Eurovision Song Contest 2000

Eurovision Song Contest 2000 var den 45. utgåva av Eurovision Song Contest, den årlege songtevlinga for medlemslanda av organisasjonen EBU. Tevlinga fann stad i Sverige etter at landet vann 1999-tevlinga med «Take Me to Your Heaven» og Charlotte Nilsson. Sendinga blei produsert av Sveriges Television og gjekk direkte frå Globen Arena i Stockholm laurdag 13. mai 2000. Programleiarar var Kattis Ahlström og Anders Lundin. Dette var andre gongen tevlinga blei arrangert i Stockholm, og fjerde gongen tevlinga fann stad i Sverige. Globen skulle seinare vere vertskap igjen for tevlinga i 2016.

Eurovision Song Contest 2000
Offisiell tittel 45. Eurovision Song Contest
Dato
Finalen	13. mai 2000
Vertskap
Stad Globen i Stockholm i Sverige
Programleiar(ar) Kattis Ahlström Anders Lundin
Kringkastar(ar) Sveriges Television (SVT)
Varigskap
Opningsnummer
Pausenummer
Bidrag
Antal bidrag 23
Debuterte Latvia
Attende Finland Makedonia Romania Russland Sveits
Ikkje med Bosnia-Hercegovina Litauen Polen Portugal Slovenia
Kart
Røysting
Vinnar Danmark med «Fly on the Wings of Love» av Olsen Brothers
Eurovision Song Contest
Jerusalem 1999 København 2001

Deltakarfeltet bestod av 24 land. Latvia debuterte, og Russland var tilbake for fyrste gong sidan 1997. Slovakia, Hellas og Ungarn avstod frå å delta av økonomiske årsaker, mens Finland, Makedonia, Romania og Sveits var tilbake etter å ha måtta stå over i 1999. Samstundes måtte Bosnia-Hercegovina, Litauen, Polen, Portugal og Slovenia stå over 2000-tevlinga, siden dei hadde dei lågaste snittpoengsummane i femårsperioden 1995–1999.

Danmark vann tevlinga med Olsen Brothers og songen «Fly on the Wings of Love», som fekk 195 poeng. Dette var den andre sigeren til Danmark til då, og den fyrste på 37 år, sidan Grethe og Jørgen Ingmann vann med «Dansevise» i 1963. Russland, Latvia, Estland og Tyskland utgjorde resten av topp fem. Både Russland og Estland fekk sine beste plasseringar i tevlinga til då, mens tredjeplassen til Latvia var den beste plasseringa til eit debutantland sidan andreplassen til Polen i 1994. Noreg var representert av gruppa Charmed, som song «My Heart Goes Boom» til ein ellevteplass.

Gjennom ei sponsoravtale med Microsoft blei Eurovision Song Contest for fyrste gong sendt direkte over internett.

Bakgrunn

Globen i Stockholm, i dag kjend som Avicii Arena.

Etter sigeren med «Take Me to Your Heaven» i Jerusalem året før, var det Sverige og SVT som var vertskap for tevlinga. Dette var den fjerde gongen Sverige arrangerte Eurovision Song Contest etter å ha arrangert i Stockholm i 1975, Göteborg i 1985 og i Malmö i 1992.

SVT la tevlinga til Globen Arena, i dag kjend som Avicii Arena, med plass til 13 000 tilskodarar. Tv-programleiarane Kattis Ahlström og Anders Lundin blei valde til å leie programmet. Sistnemnde var kjend også for norske sjåarar etter å ha vore programleiar for den nordiske samproduksjonen Pick-Up. Svante Stockselius var hovudprodusent for finalen, mens norske Marius Bratten var regiansvarleg for sendinga.^[1]

Etter synkande sjåartal i åra i forvegen, ønskte dei svenske arrangørane å fornye showet. Både scenedekor og kameraføring var meir moderne enn tidlegare. Det same var logoen, ein stilisert halvopen munn som skulle vere ein «sensuell, men stilistisk rein munn, som representerte song, dialog og tale», ifølgje logoskaparane.^[1] På scena var det også fem store mobile tv-skjermar på nærare 2 gonger 4 meter. Postkort-filmane mellom songane skulle også syne fram Stockholm som ein moderne storby. 3000 menneske var involvert i arbeidet med finalen, og SVT brukte 22 kamera under sendinga frå Globen.^[2]

Prislappen for heile produksjonen var rekna til 50 millionar svenske kroner, og av dette betalte NRK 700 000 kroner for å delta i tevlinga.^[3][4]

Kvalifisering

Sidan stadig fleire land ønskte å delta i Eurovision Song Contest, hadde EBU innført eit meir permanent kvalifiseringssystem frå 1997 for å halde talet på deltakarland nede. Eit land som ikkje var kvalifisert eit år, fekk automatisk rett til å delta året etter.^[5][6] Dette var fyrste året der ordninga med «dei fire store» tok til å gjelde. Dette innebar at dei fire største økonomiske bidragsytarane i Eurovision Song Contest – Frankrike, Spania, Storbritannia og Tyskland – var sikra deltaking uansett korleis dei gjorde det i tevlinga.^[7]

EBU auka dette året talet på deltakarland frå 23 til 24. Startfeltet bestod av vertslandet Sverige og «dei fire store»: Frankrike, Spania, Storbritannia og Tyskland. I tillegg deltok debutantlandet Latvia, dei 13 landa med høgast gjennomsnittspoengsum frå femårsperioden 1995–1999 og landa som måtte stå over finalen året før.^[8]

På grunn av kvalifiseringsordninga var ikkje Bosnia-Hercegovina, Litauen, Polen, Portugal og Slovenia kvalifisert for 2000-tevlinga.^[1] Dette for å gje plass til Finland, Makedonia, Romania, Russland og Sveits som måtte stå over året før. Hellas skulle også ha deltatt etter å ha måtta stå over i 1999, men den greske kringkastaren ERT valde av økonomiske årsaker å ikkje ta del.^[9] Ungarn og Italia var no permanent fråverande frå Eurovision Song Contest.

Kvalifiseringstabell for 2000^[a]

Rang	Land	Snitt	Mottatte poeng per år[10][11][12][13][14]
			1995	1996	1997	1998	1999
Automatisk kvalifisert som fjorårsvinnar og vert
1	Sverige	90,40	100	100	36	53	163
Kvalifisert etter å ha stått over i 1999
2	Russland	25,00	17	Ikkje kval.	33
3	Makedonia	16,00		Ikkje kval.		16
4	Finland	15,50		9		22
5	Sveits	9,00		22	5	0
6	Romania	6,00		Ikkje kval.		6
Kvalifisert som ein av «Dei fire store»
7	Storbritannia	116,80	76	77	227	166	38
8	Tyskland	62,25	1	Ikkje kval.	22	86	140
9	Spania	50,80	119	17	96	21	1
10	Frankrike	44,80	94	18	95	3	14
Kvalifisert på bakgrunn av høgaste snittpoengsum 1995–1999
11	Israel	115,33	81	Ikkje kval.		172	93
12	Irland	89,00	44	162	157	64	18
13	Kroatia	84,60	91	98	24	131	79[b]
14	Malta	81,40	76	68	66	165	32
15	Nederland	76,00		78	5	150	71
16	Estland	75,50		94	82	36	90
17	Noreg	75,20	148	114	0	79	35
18	Danmark	62,67	92	Ikkje kval.	25		71
19	Island	61,50	31	51	18		146
20	Kypros	57,60	79	72	98	37	2
21	Austerrike	53,00	67	68	12		65
22	Tyrkia	49,00	21	57	121	25	21
23	Belgia	47,50	8	22		122	38
Kvalifisert som debutantland
24	Latvia	–
Ikkje kvalifisert for finalen i 2000
25	Slovenia	45,40	84	16	60	17	50
26	Bosnia-Hercegovina	33,75	14	13	22		86
27	Portugal	29,00	5	92	0	36	12
28	Polen	27,20	15	31	54	19	17
29	Litauen	13,00					13
Stod over
–	Hellas	39,80	68	36	39	12
–	Slovakia	14,00		19		8

Notar

1. Tabellen er rangert etter kriterium-rekkefølgja som oppgitt i regelverket. Snittpoengsummen er utrekna ved å summere alle poenga som kvart land hadde mottatt i dei fem føregåade finalane, og deretter dele totalsummen med talet på deltakingar til det aktuelle landet.
2. Kroatia fekk 118 poeng i 1999, men blei trukket 33 prosent av poengsummen til utrekninga av femårssnittet. Dette som straff for at landet hadde brukt ferdiginnspelt bakgrunnsvokal i sitt 1999-bidrag.

Sendinga

Anders Lundin var ein av dei to programleiarane.

Programmet opna med bilete frå Stockholm, mens namna på alle deltakarlanda blei lesne opp. Deretter blei det vist bilete inne frå eit mørklagt og stille Globen, før ei kvitkledd, blond jente dukka opp på scena og ropte «Welcome, Europe!». Da braut jubelen laus blant dei 13 000 publikummarane i arenaen. Programleiarane Kattis Ahlström og Anders Lundin kom deretter på scena og heldt ein introduksjon på alle deltakarspråka.

Deretter starta presentasjonen av dei 24 deltakerlåtane. Rekkjefølgja var avgjord ved loddtrekking fleire månader i forvegen, Israel opna, mens Austerrike avslutta. Som året før hadde Noreg fått trekt startnummer åtte. Kvart land blei presentert med ein såkalla postkortfilm som viste ein ting frå det respektive landet på plass i Stockholm. I postkortfilmen til Noreg var det norsk bensin som var temaet. Undervegs i songframsyningane var det fleire pauser der ein viste klipp frå tidlegare finalar.

Olsen Brothers tok ein overraskande dansk siger. Her frå Dansk Melodi Grand Prix 2017. Foto: Wouter van Vliet, EuroVisionary

Pausenummeret var ei «musikalsk rundreise» i Europa, regissert av Johan Söderberg. Nummeret opna med ei felespelande svensk jente på scena, akkompagnert av ein kortfilm med bilete av syngjande og spelande menneske frå ulike land i Europa. Nummeret blei avslutta med eit kombinert danse- og trommeshow direkte frå Globen. SVT hadde som mål å modernisere tevlinga, og arrangørane blei godt hjelpte av startfeltet som bestod av langt meir tidsriktige og kommersielle låtar enn tidlegare.^[1] Blant desse var songane frå Estland, Noreg, Russland, Island og Latvia. Sverige var representert av Roger Pontare, som blant anna fekk hjelp frå den norske joikaren Johan Sara.^[15]

Men blant dei mange ungdommelege og tidsriktige songane, var det dei middelaldrande danske brørne Olsen som vann med «Fly on the Wings of Love». Den danske sigeren kom overraskande på både presse og speleselskap,^[16] og etter sigeren kommenterte Aftenposten: «At de to sympatiske brødrene vant, er ikke bare en stor overraskelse, men også et paradoks. For dette var året da sangkonkurransen gjennomgikk en nesten total foryngelse, der seige ballader var byttet ut med ungdommelig gladpop.»^[17]

Trass dette fekk «Fly on the Wings of Love» større kommersiell suksess enn vinnarlåtane åra før, og i Sverige selde singelen til platina.^[18] I Noreg låg songen fire veker på VG-lista med ein femteplass som høgaste notering. Også albumet Wings of Love selde bra og toppa VG-lista i seks veker.^[19] Dette var den andre sigeren til Danmark i Eurovision Song Contest, og den fyrste på 37 år, sidan Grethe og Jørgen Ingmann vant tevlinga i 1963 med «Dansevise».

Sendinga blei direkteoverført til 33 land – blant andre Australia og Japan – og hadde eit potensielt publikum på 800 millionar sjåarar.^[2]

Avrøystinga

Kvart land gav 1–8, 10 og 12 poeng til sine ti favorittsongar via telefonavrøysting. Sjåarane fekk røyste i ti minutt før linjene stengde, men kvart land hadde også ein reservejury på åtte personar i tilfelle det oppstod problem med telefonavrøystinga. Fem av landa – Latvia, Makedonia, Romania, Russland og Tyrkia – brukte jury. I tillegg måtte Nederland bruke sin reservejury då landet avlyste telefonavrøystinga kort tid før finalen på grunn av fyrverkeriulykka i Enschede same dag.^[20] Overdommar for avrøystinga var Christine Marchal-Ortiz frå EBU.

Ines og «Once in a Lifetime» frå Estland var den store førehandsfavoritten dette året, i tevling med blant andre norske Charmed, russiske Alsou og latviske Brainstorm.^[21][22] Men då poenga byrja å komme inn, tok Danmark leiinga frå start og vann til slutt klårt med 195 poeng – 40 poeng framfor Russland på andreplass. «Fly on the Wings of Love» fekk 12 poeng frå heile åtte land og 10 poeng frå sju. Norske tv-sjåarar gav 10 poeng til Danmark.^[23] Favorittane Latvia og Estland blei høvesvis nummer tre og fire, mens Noreg enda på ein ellevteplass.

Det norske bidraget

Det norske bidraget var songen «My Heart Goes Boom», som blei framført av gruppa Charmed med Hanne Haugsand, Monica Nygård og Oddrun Valestrand som medlemmar. Den friske poplåten hadde overraskande vunne den norske finalen i mars og blei liggjande på VG-lista i elleve veker med tredjeplass som høgaste notering.^[24] Den norske låten var komponert av Morten Henriksen, med tekst skriven av Tore Madsen.

I forkant av den internasjonale finalen segla det norske bidraget opp som ein av favorittane til å vinne. Den norske delegasjonsleiaren, Jon Ola Sand, hadde aldri opplevd ei så stor interesse for Noreg tidlegare, og jentene i Charmed begeistra presse og fans i dagane før finalen.^[25] I finaleveka hadde fleire av veddemålsbyråa «My Heart Goes Boom» på topp tre.^[21][26] Fire dagar før finalen hadde det britiske speleselskapet William Hill Noreg på andreplass, etter Estland.^[22] Merksemda var stor rundt dei norske deltakarane, men etter ein svak generalprøve dagen før finalen, bad Charmed om å få ro fram til finalen.^[27] På scena i Globen laurdag 13. mai gjekk Charmed på scena som nummer åtte. Med seg hadde dei koristane Åshild Stensrud, Håvard Gryting og Karin Kvalvaag. Trass favorittstemplet på førehand fekk Noreg berre 57 poeng frå dei andre landa og hamna på ein ellevteplass.^[28]

Marit Åslein, som hadde jobba med programleiar Anders Lundin i den nordiske samproduksjonen Pick-Up, las poenga frå dei norske sjåarane.^[29] Jostein Pedersen kommenterte sendinga på NRK1, mens Stein Dag Jensen kommenterte for NRK P1.^[30]

I opptakta til finalen hadde NRK og Telenor gått saman om ei storsatsing på internett. I veka før finalen kunne lesarane lese daglege rapportar, sjå videoklipp og anna på internett. Dette var fyrste gongen NRK hadde ein så omfattande dekking av tevlinga på internett, og prosjektet skulle teste korleis NRK og Telenor kunne «jobbe sammen for å utvikle tilbudet av bredbåndstjenester i Norge».^[31] Eurovision Song Contest blei også sendt på internett for fyrste gang dette året, men dette var ikkje ein del av tilbodet frå NRK og Telenor.^[7]

Hendingar

På førehand var det ein del kontroversar omkring den israelske gruppa Ping Pong. Under prøvene vifta medlemmane i gruppa med både israelske og syriske flagg som eit bodskap om fred mellom dei to landa.^[32] Alle dei fire gruppemedlemmane fortalde også at dei var biseksuelle og praktiserte fri sex, og dei to mennene i gruppa kyssa under framføringa.^[33] Både den israelske delegasjonen og EBU-leiinga trua med å diskvalifisere det israelske bidraget dersom gruppa fortsette å vifte med flagga, men Ping Pong fekk til slutt lov til å bruke flagga under framføringa.^[1][7][34]

Etter den danske sigeren la den russiske delegasjonen inn protest mot Danmark, sidan Jørgen Olsen hadde brukt ein vocoder for å forvrengje stemma på eit av versa i vinnarsongen. EBU avviste klagen.^[1]

Nederland avlyste telefonavrøystinga som følgje av den store fyrverkeriulykka i Enschede tidlegare same dag.^[20] Den nederlandske kringkastaren NOS valde også å avbryte direktesendinga frå Sverige i respekt for offera og for å kunne sende nyhende om ulykka. I staden var det poenga frå den nederlandske reservejuryen som blei brukt i tevlinga.^[1]

For fyrste gong gav EBU ut ein offisiell samle-cd med alle deltakarsongane. Unionen hadde gjeve ut eit liknande samlealbum året før, men då inneheldt ikkje cd-en alle deltakarsongane på grunn av usemje om rettar. Dette var også fyrste året finalen blei sendt via internett.^[1][7]

Deltakarar

Liste over deltakarane og det offisielle resultatet.^[35] Tabellen er rangert etter startrekkjefølgje, plasseringa og poengsummen er i kolonnane til høgre.

Startnr.	Land	Artist	Sang	Språk	Plass	Poeng
01	Israel	Ping Pong	«Sa'me'akh» (שמח)	Hebraisk	22	7
02	Nederland	Linda Wagenmakers	«No Goodbyes»	Engelsk	13	40
03	Storbritannia	Nicki French	«Don't Play That Song Again»	Engelsk	16	28
04	Estland	Ines	«Once in a Lifetime»	Engelsk	4	98
05	Frankrike	Sofia Mestari	«On aura le ciel»	Fransk	23	5
06	Romania	Taxi	«The Moon»	Engelsk	17	25
07	Malta	Claudette Pace	«Desire»	Engelsk og maltesisk	8	73
08	Noreg	Charmed	«My Heart Goes Boom»	Engelsk	11	57
09	Russland	Alsou	«Solo»	Engelsk	2	155
10	Belgia	Nathalie Sorce	«Envie de vivre»	Fransk	24	2
11	Kypros	Voice	«Nómiza» (Νόμιζα)	Gresk og italiensk	21	8
12	Island	August og Telma	«Tell Me!»	Engelsk	12	45
13	Spania	Serafín Zubiri	«Colgado de un sueño»	Spansk	18	18
14	Danmark	Olsen Brothers	«Fly on the Wings of Love»	Engelsk	1	195
15	Tyskland	Stefan Raab	«Wadde hadde dudde da?»	Tysk og engelsk	5	96
16	Sveits	Jane Bogaert	«La vita cos'è?»	Italiensk	20	14
17	Kroatia	Goran Karan	«Kad zaspu anđeli»	Kroatisk	9	70
18	Sverige	Roger Pontare	«When Spirits Are Calling My Name»	Engelsk	7	88
19	Makedonia	XXL	«100% te ljubam» (100% те љубам)	Makedonsk og engelsk	15	29
20	Finland	Nina Åström	«A Little Bit»	Engelsk	18	18
21	Latvia	Brainstorm	«My Star»	Engelsk	3	136
22	Tyrkia	Pınar Ayhan og SOS	«Yorgunum Anla»	Tyrkisk og engelsk	10	59
23	Irland	Eamonn Toal	«Millennium of Love»	Engelsk	6	92
24	Austerrike	The Rounder Girls	«All to You»	Engelsk	14	34

Artistar som hadde delteke tidlegare

Artist	Land	Deltok i	Merknadar
Aléksandros Panagí (del av Voice)	Kypros	1995
Roger Pontare	Sverige	1994	Deltok saman med Marie Bergman
Serafín Zubiri	Spania	1992

Poengtavle

Ifølgje tevlingsreglane måtte alle land bruke telefonavrøysting. Dei ti mest populære songane i kvart land blei tildelt poeng i valørane 1–8, 10 og 12. Det kunne ikkje røystast meir enn tre gongar per telefon. I særskilte tilfelle der telefonavrøysting ikkje var teknisk gjennomførbart, kunne ein bruka jury i staden.^[8] Dette gjorde Latvia, Makedonia, Romania, Russland og Tyrkia. Kvart land hadde i tillegg ein reservejury på åtte personar som skulle brukast om telefonavrøystinga svikta, eller plutseleg ikkje kunne gjennomførast. Dette skjedde i Nederland, der telefonavrøystinga blei avlyst kort tid før finalen på grunn av fyrverkeriulykka i Enschede same dag.^[20] Tavla er ordna etter røysterekkjefølgja i finalen.^[36]

Deltakerland	Poenggjevande land																								Sum	Plass
Israel					6														1						7	22
Nederland	8				2		5			8	5	1	4		1		2					3	1		40	13
Storbritannia	1			2		3	6				3						4				3	6			28	16
Estland	6	7	4			6	7	4		2	6	5		4	5		6	6		8	10	2	7	3	98	4
Frankrike		2							3																5	23
Romania									6								7		12						25	17
Malta	3	1	2	1		7		2	8	1	8		1	3	3		8	3	8		4	5	3	2	73	8
Noreg	7		3	3			3					7		7				7			6	10	4		57	11
Russland	10		8	10	5	12	12	8		7	12	8	5	6	4	2	12	5	7	5			10	7	155	2
Belgia																			2						2	24
Kypros							1										3		4						8	21
Island	5			6				7						12				8			7				45	12
Spania						5			2		10					1									18	18
Danmark	12	10	12	8	7	1	8	10	12	10	4	12	10		12	10		12		10	12	1	12	10	195	1
Tyskland		8	5		10			3	4	6		6	12	2		12	1			2	8		5	12	96	5
Sveits		6							5												2			1	14	20
Kroatia					8	8			10				2		6	6			10	6		8		6	70	9
Sverige			6	5	1		4	5		5		4	6	10	8	3			6	7		12	6		88	7
Makedonia						10			7		2						10								29	15
Finland		5		7		4												2							18	18
Latvia	4	4	7	12	3			12	1	12	1	10	7	8	7	7		10	3	12			8	8	136	3
Tyrkia		12			12			1		3				1	10	5		1	5	4				5	59	10
Irland	2	3	10	4	4	2	10	6		4	7	2	3	5		8	5	4		1	1	7		4	92	6
Austerrike			1				2					3	8		2	4				3	5	4	2		34	14

12 poeng

Kvart land gav 12 poeng til sin favoritt. Under er ei oversikt over alle 12-poenga som ble avgitt under avrøystinga.

Antall	Land som fekk 12 poeng	Land som gav 12 poeng
8	Danmark	Irland, Island, Israel, Latvia, Russland, Storbritannia, Sverige, Tyskland
4	Latvia	Belgia, Estland, Finland, Noreg
	Russland	Kroatia, Kypros, Malta, Romania
3	Tyskland	Austerrike, Spania, Sveits
2	Tyrkia	Frankrike, Nederland
1	Island	Danmark
	Romania	Makedonia
	Sverige	Tyrkia

Kommentatorer og poengopplesere

Poengopplesere

Kvart land hadde utnemnd ein talsperson som annonserte poenga frå landet sitt over satellitt på engelsk eller fransk.^[37] Under er talspersonane i same rekkefølgje som under avrøystinga.^[38]

1. Israel – Yoav Ginai^[39]
2. Nederland – Marlayne
3. Storbritannia – Colin Berry
4. Estland – Evelin Samuel
5. Frankrike – Marie Myriam^[40]
6. Romania – Andreea Marin
7. Malta – Valerie Vella^[41]
8. Noreg – Marit Åslein
9. Russland – Zjanna Agalakova
10. Belgia – Thomas van Hamme^[40]
11. Kypros – Loukas Hamatsos
12. Island – Ragnheiður Elín Clausen
13. Spania – Hugo de Campos
14. Danmark – Michael Teschl
15. Tyskland – Axel Bulthaupt
16. Sveits – Astrid Von Stockar
17. Kroatia – Marko Rašica^[42]
18. Sverige – Malin Ekander
19. Makedonia – Sandra Todorovska^[43]
20. Finland – Pia Mäkinen
21. Latvia – Lauris Reiniks
22. Tyrkia – Osman Erkan
23. Irland – Derek Mooney
24. Austerrike – Dodo Roscic

Kommentatorar og kringkastarar

Dei fleste landa som kringkasta finalen, hadde kommentatorar som formidla informasjon og hendingar direkte til sjåarane. Oversikt over kommentatorar under Eurovision Song Contest 2000 i alfabetisk rekkjefølgje etter land:^[44]

Kommentatorer og sendingar i deltakende land

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator(ar)
Austerrike	ORF	ORF 1	Andi Knoll[45]
		FM4	Stermann & Grissemann[46]
Belgia	RTBF	RTBF La Une	Jean-Pierre Hautier[47]
	VRT	VRT TV1	André Vermeulen og Anja Daems[48]
Danmark	DR	DR1	Keld Heick[49]
Estland	Eesti Televisioon	ETV	Marko Reikop[50]
Finland	Yle	Yle TV1	Jani Juntunen[51]
		Yle Radio Suomi	Iris Mattila og Tarja Närhi[52]
Frankrike	France Télévision	France 3	Julien Lepers[47]
Irland	RTÉ	RTÉ One	Marty Whelan[53]
		RTÉ Radio 1	Larry Gogan
Island	RÚV	Sjónvarpið	Gísli Marteinn Baldursson[54]
Israel	IBA	Kanal 1	Ingen kommentator
Kroatia	HRT	HRT 1	Aleksandar «Aco» Kostadinov[55]
Kypros	RIK	RIK 1	Evi Papamikhail[56]
Latvia	LTV	LTV1	Kārlis Streips
Makedonia	MRT	MTV 1	Milanka Rasjik
Malta	PBS	TVM	Charlo Bonnici
Nederland	NOS	Nederland 2	Willem van Beusekom[57]
		Radio 2	Hijlco Span
Noreg	NRK	NRK1	Jostein Pedersen[58]
		NRK P1	Stein Dag Jensen[30]
Romania	TVR	TVR1	Leonard Miron
Russland	ORT	ORT 1	Tatjana Godunova og Aleksej Zjuravljov[59]
Spania	TVE	La Primera	José Luis Uribarri[60]
Storbritannia	BBC	BBC One	Terry Wogan
		BBC Radio 2	Ken Bruce
Sveits	TV DRS	SF2	Sandra Studer[61]
	TSR	TSR 1	Jean-Marc Richard[61]
	TSI	TSI 1	Jonathan Tedesco[61]
Sverige	SVT	SVT2	Pernilla Månsson Colt og Christer Lundh[62]
	SR	SR P3	Carolina Norén[63]
Tyrkia	TRT	TRT 1	Ömer Önder
Tyskland	ARD	Das Erste	Peter Urban[64]
		Deutschlandfunk	Thomas Mohr

Kommentatorar og sendingar i ikkje-deltakande land

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator(ar)
Australia	SBS	SBS TV	Ukjend
Bosnia-Hercegovina	PBSBiH	BHTV 1	Ismeta Dervoz-Krvavac
Hellas	ERT	ET1	Dafni Bokota[65]
Japan	NHK	NHK BS2	Ingen kommentator, sendt i opptak 14. juli 2000[66]
Jugoslavia	RTS	RTS 3K	Ukjend, sendt som redigert opptak[67]
Litauen	LRT	LRT	Ramūnas Česonis og Vilija Grigonytė[68]
Polen	TVP	TVP1	Artur Orzech[69]
Portugal	RTP	RTP1	Eládio Clímaco[70]
Slovenia	RTVSLO	SLO1	Miša Molk