Тытан
хімічны элемэнт From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Тытан (па-лацінску: Titanium) Ti — хімічны элемэнт IV групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 22. Атамная маса 47,867[2]. Срабрыста-белы мэтал, падобны з выгляду на сталь. Упершыню адкрыты ў 1795 годзе Марцінам Г. Клапротам[3]. Клапрот высьветліў, што мінэрал руціл зьяўляецца прыродным вокіслам мэтала[4], які ён назваў у гонар тытанаў.
Remove ads
Прыродныя крыніцы
Адно з самых распаўсюджаных у зямной кары рэчываў — 10-е месца сярод іншых элемэнтаў (0,57% паводле масы). Адносіцца да рассеяных элемэнтаў і не ўтварае буйных радовішчаў[5]. Радовішчы ў Аўстраліі, Канадзе, Нарвэгіі, ЗША, Расеі, Індыі, Бразыліі, Украіне. Асноўныя прыродныя злучэньні — TiO2 (руціл, брукіт; анатаз); FeTiO3 (ільмяніт); FeTiO3×nFe3O4 (тытанамагнетыт)[6], CaTiO3 (пераўскіт)[5]. Таксама сустракаецца ў мэтэарытах[7].
Remove ads
Прымяненьне
Авія-, ракета-, суднабудаўніцтва. Выраб тытанавых бялілаў — найлепшай белай фарбы. Некаторыя сплавы ўжываюцца ў хірургіі для пратэзаваньня суставаў. Сплавам на аснове TiNi уласьцівы эфэкт памяці, вырабы зь іх могуць пасьля дэфармацыі аднаўляць зыходную форму пры нагрэве. Нітрыд тытана ўяўляе сабой хімічна вельмі інэртны агнеўпорны матэрыял, які выкарыстоўваецца для вырабу цігляў, сопел для распыленьня мэталаў, устойлівых да карозіі пакрыцьцяў і да т. п.[8]
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads