Нэон

Нэон (па-лацінску: Neonum) Ne — хімічны элемэнт 18 (VIII) групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 10. Нягледзячы на тое, што нэон вельмі распаўсюджаны элемэнт у Сусьвету, ён даволі рэдкі на Зямлі. Бескаляровы, ня мае паху.

Фтор ← Нэон He ↑ Ne ↓ Ar 10Ne Пэрыядычная сыстэма хімічных элемэнтаў
Выгляд
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар	Нэон, Ne, 10
Катэгорыя элемэнту	Інэртныя газы
Група, пэрыяд, блёк	18, 2, p
Адносная атамная маса	20,180 г·моль−1
Канфігурацыя электронаў	[He] 2s2 2p6
Электронаў у абалонцы	2 8
Фізычныя ўласьцівасьці
Шчыльнасьць (пры п. т.)	0,9·10-3 г·см−3
Шчыльнасьць вадкасьці пры т. пл.	1,444 г·см−3
Тэмпэратура плаўленьня	-249 °C, -415,46 °F
Тэмпэратура кіпеньня	-246,048 °C, -411 °F
Удзельная цеплыня плаўленьня	20,5 кДж·моль−1
Цеплаправоднасьць	(300 K) 0,0491 Вт·м−1·K−1
Хуткасьць гуку	435[1] м/с
Уласьцівасьці атама
Энэргіі іянізацыі	1-я: 2080 кДж·моль−1
	2-я: 3952 кДж·моль−1
	3-я: 6122 кДж·моль−1
Радыюс Ван дэр Ваальса	160 пм
Іншыя характарыстыкі
Нумар CAS	7440-01-9
Найбольш стабільныя ізатопы
Асн. артыкул: ізатопы
іза % пэрыяд паўраспаду распад энэргія (МэВ) прадукты распаду 20Ne 90,48% 20Ne зьяўляецца стабільным пры 10 нэўтронах 21Ne 0,27% 21Ne зьяўляецца стабільным пры 11 нэўтронах 22Ne 9,25% 22Ne зьяўляецца стабільным пры 12 нэўтронах
п а р

Лямпа, запоўненая нэонам

інэртны газ бяз паху і смаку ў стандартных умовах, нэон дае розныя чырванавата-аранжавае сьвятленьня пры выкарыстанні ў любой нізкавальтовай лямпе. Нэон лягчэйшы за паветра. Другі пасьля гелю інэртны газ паводле лёгкасьці^[2]. Нэона ў 3,5 разоў больш за гель у атмасфэры Зямлі^[3]. Назва "нэон" паходзіць ад грэцкага neos («новы»). Адкрыты адначасова з крыптонам^[4] у 1898 годзе сэрам Ўільямам Рамзаем ды Морысам Травэрсам пры дасьледаваньні фракцыі вадкага паветра^[5].

Прыродныя крыніцы

Паветра — адзіная крыніца нэону. У сухім паветры 0,0018 % нэона паводле аб'ёму. Доля нэона на Зямлі большая, чым у Сусьвеце.

Прымяненьне

Напаўняльнік люмінэсцэнтных, індыкатарных лямпаў, газасьветлавых трубак (у сумесі з азотам), геле-нэонавага лазэра. Упершыню нэонныя знакі зьявіліся ў 1920-я.