)	Караль Юзаф Вайтыла	16 кастрычніка 1978	2 красавіка 2005	паляк з Вадавіцаў каля Кракава[8]:317	блаж Першы Папа-неітальянец з 1523 года. Першы Папа-славянін.[8]
265		Бенедыкт XVIБенедыкт XVI (16 красавіка 1927 — 31 снежня 2022)	Ёзэф Алаіз Ратцынгер	19 красавіка 2005	28 лютага 2013	немец з Марктль-ам-Ін  (руск.) у Баварыі	Адрокся  (руск.)[341]
266		Францыск[342] (17 снежня 1936 — 21 красавіка 2025)	Хорхэ Марыа Берголья	13 сакавіка 2013	21 красавіка 2025	аргенцінец італьянскага паходжання з Буэнас-Айрэса	Першы Папа з Новага Свету і першы Папа з Ордэна Езуітаў
267		Леў XIV (14 верасня 1955)	Роберт Фрэнсіс Прэво	8 мая 2025		амерыканец італа-французскага паходжання	Першы Папа з Паўночнай Амерыкі

10 самых працяглых пантыфікатаў

У табліцу не ўключаны св. Пётр, паколькі адсутнічаюць дакладныя датаванні як падзеі, калі Ісус прызначыў Пятра галавой царквы, так і часу яго смерці. Паводле розных ацэнак, знаходжанне Пятра на пасту кіраўніка царквы доўжылася ад 25 да 33 гадоў.

Імя	Пантыфікат	Тэрмін пантыфікату
бл. Пій IX	1846—1878	31 год, 7 месяцаў, 23 дні
св. Ян Павел II	1978—2005	26 гадоў, 5 месяцаў, 18 дзён
Леў XIII	1878—1903	25 гадоў, 5 месяцаў, 1 дзень
Пій VI	1775—1799	24 гады, 6 месяцаў, 15 дзён
Адрыян I	772—795	23 гады, 5 месяцаў, 7 дзён
Пій VII	1800—1823	23 гады, 5 месяцаў, 7 дзён
Аляксандр III	1159—1181	21 год, 11 месяцаў, 24 дні
св. Сільвестр I	314—335	21 год, 11 месяцаў, 1 дзень
св. Леў I	440—461	21 год, 1 месяц, 13 дзён
Урбан VIII	1623—1644	20 гадоў, 11 месяцаў, 24 дні

11 самых кароткіх пантыфікатаў

У табліцу не ўключаны Стэфан II, абраны ў 752 годзе. Ён памёр на 4-ы дзень пасля абрання. Хоць Стэфан быў абраны з выкананнем кананічных правілаў, ён не быў прысвечаны і не прыступаў да выканання абавязкаў Пантыфіка. З 1961 года ён не лічыцца законным Папам.

Імя	Пантыфікат	Тэрмін пантыфікату
Урбан VII	15 — 27 верасня 1590	13 дзён
Баніфацый VI	4 — 19 красавіка 896	16 дзён
Цэлесцін IV	25 кастрычніка — 10 лістапада 1241	17 дзён
Тэадор II	снежань 897	20 дзён
Сісіній	15 студзеня — 4 лютага 708	21 дзень
Марцэл II	9 красавіка — 1 мая 1555	22 дні
Дамас II	17 ліпеня — 9 жніўня 1048	24 дні
Пій III	22 верасня — 18 кастрычніка 1503	27 дзён
Леў XI	1 — 27 красавіка 1605	27 дзён
Бенедыкт V	22 мая — 23 чэрвеня 964	33 дні
Ян Павел I	26 жніўня — 28 верасня 1978	33 дні

Рэлігійныя ордэны

34 Папы былі членамі рэлігійных ордэнаў. Да іх ліку адносяцца:

• бенедыкцінцы (17): Грыгорый I, Баніфацый IV, Адэадат II, Леў IV, Ян IX, Леў VII, Стэфан IX (X), Грыгорый VII, Віктар III, Урбан II, Пасхалій II, Геласій II, Цэлесцін V, Клімент VI, Урбан V, Пій VII
  • у тым ліку камедулы (1): Грыгорый XVI
• аўгусцінцы  (руск.) (6): Яўген IV
  • у тым ліку аўгусцінцы-канонікі (5): Ганорый II, Інакенцій II, Луцый II, Грыгорый VIII, Адрыян IV
• дамініканцы (4): Інакенцій V, Бенедыкт XI, Пій V, Бенедыкт XIII
• францысканцы (4): Мікалай IV, Сікст IV
  • у тым ліку канвентуальныя францысканцы (2): Сікст V, Клімент XIV
• цыстэрцыянцы (2): Яўген III, Бенедыкт XII
• езуіты (1): Францыск

Гл. таксама

• Спіс Канстанцінопальскіх патрыярхаў
• Спіс Іерусалімскіх патрыярхаў
• Спіс Антыяхійскіх патрыярхаў
• Сусветны сабор
• Імёны Папаў Рымскіх

Заўвагі

1. Толькі ў 384 годзе (гэта дата прыняцця тытула Pontifex Maximus, які раней належаў рымскім імператарам) епіскап Рымскі першым разам сам сябе назваў «Папам».
2. Нягледзячы на тое, што Фелікс II лічыцца антыпапам, наступныя Феліксы мелі парадкавыя нумары «Трэці» і «Чацвёрты», але ў некаторых крыніцах яны называюцца як «Другі» і «Трэці».
3. Аднак для гэтага цверджання няма довадаў^[80].
4. Законнасць абрання Льва VI і Стэфана VII падпадае пад сумневы, бо ў гэты час яшчэ быў жывы папярэдні Папа Ян X. Магчыма, яны з’яўляюцца антыпапамі.
5. Існуе гіпотэза, што папстваваў на працягу некалькіх дзён, паводле «Папскага штогодніка» ад 1871 года — са снежня 973 года па сакавік ці чэрвень 974 года
6. Нягледзячы на тое, што Баніфацый VII быў антыпапам, усе наступныя Папы па імі Баніфацый улічвалі яго пры нумарацыі.
7. Нягледзячы на тое, што Бенедыкт X быў антыпапам, усе наступныя Папы па імі Бенедыкт улічвалі яго пры нумарацыі.
8. Паводле традыцыі, нарадзіўся ў Ананьі, паводле сучасных пошукаў у Гавіньяна блізу Рыма
9. Паводле традыцыі, нарадзіўся ў Ананьі, паводле сучасных пошукаў у горадзе Іене блізу Рыма^[8]:313.
10. Петрус Юліяні хібна лічыў, што пасля Яна XIX існаваў Папа Ян XX^[8]:313.
11. Марціна II і III ніколі не існавала. Пры вызначэнні парадкавага нумара Сымон дэ Брыён (Марцін IV) карыстаўся хібнымі спісамі, у якіх Марын I і Марын II значыліся як Марцін II і Марцін III^[8]:313.
12. Нягледзячы на тое, што Аляксандр V лічыцца антыпапам, наступныя Папы па імі Аляксандр улічвалі яго пры нумарацыі.
13. Кардынал Жан Кар’е ўзяў сабе тое ж імя з тым жа парадкавым нумарам, што і Бернард Гарнье (Бенедыкт XIV).