Нёман Горадня

«Нёман» — беларускі футбольны клюб з гораду Горадні, заснаваны ў 1964 годзе. З 1992 году ўдзельнічае ў Найвышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі. Двухразовы ўладальнік Кубка Беларусі (1993, 2024). Колеры клюбу: жоўты і зялёны.

Нёман Горадня
Поўная назва	Футбольны клюб «Нёман Горадня»
Заснаваны	1964
Горад	Горадня, Беларусь
Стадыён	ЦСК «Нёман» Умяшчальнасьць: 8479[1]
Старшыня	Іван Варсовіч[2]
Галоўны трэнэр	Ігар Кавалевіч[d]
Чэмпіянат	Найвышэйшая ліга
· 2024	2 месца
Хатнія колеры Выязныя колеры
Афіцыйны сайт

Гісторыя

Клюб быў заснаваны ў 1964 годзе, калі «Нёман» быў заяўлены ў чэмпіянат СССР клясы «Б», якая на той час была трэцім дывізіёнам у сыстэме футбольных ліг СССР. Ужо ў 1967 годзе каманда, ачоленая трэнэрам Вадзімам Радзішэўскім, паднялася ў дывізіён вышэй, дзе затрымалася на два гады. Пасьля рэфармаваньня сыстэмы ліг у СССР «Нёман» быў вымушаны павярнуцца ў трэці дывізіён, дзе хутка зьмяніў назву на «Хімік». Наступныя сэзоны гарадзенцы працягвалі гуляць у трэцім дывізіёне. У канцы 1980-х здарыўся прарыў у розыгрышу Кубка СССР. Пад кіраўніцтвам трэнэра Вячаслава Сівакова «Хімік» прарваўся да 1/8 фіналу, дзе ў гасьцёх у сімфэропальскай «Таўрыі» саступіў зь лікам 4:3.

Пасьля здабыцьця незалежнасьці ў Беларусі пачалі ладзіць уласны чэмпіянат. Улічваючы, што да гэтага «Хімік» гуляў на саюзным узроўні, гарадзенцы былі запрошаныя ў першую лігу, якая на той момант была наймацнейшым дывізіёнам у краіне. У дэбютным сэзоне айчыннага першынства каманда скончыла чэмпіянат на 5 месцы не зважаючы на вялікую колькасьць паразаў. Добры сэзон, але ўжо не дэбютны, правёў малады абаронца Сяргей Гурэнка, які пазьней будзе прыцягвацца да матчаў зборнай Беларусі і пяройдзе ў расейскі «Лякаматыў» у 1995 годзе. На наступны сэзон у каманды пасьля двух гадоў адсутнасьці з польскай «Ягелёніі» вярнуўся бамбардзір Сяргей Саладоўнікаў, які быў абраны капітанам каманды. У тым ліку дзякуючы і яны «Нёман», які зьмяніў назва на арыгінальную, здабыў першы трафэй у сваёй гісторыі — Кубак Беларусі. Яшчэ ў чвэрцьфінале гарадзенцы адолілі моцны магілёўскі «Дняпро», а ў паўфінале толькі дзякуючы правілу выязнога голу было скаранае менскае «Дынама». У фінале, які ладзіўся ў Менску, зь лікам 2:1 быў пераможаны рэчацкі «Ведрыч». Галы на свой рахунак запісалі Алег Сысоеў і Юры Мазурчык. Трэнэрам на той час быў Станіслаў Уласевіч. У розыгрышы чэмпіянату, які на пэўны час перайшоў на сыстэму восень-вясна, «Нёман» падвысіў сваю пазыцыю да 4 месца. У наступныя гады гарадзенцы фінішавалі ў сярэдзіне табліцы ці крыху ніжэй за яе. У 1999 годзе «Нёман» аб’яднаўся зь іншым гарадзенскім футбольным клюбам «Белкард», дадаўшы ягонае імя да свайго. З новай назвай «Нёман-Белкард», каманда праіснавала некалькі гадоў, а потым зноўку вярнулася да свайго звыклага назова — «Нёман». Шыкоўным стаў сэзон 2002 году, калі нёманцы ўвесь чэмпіянат месьціліся ў групе лідэраў і скончылі сэзон на першым радку з аднолькавай колькасьцю пунктаў разам з БАТЭ. «Залаты» матч, які мусіў выявіць чэмпіёна, ладзіўся ў лістападаўскі дзень і скончыўся ў дадатковы час, а «залаты» гол забіў абаронца барысаўчан Валеры Тарасенка^[3]. У тым сэзоне зьзялі зоркі такіх футбалістаў «Нёмна» як то, Аляксандра Сулімы, Дзьмітра Раўнейка, Віталя Надзіеўскага, Аляксея Сучкова і Дзьмітра Кавалёнка, апошні зь якіх стаў найлепшым бамбардзірам дружыны. У тым жа сэзоне гарадзенскі клюб меў найвышэйшую наведвальнасьць сярод усіх клюбаў, то бок ягоныя матчы глядзелі на трыбунах стадыёну ў сярэднім блізу 6,4 тысячаў заўзятараў. Нажаль, па сканчэньні сэзону шмат лідэраў атрымалі прапановы ад іншых клюбаў і сышлі. Суліма зьехаў у тальяцінскую «Ладу», Раўнейка далучыўся да маскавіцкага «Тарпэда», а Сучкоў стаў футбалістам львоўскіх «Карпатаў».

У наступныя гады клюб ня меў добрых вынікаў, але і здолеў захоўваць месца ў Найвышэйшай лізе. У 2011 і 2014 гадах «Нёман» дасягаў фіналаў Кубка Беларусі, але спачатку прагуляў «Гомлю» зь лікам 0:2 на сталічным стадыёне Трактар, а потым у 2014 годзе на новапабудуванай Барысаў-Арэне саступіў салігорскаму «Шахцёру». У тым 2014 годзе галоўным трэнэрам клюбу быў некалі выдатны гарадзенскі футбаліст і капітан клюбу Сяргей Саладоўнікаў. На полі тады вылучаўся малады гулец Павал Савіцкі, які ў тым жа годзе быў аддадзены ў арэнду польскай «Ягелёніі». За год да таго ў сэзоне 2013 году «Нёман» фінішаваў на чацьвертым месцы ў чэмпіянаце. Акрамя Савіцкага добра гулялі брамнік Сяргей Чэрнік, абаронцы Павал Рыбак і Максім Вітус, а таксама паўабаронца Яўген Савасьцьянаў. У 2016 годзе галоўным трэнэрам на доўгія гады стаў Ігар Кавалевіч. «Нёман» пачаў выступаць больш стабільна, але ў сэзонах 2021 і 2022 гадоў вынікі пагоршыліся. Цікава, што ў 2022 годзе каманда, якая гуляла ў добры футбол, але ёй стала няшчасьціла, скончыла розыгрыш на 9 месцы, маючы на сваім рахунку ажно 13 нічыйных вынікаў.

Яшчэ да пачатку сэзону каманда правяла неблагую падрыхтоўку да першынства, амаль ня страціўшы галоўных футбалістаў^[4]. У выніку «Нёман» пачаў разглядацца як адзін з прэтэндэнтаў на мэдалі. Акрамя таго, адбылося ўзмацненьне дружыны паўабаронцамі Юрыем Панцям і Міхаілам Казловым. Клюб, аднак адразу вылецеў з розыгрышу кубка краіны. Пагатоў, выявілася праблема з выступамі Яўгена Ляшко, Рамана Пасевіча, Валера Жукоўскага і Сяргея Курганскага^[5], якім забаранілі гуляць, як мяркуецца, праз палітычныя чыньнікі. Тым ня менш, «Нёман» хутка ўладкаваўся ў верхняй частцы табліцы. Напрыканцы красавіка Кавалевіч правёў 200-ы матч на чале каманды ў Найвышэйшай лізе^[6]. Улетку выявілася, што «Нёман» мусіць прадстаўляць Беларусь у розыгрышы Лігі канфэрэнцыяў 2023—2024 гадоў. Гэта сталася магчымым, бо «Шахцёр» і «Энэргетык-БДУ» былі пазбаўленыя сваіх мэдалёў папярэдняга розыгрышу, «Іслач» была адхіленая ЎЭФА праз колішнюю дыскваліфікацыю за дамоўныя матчы, а «Менск» і «Гомель» ня здолелі атрымаць ліцэнзію ЎЭФА. Дружына аўтобусам выправілася ў Эўропу і некалькі тыдняў праводзілся матчы ў эўракубку, выбіўшы з розыгрышу ліхтэнштайнскі «Вадуц» і мальтыйскі «Бальцан». Толькі славеніскі «Цэле» здолеў спыніць гарадзенцаў у далейшым прасоўваньні. У айчыннай лізе «Нёман» здолеў адарвацца ад «Тарпэда-БелАЗ», які страціў шмат пунктаў, усьцяж гуляючы ўнічыю, але ўсё яшчэ працягваў пагоню за сталічным «Дынама». У 19-м туры «нёманцы» здолелі дагнаць «дынамаўцаў», але ў матчы з сваім галоўным супернікам праз тур зьведалі ў Менску паразу зь лікам 2:1. Пасьля гэтага дружына дакрочыла да срэбных мэдалёў айчыннага першынства.

Былыя назвы

• «Нёман» (1964—1971)
• «Хімік» (1972—1992)
• «Нёман» (1993—1998)
• «Нёман-Белкард» (1999—2001)
• «Нёман» (з 2002 году)

Дасягненьні

• Срэбраны прызэр чэмпіянату Беларусі: 2002, 2023
• Уладальнік Кубка Беларусі: 1993, 2024, 2025
• Фіналіст Кубка Беларусі: 2011, 2014
• Найвышэйшае дасягненьне ў чэмпіянатах СССР — 1 месца ў восьмай зоне другой лігі (1980).
• Найвышэйшае дасягненьне ў Кубках СССР — 1/8 фіналу (1986—1987).
• Самая буйная перамога ў чэмпіянатах Беларусі — 8:0 («Камунальнік», 2000).

Склад

Актуальны на 2 жніўня 2025 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Артур Маліеўскі  2001 5 Аб Ягор Пархоменка 2003 6 ПА Артур Назаранка 2004 7 Нап Юры Клачкоў  1998 8 Аб Юры Панця  1990 9 ПА Сяргей Пушнякоў 1993 10 Нап Леанар Гвэт  2002 11 Аб Юры Гаўрылаў  2002 12 Бр Максім Бялоў 1999 15 ПА Алег Еўдакімаў 1994 17 Нап Ягор Зубовіч 1989 18 Нап Максім Краўцоў 2002 19 Аб Канстанцін Кучынскі 1998

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 20 Аб Іван Садаўнічы (капітан) 1987 24 ПА Андрэй Якімаў 1989 27 Аб Амантур Шамурзаеў  2000 32 ПА Юры Паўлюкавец 1994 33 Нап Ісаак Нгама  2002 46 Аб Аляксей Лягчылін 1992 47 ПА Міхаіл Казлоў 1990 50 Аб Аляксей Шалашнікаў 2002 71 ПА Антон Сучкоў 2002 88 Нап Павал Савіцкі 1994 — ПА Валён Ахмэдзі  1994 — Нап Гулжыгіт Барубаеў  2000

Статыстыка

Чэмпіянат і Кубак Беларусі

Сэзон	Ліга	Месца	Г	В	Н	П	РМ	Пкт	Кубак
2012	Найвышэйшая	5	30	10	11	9	43–36	41	1/8
2013	Найвышэйшая	4	32	13	8	11	34–30	47	Ф 2
2014	Найвышэйшая	8	32	11	9	12	41–36	42	1/4
2015	Найвышэйшая	8	26	8	8	10	21–32	32	1/8
2016	Найвышэйшая	14	30	7	8	15	21–36	29	1/8
2017	Найвышэйшая	6	30	14	7	9	42–32	49	1/2
2018	Найвышэйшая	7	30	12	7	11	31–32	43	1/16
2019	Найвышэйшая	10	30	10	6	14	28–37	36	1/16
2020	Найвышэйшая	5	30	16	5	9	41–29	53	1/4
2021	Найвышэйшая	11	30	9	7	14	36–36	34	1/2
2022	Найвышэйшая	9	30	9	13	8	39–36	40	1/2
2023	Найвышэйшая		28	19	5	4	60–22	62	Ул 1
2024	Найвышэйшая		30	20	5	5	45–19	65	Ул 1

Удзел у эўракубках

Кубак	Г	В	Н	П	М
Кубак УЭФА/Ліга Эўропы	4	0	3	1	2—4
Ліга канфэрэнцыяў	8	2	3	3	6—12
Кубак уладальнікаў кубкаў	2	1	0	1	2—6
Кубак Інтэртота	2	0	1	1	0—1
Усяго	16	3	7	6	10—23

Сэзон	Кубак	Раўнд		Клюб	Дома	У гасьцях
1993—1994	Кубак кубкаў	к/р		Люгана	2:1	0:5
2004—2004	Кубак УЭФА	к/р		Сьцяўа	1:1	0:0
2005	Кубак Інтэртота	к/р		Тэскама	0:1	0:0
2014—2015	Ліга Эўропы	2 к/р		Габнарф’ёрдур	1:1	0:2
2023—2024	Ліга канфэрэнцыяў	1 к/р		Вадуц	1:1	2:1
		2 к/р		Бальцан	2:0	0:0
		3 к/р		Цэле	1:4	0:1
2024—2025	Ліга канфэрэнцыяў	2 к/р		ЧФР Клуж	0:5	0:0
2025—2026	Ліга канфэрэнцыяў	1 к/р		Урарту	:	:

Галоўныя трэнэры

Юры Мохаў (сакавік 1964 — студзень 1965) Вадзім Радзішэўскі (студзень 1965 — студзень 1970) Яўген Глямбоцкі (студзень 1970 — травень 1973) Атары Дзідзігуры (травень 1973 — чэрвень 1974) Уладзімер Забалоцкіх (чэрвень 1974 — верасень 1975) Вячаслаў Сівакоў (верасень 1975 — красавік 1990) Уладзімер Грышановіч (красавік 1990 — красавік 1992) Станіслаў Уласевіч (красавік 1992 — верасень 1993) Валеры Яначкін (верасень 1993 — красавік 1995) Іван Ляцяга (красавік 1995 — травень 1996) Вячаслаў Сівакоў (чэрвень 1996 — студзень 1997) Алег Севасьцянік (студзень 1997 — верасень 1997)

Сяргей Саладоўнікаў (верасень 1997 — люты 1998) Вячаслаў Сівакоў (люты 1998 — травень 1998) Сяргей Саладоўнікаў (травень 1998 — чэрвень 2005) Сяргей Няфёдаў (чэрвень 2005 — сьнежань 2005) Уладзімер Курнеў (2005 — сьнежань 2007) Людас Румбуціс (студзень 2007 — сьнежань 2008) Вячаслаў Акшаеў (студзень 2008 — ліпень 2008) Алег Радушка (ліпень 2008 — чэрвень 2010) Аляксандар Карашкоў (чэрвень 2010 — жнівень 2011) Сяргей Саладоўнікаў (жнівень 2011 — красавік 2016)[7] Алег Кірэня (в. а. красавік — чэрвень 2016)[8] Ігар Кавалевіч (з чэрвеня 2016 году)[9]