Siarka

Siarka (S, łac. sulphur) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 16, niemetal z bloku p w układzie okresowym.

Zobacz też: Siarka – potok w województwie małopolskim.

Quick facts: Nazwa, symbol, l.a., Grupa, okres, blok, Stop... ▼

Siarka

fosfor ← siarka → chlor
O ↑ S ↓ Se 16 S
Wygląd
jasnożółty
Widmo emisyjne siarki
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	siarka, S, 16 (łac. sulphur)
Grupa, okres, blok	16 (VIA), 3, p
Stopień utlenienia	−II, −I, I, II, III, IV, V, VI
Właściwości metaliczne	niemetal
Właściwości tlenków	silnie kwaśne
Masa atomowa	32,06 ± 0,02[uwaga 1][1]
Stan skupienia	stały
Gęstość	1960 kg/m³
Temperatura topnienia	115,21 °C[2]
Temperatura wrzenia	444,61 °C[2]
Numer CAS	7704-34-9
PubChem	5362487
Właściwości atomowe Promień • atomowy • walencyjny • van der Waalsa 100 (88) pm 102 pm 180 pm Konfiguracja elektronowa [Ne]3s23p4 Zapełnienie powłok 2, 8, 6 (wizualizacja powłok) Elektroujemność • w skali Paulinga • w skali Allreda 2,58 2,44 Potencjały jonizacyjne I 999,6 kJ/mol II 2252 kJ/mol III 3357 kJ/mol
Właściwości fizyczne Ciepło topnienia 1,7175 kJ/mol Ciśnienie pary nasyconej 2,65×10−20 Pa (388 K) Konduktywność 5,0×10−16 S/m Ciepło właściwe 710 J/(kg·K) Przewodność cieplna 0,269 W/(m·K) Układ krystalograficzny rombowy Twardość • w skali Mohsa 2 Objętość molowa 15,53×10−6 m³/mol
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 32S 95,02% stabilny izotop z 16 neutronami 33S 0,75% stabilny izotop z 17 neutronami 34S 4,21* stabilny izotop z 18 neutronami 35S {syn.} 87,32 dni β− 0,167 35Cl 36S 0,02% stabilny izotop z 20 neutronami
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-10-01] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Uwaga Zwroty H H315 Zwroty P P210[4] NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[5] 1 2 2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Izotopy stabilne siarki to ³²S, ³³S, ³⁴S i ³⁶S.

Siarka ma kilka odmian alotropowych, z których trzy najważniejsze to siarka rombowa, jednoskośna i amorficzna.

Jest rozpuszczalna w dwusiarczku węgla, słabo rozpuszcza się w etanolu, benzenie i eterze dietylowym[6]. Jej rozpuszczalność w wodzie jest minimalna – 5 μg/kg (25 °C)[7].

W zwykłej temperaturze jest mało aktywna. Bardzo łatwo łączy się tylko z fluorem, trudniej z chlorem. Z innymi pierwiastkami, jak np. z wodorem, łączy się dopiero w podwyższonej temperaturze. Z metalami tworzy po ogrzaniu siarczki, przy czym reakcje te są silnie egzotermiczne, w konsekwencji zapoczątkowana reakcja syntezy przebiega dalej samorzutnie nieraz z rozżarzeniem mieszaniny. Na powietrzu, po inicjacji zapłonu, spala się samorzutnie niebieskim płomieniem do dwutlenku siarki (SO₂). Dalsze utlenienie, do trójtlenku siarki, zachodzi wydajnie dopiero wobec katalizatora, np. pięciotlenku wanadu.

Ważniejsze związki siarki to kwas siarkowy, kwas siarkawy, siarkowodór oraz ich sole (odpowiednio siarczany i siarczyny, siarczki), dwutlenek siarki i tritlenek siarki. Znane są również: tlenek siarki(I) S₂O, tlenek siarki(II) SO i nadtlenek siarki SO₄.