Список на добитници на Нобеловата награда за физика

Нобеловата награда за физика им се доделува секоја година на научници кои работат на разни полиња од физиката. Таа е една од петте Нобелови награди кои се основани во 1895 година според тестаментот на Алфред Нобел, а ја доделувае Шведската кралска академија на науките за исклучителни придонеси во физиката.^[1] Со оглед дека настанала според волјата на Алфред Нобел, со наградата управува Нобеловата фондација, а ја доделува одбор кој се состои од пет члена избрани од страна на Шведската кралска академија на науките.^[2] Се доделува во Стокхолм на годишната церемонија на 10 декември, на годишнината од смртта на Алфред Нобел. Секој добитник добива медал, диплома и парична награда која се менувала во текот на годините.^[3] Сваки добитник добија медаљу, диплому и новчану награду која се мењала током година.^[4]

Предната страна на медалот доделен на Едвард Виктор Еплтон (1947)

Статистика

Првата Нобелова награда за физика му била доделена во 1901 године на Вилхелм Конрад Рендген, кој добил 150.782 шведски круни. Џон Бардин е единствениот двократен добитник — 1956 и 1972 године. Марија Кири исто така добила две Нобелови награди, за физика во 1903 и за хемија во 1911 година. Вилијам Лоренс Брег, до октомври 2014 година, бил најмладиот нобеловец, ја освоил наградата во 1915 година, на 25 години. И ден денес е најмлад нобеловец за физика.^[5] Само три жени ја добиле оваа награда, и тоа Марија Кири (1903), Марија Геперт-Мајер (1963) и Дона Стрикланд (2018).^[6] До 2018 година, 209 лица ја добиле Нобеловата награда за физика.^[7]

Наградата не била доделена 6 пати (1916, 1931, 1934, 1940, 1941, 1942). Осум пати доделувањето на наградата било одложено за следната година. Наградата не била доделена во 1917 година бидејќи Нобеловиот одбор за физика одлучил дека таа година ниеден номиниран научник не ги исполнувал потребните критериуми, но во 1918 година му е доделена на Чарлс Гловер Баркла и се сметала за 1917 година.^[8] Овој преседан бил повторен и во 1918 година кога му бил доделена на Макс Планк,^[9] како и во 1921 година на Алберт Ајнштајн,^[10] 1924 година на Мане Сигбан,^[11] 1925 година на Џејмс Франк и Густав Лудвиг Херц,^[12] 1928 година на Овен Виланс Ричардсон,^[13] 1932 година на Вернер Хајзенберг^[14] и 1943 година на Ото Штерн,^[15] при што секоја награда била доделена наредната година.

Нобеловци

1900-ти · 1910-ти · 1920-ти · 1930-ти · 1940-ти · 1950-ти · 1960-ти · 1970-ти · 1980-ти · 1990-ти · 2000-ти · 2010-ти · 2020-ти

1900-ти

Нобелова награда за физика, 1900-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1901		Вилхелм Конрад Рендген	Германско Царство	„во знак на признание за исклучителен придонес кој го даде со пронаоѓањето на Х--зраците” /в. Рендгенски зраци/}}	[16]
1902		Хендрик Антон Лоренц	Холандија	„за откритие на влијанието на магнетизмот на појавите во врска со зрачењето”	[17]
		Питер Земан
1903		Антоан Анри Бекерел	Франција	„за откритие на спонтаната радиоактивност”	[18]
		Пјер Кири		„за истражувања на радијациските појави кој ги открил професорот Анри Бекерел”
		Марија Кири
1904		Џон Вилијам Страт, 3. барон Рејли	Обединето Кралство	„за истражување на густината на најважните гасови и за откритие на аргонот”	[19]
1905		Филип Едуард Антон фон Ленард	Германско Царство	„за истражување на катодните зраци”	[20]
1906		Сер Џозеф Џон Томсон	Обединето Кралство	„за теориски и експериментални истражувања на спроведувањето на електрицитет низ гасови”	[21]
1907		Алберт Абрахам Мајкелсон	САД	„за прецизните оптички инструменти и спектроскопските и метролошки налази кои се добијени со нивна помош”	[22]
1908		Габриел Липман	Франција	„за методот на фотографско репродуцирање бои заснован на појавата на интерференција”	[23]
1909		Гуљелмо Маркони	Кралство Италија	„за придонес на развојот на бзежичната телеграфија”	[24]
		Карл Фердинанд Браун	Германско Царство

1910-ти

Нобелова награда за физика, 1910-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1910		Јохан Дидерик ван дер Валс	Холандија	„за работа на равенката на состојба за гасови и течности”	[25]
1911		Вилхелм Вин	Германско Царство	„за откритија во врска со законите за зрачење топлина”	[26]
1912		Густаф Дален	Шведска	„за изум на автоматски регулатори кои се користат во собирачите на плин за осветлување на светилници и пливци”	[27]
1913		Хејке Камерлинг Онес	Холандија	„за истражувања на својствата на материјата на ниски температури кои довеле до производство на течен хелиум”	[28]
1914		Макс фон Лауе	Германско Царство	„за откритие на дифракцијата на X-зраци на кристали”	[29]
1915		Сер Вилијам Хенри Брег	Обединето Кралство	„за анализа на кристалната структура со помош на X-зраци”	[30]
		Вилијам Лоренс Брег
1916	Наградата не била доделена
1917		Чарлс Гловер Баркла	Обединето Кралство	„за откритие на карактеристичното рендгенско зрачење на елементите”	[8]
1918		Макс Планк	Германско Царство	„за откритие на квантите на енергијата”	[9]
1919		Јоханес Штарк	Германско Царство	„за откритие на Доплеровиот ефект во канални зраци и цепења на спектралните линии во електрично поле (Штарков ефект)”	[31]

1920-ти

Нобелова награда за физика, 1920-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1920		Шарл Едуар Гијом	Швајцарија	„како признание за работата која довела до прецизни мерења во физиката со откривање на аномалии во никел-челични легури”	[32]
1921		Алберт Ајнштајн	Вајмарска Република	„за заслуги во теориската физика, и особено за откритието на законот за фотоелектричен ефект”	[10]
1922		Нилс Бор	Данска	„за испитување на структурата на атомите и зрачењата кои потекнуваат од нив”	[33]
1923		Роберт Миликан	САД	„за работата на елементарното наелектрисување и фотоелектричниот ефект”	[34]
1924		Карл Мане Георг Сигбан	Шведска	„за откритија и истражувања во областа на спектроскопија на х-зраците”	[11]
1925		Џејмс Франк	Вајмарска Република	„за откритие на законитоста при судар на електрони и атоми”	[12]
		Густав Лудвиг Херц
1926		Жан Батист Перен	Франција	„за истражување на дисконтинуалната структура на материјата, а особено за откритие на седиметационата рамнотежа”	[35]
1927		Артур Комптон	САД	„за откритие на ефектот кој го носи неговото име” /в. Комптонов ефект/	[36]
		Чарлс Томсон Рис Вилсон	Обединето Кралство	„за откритие на методот кој ги прави видливи патеките на наелетризираните честички со кондензирање пареа”
1928		Овен Виланс Ричардсон	Обединето Кралство	„за работа на термионичкиот феномен и особено за откритие на законот кој го добил името по него”	[13]
1929		Луј де Број	Франција	„за откритие на брановата природа на електроните”	[37]

1930-ти

Нобелова награда за физика, 1930-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1930		Сер Чандрасекара Венката Раман	Британска Индија	„за работа на расејување на светлината и за откритие на ефектот кој го носи неговото име”	[38]
1931	Наградата не била доделена
1932		Вернер Хајзенберг	Вајмарска Република	„за стварање на квантната механика, чија примена, inter alia, довела до откритие на алотропските облици на водородот”	[14]
1933		Ервин Шредингер	Австрија	„за откритие нови продуктивни облици на атомската теорија”	[39]
		Пол Дирак	Обединето Кралство
1934	Наградата не била доделена
1935		Џејмс Чедвик	Обединето Кралство	„за откритие на неутроните”	[40]
1936		Виктор Франц Хес	Австрија	„за откритие на космичките зраци”	[41]
		Карл Дејвид Андерсон	САД	„за откритие на позитроните”
1937		Клинтон Џозеф Дејвисон	САД	„за експерименталниот пронајдок на дифракцијата на електроните на кристалите”	[42]
		Сер Џорџ Паџет Томсон	Обединето Кралство
1938		Енрико Ферми	Кралство Италија	„за демонстрација на постоењето нови радиоактивни елементи створени со неутронско озрачување, и за сродн откритија на јадрени реакции предизвикани со спори неутрони”	[43]
1939		Ернест Орландо Лоренс	САД	„за пронаоѓање и развој на циклотронот и за резултатите постигнати со негова помош, особено во врска со вештачките радиоактивни елементи”	[44]

1940-ти

Нобелова награда за физика, 1940-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1940	Наградата не била доделена
1941
1942
1943		Ото Штерн	САД	„за придонес на развојот на методот на молекулски снопови и откритието на магнетниот момент на протоните”	[15]
1944		Исидор Ајзек Раби	САД	„за резонантниот метод за снимање на магнетните особини на атомските јадра”	[45]
1945		Волфганг Паули	Австрија	„за откритие на принципот на исклучување познат како Паулиев принцип”	[46]
1946		Перси Вилијамс Бриџмен	САД	„за откритие на апаратот кој произведува екстремно високи притисоци и за откритие на полето на физика на високих притисоци”	[47]
1947		Сер Едвард Виктор Еплтон	Обединето Кралство	„за истражувања на физиката на горната атмосфера, особено за откритиетео на Аплтоновиот слој”	[48]
1948		Патрик Мејнард Стјуарт Блекет	Обединето Кралство	„за развој на Вилсоновиот метод на маглена комора, и откритие во врскасо нејзината примена во областа на јадрената физика и космичкото зрачење”	[49]
1949		Хидеки Јукава (јапонски: 湯川 秀樹, Yukawa Hideki)	Јапонија	„за предвидување на постоењето мезони на основа на теориската анализа на јадрените сили”	[50]

1950-ти

Нобелова награда за физика, 1950-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1950.		Сесил Френк Пауел	Обединето Кралство	„за развој на фотографски метод за проучавање на јадрените процеси и откритија во врска со мезоните со помош на овој метод”	[51]
1951		Сер Џон Даглас Кокрофт	Обединето Кралство	„за пионерски работа на полето на трансмутација на атомското јадро по пат на забрзани атомски честички”	[52]
		Ернест Томас Синтон Волтон	Ирска
1952		Феликс Блох	САД	„за развој на нови методи за јадреномагнетни прецизни мерења и пронајдоци во врска со нив”	[53]
		Едвард Милс Персел
1953		Фриц Цернике	Холандија	„за приказ на методот на фазен контраст, особено за изумот на фазноконтрастниот микроскоп”	[54]
1954		Макс Борн	Западна Германија	„за фундаментални истражувања во квантната механика, особено за статистичкото толкување на брановата функција”	[55]
		Валтер Боте		„за коинцидентниот метод и откритијата кои произлегуваат од него”
1955		Вилис Јуџин Лем	САД	„за откритија во врска со фината структура на спектарот на водородот”	[56]
		Поликарп Куш		„за прецизно одредување на магнетниот момент на електроните”
1956		Вилијам Бредфорд Шокли	САД	„за истражувањата на полуспроводниците и пронајдокот на транзисторскиот ефект”	[57]
		Џон Бардин
		Волтер Хаузер Братејн
1957		Џенинг Јанг	Кина	„за истражување во областа на таканаречените паритетни закони кои довеле до значајни откритија во врска со елементарните честички”	[58]
		Цунг-Дао Ли
1958		Павел Алексејевич Черенков	СССР	„за откритие и објаснување на Черенковиот ефект”	[59]
		Иља Михајлович Франк
		Игор Јевгенијевич Там
1959		Емилио Џино Сегре	Италија	„за откритие на антипротонот”	[60]
		Овен Чемберлејн	САД

1960-ти

Нобелова награда за физика, 1960-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1960		Доналд Артур Глејзер	САД	„за пронајдокот комора со меурчиња”	[61]
1961		Роберт Хофштатер	САД	„за пионерска испитувања на расејувањето на електроните на атомските јадра и за така постигнатите откритија во врска со структурата на нуклеоните”	[62]
		Рудолф Лудвиг Месбауер	Западна Германија	„за истражувања на резонантната апсорпција на гама-зрачењето и откритие на ефектот кој го носи неговото име” /в. Месбауеров ефект/
1962		Лав Давидович Ландау	СССР	„за пионерските теории во областа на кондензирана материја, особено на течниот хелиум”	[63]
1963		Јуџин Пол Вигнер	САД	„за придонес на теоријата на атомско јадро и елементарните честички, особено за откритието и примената на основните принципи на симетрија”	[64]
		Марија Геперт-Мајер		„за откритија кои се однесуваат на структурата на јадрените слоеви”
		Јоханес Ханс Даниел Јенсен	Западна Германија
1964		Чарлс Хард Таунс	САД	„за фундаментални истражувања на полето на квантната електроника, што довело до конструкција на осцилатори и засилувачи засновани на масер-ласер принципот”	[65]
		Николај Генадијевич Басов	СССР
		Александар Михајлович Прохоров
1965		Шиничиро Томонага (јапонски: 朝永 振一郎, Tomonaga Shin'ichirō)	Јапонија	„за фундаментална истражувања во квантната електродинамика, што оставило далекусежно за физиката на елементарните честички”	[66]
		Џулијан Швингер	САД
		Ричард Фајнман
1966		Алфред Кастлер	Франција	„за откритие и развој на оптичките методи за проучавање на Херцовите резонанци во атомите”	[67]
1967		Ханс Албрехт Бете	САД	„за придонес на теоријата на јадрени реакции, особено откритија кои се однесуваат на создавање енергија во ѕвездите”	[68]
1968.		Луис Волтер Алварез	САД	„за пресуден придонес во физиката на елементарни честички, а особено за откритието на голем број резонантни состојби, што го остварил со пронајдокот на техниката на користење на водородна меурчеста комора и анализа на податоци”	[69]
1969		Мари Гел-Ман	САД	„за придонеси и откритија кои се однесуваат на класификацијата на елементарните честички и нивните заемодејства”	[70]

1970-ти

Нобелова награда за физика, 1970-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1970		Ханес Олоф Јеста Алфвен	Шведска	„за фундаментална работа и откритија во магнетната хидродинамика што овозможило огромна примена во разни области во физиката на плазма”	[71]
		Луј Ежен Феликс Нел	Франција	„за фундаментална работа и откритија кои се однесуваат на антиферомагнетизмот и феромагнетизмот, што довело до важни примени во физиката на цврста состојба”
1971		Денис Габор	Обединето Кралство	„за пронаоѓање и развој на холографскиот метод”	[72]
1972		Џон Бардин	САД	„за заеднични развој на теоријата на суперспроводници, позната како БЦС теорија”	[73]
		Леон Нил Купер
		Џон Роберт Шрифер
1973		Лео Есаки (јапонски: 江崎 玲於奈, Esaki Reona)	Јапонија	„за експериментални откритија во областа на тунел-ефектот кај полуспроводницитеа и суперспроводниците, респективно”	[74]
		Ивар Јевер	САД
		Брајан Дејвид Џозефсон	Обединето Кралство	„за теоријска предвиђања својстава суперструјања кроз тунелску баријеру, познато као Џозефсонов ефект”
1974.		Сер Мартин Рајл	Обединето Кралство	„за пионерски истражувања во радиоастрономијата: на Рајл за откритија и запазувања во техниката, а на Хјуиш за пресудната улога во откривањето на пулсарите”	[75]
		Ентони Хјуиш
1975		Оге Нилс Бор	Данска	„за откривање на поврзаноста меѓу заедничкиот и честичното движење во атомското јадро и развивање на теоријата на структура на атомските јадра базирани на оваа зависност”	[76]
		Бен Рој Мотелсон
		Лео Џејмс Рејнвотер	САД
1976		Бартон Рихтер	САД	„за пионерски работа во откривањето на тешка елементарна честичка од нов вид; поточно, за откритие на честичката J/ψ која ја покажала кварковската структура на јадрото”	[77]
		Семјуел Чао Чунг Тинг
1977		Филип Ворен Андерсон	САД	„за фундаментални теориски истражувања на електронската структура на магнетни и неорганизирани системи”	[78]
		Сер Невил Франсис Мот	Обединето Кралство
		Џон Хазбрук ван Флек	САД
1978		Петар Леонидович Капица	СССР	„за основни откритија и изуми во областа на физиката на ниски температури”	[79]
		Арно Алан Пензијас	САД	„за пронаоѓање на космичкото микробраново позадинско зрачење”
		Роберт Вудро Вилсон
1979		Шелдон Ли Глашоу	САД	„за придонес на теоријата на единствена слаба и електромагнетна интеракција на елементарните честички”	[80]
		Абдус Салам	Пакистан
		Стивен Вајнберг	САД

1980-ти

Нобелова награда за физика, 1980-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1980		Џејмс Кронин	САД	„за откритие на нарушување на фундаменталните симетрии во распадот на неутралните K-мезони”	[81]
		Вал Логсдон Фич
1981		Николас Блумберген	САД	„за придонес на развојот на ласерската спектроскопија”	[82]
		Артур Леонард Шавлов
		Кај Мане Берје Сигбан	Шведска	„за придонес на развојот на електронскиот спектроскоп со висока резолуција”
1982		Кенет Г. Вилсон	САД	„за теоријата на критични феномени во врска со фазните премини”	[83]
1983		Субраманијан Чандрасекар	САД	„за теориските концепти за физичките процеси од значење за структурата и еволуцијата на ѕвездите”	[84]
		Вилјам Алфред Фаулер		„за теориски и експериментални учења за јадрените реакции од значење за формирање хемиских елементи во семирот”
1984		Карло Рубија	Италија	„за пресуден придонес на големиот проек кој довел до откривање на честичките W- и Z-бозон, преносител на слаба интеракција”	[85]
		Симон ван дер Мер	Холандија
1985		Клаус фон Клицинг	Западна Германија	„за откритие на квантниот Холов ефект”	[86]
1986.		Ернст Руска	Западна Германија	„за фундаментално истражување во оптиката на електрони, и дизајн на првиот електронски микроскоп”	[87]
		Герд Биниг		„за дизајн на микроскоп со тунелско скенирање”
		Хајнрих Рорер	Швајцарија
1987		Георг Беднорц	Западна Германија	„за важен пробој во откривање на суперспроводливоста во керамичките материјали”	[88]
		Карл Александар Милер	Швајцарија
1988		Леон Макс Ледерман	САД	„за методот неутрино зрак и демонстрација на дублетската структура на лептоните преку откритие на муон неутрината”	[89]
		Мелвин Шварц
		Џек Стајнбергер
1989		Норман Фостер Ремзи	САД	„за откритие на методот на одвоени осцилаторни полиња и негова употреба во водородните масери и други атомски часовници”	[90]
		Ханс Георг Демелт		„за развој на техникта на јонска замка”
		Волфганг Паул	Западна Германија

1990-ти

Нобелова награда за физика, 1990-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
1990		Џером Ајзек Фридман	САД	„за пионерски истражувања на длабоко нееластично расејување на електроните на протоните и поврзаните неутрони, што било од суштинско значење за развој на моделот на кваркови во физиката на честички”	[91]
		Хенри Веј Кендал
		Ричард Едвард Тејлор	Канада
1991.		Пјер-Жил де Жен	Франција	„за откритие на примена на методот на проучавање на феноменот на уреденост во покомплексни цели, особено кај течните кристали и полимерите ”	[92]
1992		Жорж Шарпак	Франција	„за откритие и развој на детектор на честички, а особено на повеќежична пропорционална комора”	[93]
1993		Расел Алан Халс	САД	„за откритие нов пулсари, што отворило нови можности за проучување на гравитацијата”	[94]
		Џозеф Хутон Тејлор
1994.		Бертам Брокхаус	Канада	„за развој на неутронската спектроскопија” и „за пионерскиот придонес во развојот на неутронското расејување во истраживањето на кондензирана материје”	[95]
		Клифорд Гленвуд Шал	САД	„за развој на техникта на неутронско расејување” и „за пионерскиот придонес во развојот на неутронското расејување во истраживањето на кондензирана материје”
1995		Мартин Луис Перл	САД	„за откритие на τ-лептоните” и „за пионерски експериментален придонес во физиката на лептони”	[96]
		Фредерик Рајнес		„за откритие на неутрината” и „за пионерски експериментален придонес во физиката на лептони”
1996		Дејвид Ли	САД	„за откритие на суперфлуидноста во хелиум-3”	[97]
		Даглас Дин Ошероф
		Роберт Колман Ричардсон
1997		Стивен Чу	САД	„за развој на методот за ладење и фаќање атоми со помош на ласерска светлина”	[98]
		Клод Коен-Тануџи	Франција
		Вилијам Даниел Филипс	САД
1998		Роберт Лафлин	САД	„за откритие нови форми на квантниот флуид”	[99]
		Хорст Лудвиг Штермер	Германија
		Даниел Чи Цуj	САД
1999		Герард 'т Хофт	Холандија	„за објаснување на квантната структура електрослаби интеракци во физиката”	[100]
		Мартинус Велтман

2000-ти

Нобелова награда за физика, 2000-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
2000		Жорес Иванович Алферов	Русија	„за развој на полуспроводнички хетероструктури користени во оптоелектрониката и електроника на големи брзини”	[101]
		Херберт Кремер	Германија
		Џек Килби	САД	„за улога во пронаоѓањето на интегрираните кола”
2001		Ерик Алин Корнел	САД	„за постигнување на Бозе-Ајнштајнова кондензација во разредени гасови на алкалните атоми, и за раните фундаментални истражувања на особините на кондензатот”	[102]
		Волфганг Кетерле	Германија
		Карл Виман	САД
2002		Рејмонд Дејвис	САД	„за пионерски придонес во астрофизиката, особено за детекција на космичките неутрина”	[103]
		Масатоши Кошиба (јапонски: 小柴 昌俊, Koshiba Masatoshi)	Јапонија
		Рикардо Џакони	САД	„за пионерски придонес во астрофизиката, кој довел до откривање на изворот на космичките X-зраци”
2003		Алексеј Алексејевич Абрикосов	Русија	„за пионерски придонес на теоријата суперспроводници и суперфлуиди”	[104]
		Виталиј Гинзбург
		Ентони Џејмс Легет	САД
2004		Дејвид Грос	САД	„за откритие на асимптотската слобода во теоријата на јаки заемодејства” /в. Кварк/	[105]
		Хју Дејвид Полицер
		Франк Вилчек
2005		Рој Глаубер	САД	„за придонес на квантната теорија на оптичка кохеренција”	[106]
		Џон Хол		„за придонес на развојот на прецизната спекторскопија базирана на ласерот, вклучувајќи ја и техникта на оптички честотен чешел”
		Теодор Хенш	Германија
2006		Џон Мадер	САД	„за откритие на анизотропските особини и особините на црнотелесно зрачење кај космичкото микробраново позадинско зрачење”	[107]
		Џорџ Смут
2007		Албер Фер	Франција	„за откритие на гигантскиот магнетоотпорнички ефект”	[108]
		Петер Гринберг	Германија
2008		Јоичиро Намбу (јапонски: 南部 陽一郎, Nanbu Yōichirō)	Јапонија	„за откритие на механизмот на спонтано нарушување на симетријата во субатомската физика”	[109]
		Макото Кобајаши (јапонски: 小林 誠, Kobayashi Makoto)		„за откритие порекла нарушене симетрије која предвиђа постојање најмање три фамилије кваркова у природи”
		Тошихиде Маскава (јапонски: 益川 敏英, Masukawa Toshihide)	САД
2009		Сер Чарлс Као (кинески: 高錕, Kuen Kao)	САД	„за достигнувања на полето на брз пренос на податоци по оптички влакна”	[110]
		Вилард Бојл		„откритие на полуспроводнички кола осетливи на светлост кои се користат во дигиталните фотоапарати (CCD чип)”
		Џорџ Смит

2010-ти

Нобелова награда за физика, 2010-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
2010		Сер Андреј Константин Гејм	Холандија	„за револуционарните експерименти со дводимензионалниот материјал графен”	[111]
		Сер Константин Сергејевич Новоселов	Обединето Кралство
2011.		Сол Перлмутер	САД	„за откритие на забрзаното ширење на универзумот со посматрање на оддалечените супернови”	[112]
		Адам Рис
		Брајан Шмит
2012		Серж Арош	Франција	„за револуционарни методи кои овозможуваат мерење и манипулација на поединечни квантни система”	[113]
		Дејвид Вајнленд	САД
2013		Франсоа Англер	Белгија	„за теориското откритие на механизмите кои придонесуваат на разбирањето на потеклото на масата на субатомските честички”	[114]
		Питер Хигс	Обединето Кралство
2014		Исаму Акасаки (јапонски: 赤﨑 勇, Akasaki Isamu)	Јапонија	„за изумот нов, енергетски ефикасен и еколошки извор на светлина — светлечки диоди кои емитираат сина светлина”	[115]
		Хироши Амано (јапонски: 天野 浩, Amano Hiroshi)
		Шуџи Накамура (јапонски: 中村 修二, Nakamura Shūji)	САД
2015		Такаки Каџита (јапонски: 梶田 隆章, Kajita Takaaki)	Јапонија	„за откритие на осцилации на неутрината кои покажуваат дека неутрината имаат маса”	[116]
		Артур Брус Мекдоналд	Канада
2016		Дејвид Таулес	САД	„за теориските откритија на транзиции на тополошки фаза и тополошки фази на материја”	[117]
		Данкан Холдејн
		Џон Костерлиц
2017		Рајнер Вајс	САД	„за пресудните придонеси на детекторот LIGO и опсервација на гравитациски бранови”	[118]
		Бери Бериш
		Кип Торн
2018		Артур Ешкин	САД	„за револуционарните пронајдоци во областа на ласерската физика”	[119]
		Жерар Муру	Франција
		Дона Стрикленд	Канада
2019		Џејмс Пиблс	Канада  САД	„за теориски откритија во физичката космологија”	[120]
		Мишел Мајор	Швајцарија	„за откритиеto a егзопланети во орбитите на ѕвезди од Сончев тип”
		Дидје Кело	Швајцарија

2020-ти

Нобелова награда за физика, 2020-ти

Година	Слика	Добитник	Држава	Разлог	Реф
2020		Роџер Пенроуз	Обединето Кралство	„за откритие дека создавањето црни дупки е силно поврзано со општата теорија за релативноста”	[121]
		Рајнхард Генцел	Германија	„за откритие супермасивен компактен објект во центарот на нашата галаксија”
		Андреа Гез	САД
2021		Сјукуро Манабе (р. 1931)	Јапонија  САД[122]	„за физичко моделирање на климата на Земјата, квантифицирање на варијабилноста и веродостојно предвидување на глобалното затоплување“	[123]
		Клаус Хаселман (р. 1931)	Германија
		Џорџо Паризи (р. 1948)	Италија	„за откривање на интеракцијата на нередот и флуктуациите во физичките системи од атомски до планетарни големини“
2022		Ален Аспе (р. 1947)	Франција	„за експерименти со заплеткани фотони, утврдување повреда на Беловите нееднаквости и пионерска квантна информатичка наука“	[124]
		Џон Клаузер (р. 1942)	САД
		Антон Цајлинер (р. 1945)	Австрија
2023		Ан Луилје (р. 1958)	Франција	„за експериментални методи кои генерираат атосекундни импулси на светлина за проучување на динамиката на електроните во материјата“	[125][126]
		Ференц Краус (р. 1962)	Унгарија  Австрија
		Пјер Агостини (р. 1941)	Франција

Поврзано

• Список на физичари